Dit artikel bevat beschrijvingen van misbruik die voor sommigen verontrustend kunnen zijn. Als jij of iemand die je kent huiselijk geweld ervaart, is er hulp beschikbaar. Bel de nationale hotline voor huiselijk geweld (24/7) op 800-799-SAFE voor vertrouwelijke ondersteuning.
Ashley-Lauren Elrod was pas 6 jaar oud toen ze seksueel werd misbruikt door een familielid. Het misbruik ging door tot ze 10 jaar oud was.
De enige reden waarom iemand het misbruik ontdekte, zegt ze, was dat toen ze op de middelbare school zat, er ook een andere overlevende naar voren kwam.
Van daaruit, zegt Elrod, werden het Chicago Children’s Advocacy Center en de politie gebeld, werden aanklachten ingediend en werd haar misbruiker gearresteerd en vervolgd.
Gedurende deze tijd worstelde Elrod met haar geestelijke gezondheid, maar “het is voor mijn cultuur geen norm om een therapeut of iemand te zoeken”, zegt ze.
Dus ging ze naar de universiteit en concentreerde ze zich op het proberen een carrière op te bouwen in de entertainmentindustrie.
“Het werd in zekere zin allemaal onder het tapijt geveegd”, zegt Elrod, “en bedolven onder mijn perfectionisme, dat was dit masker dat ik zo lang droeg.”
Maar op de universiteit kreeg ze te maken met seksuele intimidatie terwijl ze als vervangende actrice werkte. “Sleazy producers denken dat ze gewoon alles kunnen doen omdat ze boven jou stonden”, zegt Elrod.
Ze kreeg te maken met revictimisering of herhaalde blootstelling aan misbruik.
Uiteindelijk werd het zo overweldigend, zegt ze, “dat ik in 2013 een soort inzinking kreeg. Alles kwam gewoon tot een hoogtepunt.”
Elrod kreeg officieel de diagnose posttraumatische stressstoornis (PTSD) en ze is sindsdien in therapie.
Tegenwoordig studeert ze ook om haar certificering voor geestelijke gezondheidszorg te krijgen om andere overlevenden van seksueel geweld te helpen, en ze zit in de raad van adviseurs bij de organisatie die heeft geholpen haar misbruiker te vervolgen.
Maar de weg ernaartoe was niet gemakkelijk.
Het heeft niets te maken met de overlevende
Het maakt niet uit hoe vaak iemand misbruik maakt, het is nooit hun schuld.
Het is leuk om te denken dat de bliksem nooit twee keer inslaat, maar dat is gewoon niet waar.
Seksueel misbruikt worden, zet je neer
Hoewel er genoeg theorieën zijn over waarom iemand meer dan eens huiselijk of seksueel misbruik zou kunnen meemaken, is één ding duidelijk: de gevolgen van revictimisering kunnen catastrofaal zijn.
Het is moeilijk genoeg voor overlevenden van verkrachting om een keer te geloven. Het is nog moeilijker om meerdere keren te geloven.
‘We geloven over het algemeen niet in overlevenden. We twijfelen volledig aan hun geloofwaardigheid ”, zegt Shana Maier, een auteur en hoogleraar strafrecht aan de Widener University.
“Ze worden de eerste keer zelden geloofd, dus ik denk dat als het een tweede keer gebeurt, er een hele andere laag is van beschuldiging van slachtoffers en ondervraging van slachtoffers”, zegt Maier. “Ik denk dat dit wijst op de algemene maatschappelijke opvattingen.”
Met andere woorden, als iemand huiselijk geweld, aanranding of verkrachting meer dan eens overleeft, is de kans groter dat mensen denken dat er iets mis is met de overlevende dan met de dader (wat de definitie is van het beschuldigen van het slachtoffer).
Mensen vinden het moeilijk te geloven dat slechte dingen zomaar iemand overkomen, zegt Maier. In plaats daarvan geloven ze graag dat slechte dingen alleen gebeuren als iemand iets heeft gedaan of in het begin een soort kwetsbaarheid heeft.
“Individuen proberen erachter te komen of erop te wijzen wat de overlevende anders deed dan wat ze zouden hebben gedaan, omdat ze zich dan veiliger voelen in de wereld”, zegt Maier.
In werkelijkheid mist het vragen van de overlevende of het beschuldigen van het slachtoffer het grotere probleem.
In plaats van te vragen waarom iemand meerdere keren misbruik ervaart, is het nuttiger om te kijken waarom de misbruiker dat gedrag waarschijnlijk meer dan eens zal herhalen.
“Er is veel onderzoek dat aantoont dat misbruikers vaak niet één keer misbruiken”, zegt Maier.
Stigma speelt een sleutelrol
Het is ongelooflijk moeilijk om uw verhaal over misbruik naar voren te brengen.
Sommige mensen hebben tijd nodig voordat ze naar voren komen. Ze moeten zelf de kracht vinden.
Maar als ze dat doen en alleen maar vragen of twijfel tegenkomen, wordt alles moeilijker.
‘Zeg niet langer:’ Waarom ben je niet eerder naar voren gekomen ‘,’ zegt Elrod.
‘Het maakt niet uit. Je bevindt je niet in een situatie waarin je me kunt vertellen wanneer ik naar voren had moeten komen of niet, omdat je niet in mijn hoofd zit. Je bent niet in mijn lichaam. Je begrijpt niet wat er is gebeurd … dus oordeel niet.
“Sommige mensen hebben de moed misschien meteen nadat ze het aan iemand gaan vertellen, en dat is verbazingwekkend. Maar voor velen van ons kunnen we dat gewoon niet doen ”, zegt Elrod.
Dit geldt vooral als het misbruik afkomstig was van een familielid, of als het meer dan eens is gebeurd.
Het is moeilijk om het te zien aankomen
“Mijn eerste acceptatie of normalisering van misbruik begon eigenlijk toen ik 5 jaar oud was”, zegt Jamie Wright. “Ik heb een hele zware jeugd gehad die werd geplaagd door veel trauma. Ik werd misbruikt, ik zag dat mijn moeder huiselijk geweld meemaakte. “
Toen Wright haar wederhelft ontmoette, die uiteindelijk lichamelijk mishandelde, merkte ze de rode vlaggen niet meteen op. “Ik wist niet hoe ik emotioneel misbruik moest herkennen”, legt ze uit.
Het was een wervelende romance geweest. Ze ontmoetten elkaar in augustus en waren verloofd in september. Tegen december werd hij gewelddadig toen hij haar bij de nek greep en haar door elkaar schudde.
In april 2020 belde ze uiteindelijk de alarmcentrale en vluchtte naar een vrouwenopvangcentrum nadat hij haar zo hard had geslagen met een laptop dat hij een paar van haar tanden eruit had geslagen.
Terugkijkend realiseerde Wright zich dat hij al eind september en oktober emotioneel misbruik begon te maken. Ze zag het gewoon niet meteen.
En dat is niet ongebruikelijk.
Veel mensen die emotioneel worden misbruikt, zien het niet meteen. Het kan heel subtiel beginnen.
“Ik had niet de middelen om te begrijpen dat wanneer hij me buiten mijn naam riep of wanneer hij me het gevoel gaf dat ik de persoon was die het bij het verkeerde eind had omdat ik gewoon was wie ik was, dat het emotioneel misbruik was”, zegt Wright.
“Pas op het moment dat hij mijn tanden losliet, leerde ik die gereedschappen.”
Bovendien kan emotioneel misbruik vaak leiden tot gevoelens van angst, schuldgevoel en een laag zelfbeeld, waardoor de kans groter is dat je in de toekomst misbruik normaliseert en minder snel hulp zoekt.
Wright zegt dat haar misbruiker haar twee keer fysiek heeft misbruikt voor het incident dat haar uiteindelijk ertoe bracht te vertrekken.
Maar beide keren gebeurde het misbruik toen ze op reis waren, en ze kende niemand in de buurt. “Ik was bang om de politie te bellen omdat ik me buiten mijn comfortzone bevond”, zegt ze.
Het is ook moeilijk om een relatie te beëindigen. Veel overlevenden hebben ooit van hun misbruiker gehouden, en hoewel ze misschien willen dat het misbruik stopt, vinden ze het misschien moeilijk om bij die persoon weg te lopen.
Het kan verstrekkende langetermijneffecten hebben
Als mensen niet naar overlevenden luisteren, is de kans kleiner dat anderen naar voren komen.
Het maakt het ook minder waarschijnlijk dat overlevenden het soort geestelijke gezondheidszorg zoeken dat ze nodig hebben. Dit kan ernstige gevolgen hebben.
Volgens RAINN:
- 94 procent van de vrouwen die worden verkracht, ervaart symptomen van PTSD gedurende de 2 weken na verkrachting
- 30 procent van de verkrachte vrouwen ervaart 9 maanden later nog steeds PTSS-symptomen
- 33 procent van de verkrachte vrouwen heeft zelfmoord overwogen
- 13 procent van de vrouwen die zijn verkracht, heeft een zelfmoordpoging gedaan
Dat niveau van trauma – vooral als het onbehandeld blijft – kan niet alleen uw gezondheid schaden, maar ook uw carrière en relaties.
Sommige ouder
Traumagerichte therapie is de sleutel
“Door een therapeut of psychiater te ontmoeten, kunnen overlevenden van trauma’s hun angsten geleidelijk en veilig onder ogen zien”, zegt Leela Magavi, regionaal medisch directeur voor Gemeenschapspsychiatrie.
“Iedereen geneest op een andere manier van trauma, en een psychiater of therapeut kan het genezingsproces helpen begeleiden in een tempo dat comfortabel aanvoelt”, zegt ze.
Therapie kan overlevenden ook helpen destructieve patronen te vermijden.
“Een van de belangrijkste dingen die we hebben, is een innerlijke stem”, zegt Catherine McKinley, universitair hoofddocent aan de Tulane University School of Social Work.
“Ervaringen met geweld of mishandeling kunnen die stem het zwijgen opleggen, maar we kunnen haar koesteren en genezen. Na verloop van tijd kunnen we weer naar onze innerlijke stem luisteren als deze ons vertelt dat deze situatie niet goed voor ons is ”, zegt ze.
“Wanneer een persoon zich sterker voelt, is de kans kleiner dat hij slecht gedrag van anderen accepteert en relaties aangaat of blijft waarin hij rode vlaggen opmerkt”, zegt McKinley.
Hulp is 24/7 beschikbaar
De nationale hotline huiselijk geweld (800-799-7233) is vertrouwelijk en te allen tijde beschikbaar.
De National Sexual Assault Hotline (800-656-HOPE) is ook gratis en vertrouwelijk. U kunt ook online chatten.
Simone M. Scully is een schrijver die graag schrijft over alles wat met gezondheid en wetenschap te maken heeft. Vind Simone op haar website, Facebook en Twitter.
