In de afgelopen 5 maanden ben ik uitzonderlijk intiem geworden met mijn baarmoeder en zijn ‘gemoedstoestand’.
Onze relatie is soms wat tumultueus geworden omdat het niet altijd blij is met zijn nieuwe bewoner, mijn progestageen spiraaltje (IUD), hoewel ik hoop dat ze snel zullen leren om met elkaar om te gaan.
De afgelopen jaren heb ik gespeeld met het idee om een spiraaltje te krijgen als een vorm van anticonceptie. Maar er was nooit een belangrijke zetje waardoor ik de sprong wilde wagen.
Ik had eerder een orale anticonceptiepil met oestrogeen / progesteron genomen die goed werkte, en ik dacht er altijd aan om die op tijd in te nemen.
Toen, in de zomer van 2020, besprak ik met enkele van mijn vrienden toekomstige klinische rotaties voor de medische school. Een van hen zei dat het misschien fijn zou zijn om een spiraaltje te hebben tijdens ploegenarbeid, waardoor het moeilijker zou kunnen zijn om een pil in te nemen.
Mijn vriend vertelde ook dat spiraaltjes werden gedekt voor mensen onder de 25 jaar in Ontario, Canada. Dit gesprek vond 2,5 week voor mijn 25ste verjaardag plaats. Zeggen dat ik in een tijdcrisis zat, zou nogal een understatement zijn geweest.
Ik wist al dat ik mijn privéverzekering onder mijn vader zou verliezen toen ik 25 jaar oud werd, en het nieuwe plan dat ik onder mijn school zou hebben, was niet geweldig. Dit betekende meer uit eigen zak voor maandelijkse anticonceptiepillen.
Mijn vrienden waren nog aan het praten, maar ik had al een besluit genomen. Ik haalde snel mijn telefoon tevoorschijn en mailde mijn huisarts over spiraaltjes.
Planning voor mijn spiraaltje
Mijn huisarts is uitstekend. Ze mailde me snel terug dat een hormonaal spiraaltje een geweldige optie voor me zou zijn en stond me toe mijn eigen onderzoek te doen om het te kiezen dat ik wilde – de voordelen van een patiënt zijn terwijl ik ook op de medische school zat!
De twee die in Ontario beschikbaar zijn, zijn de spiraaltjes Kyleena en Mirena. Uiteindelijk heb ik voor de Kyleena gekozen, omdat deze kleiner is en wordt aanbevolen voor mensen die nog geen kinderen hebben gehad.
Ik had de volgende ochtend een recept en werd over een maand geboekt voor een telefonisch consult.
Het telefonische consult was een standaard medische geschiedenis en een gerichte seksuele geschiedenis, waarbij de gebruikelijke vragen werden behandeld:
- Had ik het afgelopen jaar nieuwe seksuele partners gehad? Zo ja, is bescherming gebruikt?
- Had ik eerder seksueel overdraagbare aandoeningen (soa’s) gehad?
- Was er een kans dat ik een soa had of zwanger was?
Het duurde nog een maand om mijn insteekafspraak voor de eerste week van november 2020 te plannen.
IUD-inbrengen tijdens een pandemie
De inbrengdag is aangebroken. Mijn moeder bracht me daarheen en bleef op de parkeerplaats tot ik klaar was.
Ik moest de COVID-19-screening in de lobby doorlopen, wat niet lang duurde. Ik kreeg een chirurgisch masker toegediend om mijn doek te vervangen en ik ging naar boven, naar de behandelkamer.
Het Bay Centre for Birth Control in Toronto, Ontario, wordt grotendeels gerund door huisartsen die een speciale interesse hebben in de gezondheid van vrouwen. Ik had een huisarts die voor mij zorgde onder toezicht van een ervaren huisarts.
Ik schaamde me een beetje omdat ik die dag ongesteld was, maar het personeel verzekerde me dat het eigenlijk gemakkelijker is om een spiraaltje in te brengen terwijl iemand menstrueert, omdat de baarmoederhals zachter is.
Ik werd standaard schoongeveegd voor chlamydia en gonorroe, en toen was het tijd om mijn baarmoeder te meten en het apparaatje in te brengen.
Het meten en inbrengen doet veel pijn – er is geen suikerlaag op. Ik heb een hartoperatie gehad, en dit deed waarschijnlijk meer pijn vanwege de minimale pijnmedicatie. Volgens de instructies nam ik vóór mijn afspraak een Advil.
Het inbrengen voelde als de ergste menstruatiekrampen die ik ooit had gehad. Maar het is belangrijk op te merken dat de pijn die wordt ervaren tijdens de plaatsing van het spiraaltje van persoon tot persoon verschilt.
Nadat het inbrengen was voltooid, lag ik daar een paar minuten, zoals opgedragen, om een deel van de pijn te laten verdwijnen. Ik waggelde naar de auto van mijn moeder, dankbaar dat ze had aangedrongen om te komen; nam nog een Advil; en zat met de stoelverwarming aan tot ik thuiskwam.
Thuis deed het nog een paar uur pijn en ik lag op mijn bed met een verwarmingskussen en nam regelmatig meer Advil.
De eerste maanden
De eerste maand had ik dagelijkse krampen, vergelijkbaar met hevige menstruatiekrampen. Mijn baarmoeder leek behoorlijk boos op zijn nieuwe bewoner. Nogmaals, dit was mijn ervaring – het is voor iedereen anders.
Die eerste maand werd ik vaak op mijn bed gevonden, terwijl ik van mijn rug naar mijn buik op mijn verwarmingskussen draaide. Ik was minder productief met mijn schoolwerk en minder lichamelijk actief.
Ik ben parttime fitnessinstructeur, dus dat was een beetje moeilijk. Ik moest ondanks mijn krampen een paar virtuele lessen doorlopen.
Na het merkteken van 1 maand nam de frequentie van de krampen langzaam af. Ik ben nu 5 maanden in en ik heb meestal een beetje krampen in verband met mijn menstruatie en een of twee keer gedurende de rest van de maand, meer sporadisch.
Ik ben nog steeds in de fase van wennen. Ik krijg nog steeds een menstruatie – de meeste ontvangers van Kyleena doen dat. De mijne was over het algemeen lichter dan het pre-spiraaltje, iets korter, maar ging gepaard met meer dagen spotten. Dat is allemaal natuurlijk.
Leven met mijn nieuwe “accessoire”
Het is voor mij een tijd van aanpassingen geweest. Naast het voortzetten van de medische opleiding via Zoom, had ik een behoorlijk grote verandering in mijn anticonceptie.
Sinds ik mijn spiraaltje heb gekregen, ben ik gestopt met het gebruik van de anticonceptiepil, wat betekent dat mijn lichaam niet langer een consistente dosis oestrogeen krijgt waaraan het al jaren gewend is.
Mijn lichaam kalibreert zijn hormoonspiegels en begint de ups en downs te ondergaan die bij elke cyclus horen.
Ik heb een toename van mijn acne opgemerkt sinds ik ben gestopt met het gebruik van anticonceptiepillen, wat kan worden geassocieerd met veranderingen in oestrogeen en progesteron. Ik heb gelukkig geen andere veranderingen opgemerkt sinds ik de overstap heb gemaakt.
Over het algemeen kijk ik uit naar de komende 5 jaar met mijn nieuwe accessoire, met hopelijk wat minder krampen onderweg.
Bailey Bernknopf is een tweedejaars geneeskundestudent aan de Universiteit van Toronto (UofT). Ze behaalde haar Master of Applied Science in biomedische technologie aan UofT en een Bachelor of Science in gezondheidswetenschappen aan Wilfrid Laurier University. Haar medische interesses liggen bij primaire preventie en haar verlangen om medicijnen te volgen komt voort uit haar ervaringen als jonge hartpatiënt. In haar vrije tijd is Bailey fitnessinstructeur, met een focus op Zumba en krachtlessen. Ze richtte in de zomer van 2020 Bailey’s Beat op om online fitnesslessen te geven. Volg haar reis op Instagram.
