koortsstuipen
Koortsstuipen komen meestal voor bij kinderen in de leeftijd van 6 maanden tot 5 jaar, hoewel ze het meest voorkomen tussen 12 en 18 maanden oud.
Deze convulsies treden op bij kinderen met snel stijgende koorts van 39°C en hoger. Koortsstuipen kunnen echter ook optreden bij lagere lichaamstemperaturen.
De belangrijkste factor die bijdraagt aan de aanval is de snelle verandering in lichaamstemperatuur in plaats van de hoge koorts zelf. Ze gebeuren meestal wanneer uw kind een ziekte heeft.
Er zijn twee soorten koortsstuipen: eenvoudig en complex. Complexe koortsstuipen duren langer. Eenvoudige koortsstuipen komen vaker voor.
Symptomen van koortsstuipen
De symptomen van koortsstuipen variëren op basis van de twee typen:
Eenvoudige koortsstuipen
Symptomen van eenvoudige koortsstuipen zijn:
- verlies van bewustzijn
- trillende ledematen of stuiptrekkingen (meestal in een ritmisch patroon)
- verwardheid of vermoeidheid na de aanval
- geen arm- of beenzwakte
Eenvoudige koortsstuipen komen het meest voor. De meeste duren minder dan 2 minuten, maar kunnen wel 15 minuten duren. Eenvoudige koortsstuipen komen zelden meer dan eens in een periode van 24 uur voor.
Complexe koortsstuipen
Symptomen van complexe koortsstuipen zijn:
- verlies van bewustzijn
- trillende ledematen of stuiptrekkingen
- tijdelijke zwakte, meestal in één arm of been
Complexe koortsstuipen duren langer dan 15 minuten. Meerdere aanvallen kunnen optreden gedurende een periode van 30 minuten. Ze kunnen ook meer dan eens gebeuren gedurende een tijdsbestek van 24 uur.
Wanneer een eenvoudige of complexe koortsstuip herhaaldelijk optreedt, wordt dit beschouwd als een terugkerende koortsstuip. Symptomen van terugkerende koortsstuipen zijn onder meer:
- De lichaamstemperatuur van uw kind voor de eerste aanval was lager.
- De volgende aanval vindt plaats binnen een jaar na de eerste aanval.
- Uw kind heeft vaak koorts.
Dit type aanval komt meestal voor bij kinderen jonger dan 15 maanden.
Oorzaken van koortsstuipen
Koortsstuipen treden over het algemeen op wanneer uw kind ziek is, maar vaak treden ze op voordat u beseft dat uw kind ziek is. Dat komt omdat ze meestal plaatsvinden op de eerste dag van een ziekte, dus uw kind vertoont mogelijk nog geen andere symptomen.
Er zijn verschillende oorzaken voor koortsstuipen:
- Koorts die optreedt na vaccinaties, met name de BMR-vaccinatie (bof-mazelen-rubella), kan koortsstuipen veroorzaken. Hoge koorts na vaccinaties treedt meestal 8 tot 14 dagen op nadat uw kind de vaccinatie heeft gekregen. Dit is echter zeer zeldzaam en de voordelen van de
vaccin ruimschoots opwegen tegen de risico’s. Praat met uw arts als u zich zorgen maakt. - Koorts die het gevolg is van een virus of een bacteriële infectie kan koortsstuipen veroorzaken. Roseola is de meest voorkomende oorzaak van koortsstuipen.
- Risicofactoren, zoals het hebben van familieleden die koortsstuipen hebben gehad, vergroten de kans van uw kind om ze te krijgen.
Koortsstuipen behandelen
Hoewel koortsstuipen vaak geen blijvende problemen veroorzaken, zijn er belangrijke stappen die u moet nemen als uw kind er een heeft.
Neem altijd onmiddellijk na een aanval contact op met een arts of medische professional op de afdeling spoedeisende hulp. De arts zal ervoor willen zorgen dat uw kind geen meningitis heeft, wat ernstig kan zijn. Dit geldt met name voor kinderen jonger dan 1 jaar.
Terwijl uw kind een koortsstuip heeft:
- Rol ze op hun kant.
- Stop niets in hun mond.
- Beperk de beweging van de stuiptrekkingen of het trillen niet.
- Verplaats alle voorwerpen die hen tijdens de stuiptrekkingen zouden kunnen schaden (meubels, scherpe voorwerpen, enz.).
- Plaats het kind op een veilige plaats op de grond om valletsel te voorkomen.
- Time de aanval.
Nadat de koortsstuipen zijn geëindigd, raadpleegt u een arts of een medische noodhulpverlener.
Laat uw kind medicijnen nemen om hun koorts te verlagen, zoals ibuprofen (Advil) als ze ouder zijn dan 6 maanden of paracetamol (Tylenol). Doseer de medicatie op basis van het gewicht van uw kind.
Veeg hun huid af met een washandje of spons en water op kamertemperatuur om ze af te koelen.
Een ziekenhuisopname is alleen nodig als uw kind een ernstigere infectie heeft die behandeld moet worden. De meerderheid van de kinderen heeft geen medicatie nodig voor een koortsstuip.
Behandeling van terugkerende koortsstuipen omvat al het bovenstaande plus het nemen van een dosis diazepam (Valium) gel die rectaal wordt toegediend. U kunt leren de behandeling thuis te geven als uw kind terugkerende koortsstuipen heeft. Houd er rekening mee dat dit medicijn alleen door een arts aan uw kind kan worden voorgeschreven.
Kinderen met terugkerende koortsstuipen hebben een grotere kans op epilepsie later in hun leven.
Kun je een koortsstuip voorkomen?
Koortsstuipen kunnen niet worden voorkomen, behalve in sommige gevallen van terugkerende koortsstuipen.
Het verminderen van de koorts van uw kind met ibuprofen of paracetamol als ze ziek zijn, voorkomt geen koortsstuipen. Aangezien de meeste koortsstuipen geen blijvende gevolgen hebben voor uw kind, wordt het normaal gesproken niet aanbevolen om anti-epileptica te geven om toekomstige aanvallen te voorkomen.
Deze preventieve medicijnen kunnen echter worden gegeven als uw kind terugkerende koortsstuipen of andere risicofactoren heeft.
Outlook
Koortsstuipen zijn normaal gesproken niets om je zorgen over te maken, ook al kan het beangstigend zijn om een kind er een te zien krijgen, vooral voor de eerste keer.
Laat uw kind echter zo snel mogelijk zien door uw arts of een andere medische professional nadat uw kind een koortsstuip heeft gehad. Uw arts kan bevestigen dat het in feite een koortsstuip was en kan iets anders uitsluiten dat verdere behandeling nodig heeft.
Neem onmiddellijk contact op met een medische professional als de volgende symptomen optreden:
- nek stijfheid
- braken
- moeite met ademhalen
- ernstige slaperigheid
Uw kind zal gewoonlijk snel na het einde van de aanval weer normale activiteiten ondernemen zonder verdere complicaties.
