Nieuwe waarnemingen onthullen dat de quasi-satelliet van de aarde het wrak kan zijn van een maaninslag
Een ruimtesteen genaamd Kamo’oalewa (geïllustreerd die boven de maan zweeft, met de aarde op de achtergrond) kan een fragment van maanmateriaal zijn dat is afgebroken in een oude kratergebeurtenis.
De gewelddadige geschiedenis van de maan staat op zijn gezicht geschreven. Gedurende miljarden jaren hebben ruimterotsen kraters in het oppervlak geslagen, waardoor puin naar buiten werd geslingerd. Nu hebben astronomen voor het eerst misschien puin gezien van een van die oude smashups in de ruimte. Het mysterieuze object dat bekend staat als Kamo’oalewa lijkt een verdwaald fragment van de maan, rapporteren onderzoekers online op 11 november in Communicatie Aarde & Milieu.
Kamoʻoalewa, ook bekend als 2016 HO3, werd ontdekt in 2016 en is een van de vijf bekende quasisatellieten van de aarde (SN: 6/24/16). Dit zijn rotsen die vrij dicht bij de planeet blijven terwijl ze om de zon draaien. Er is weinig bekend over de ruimterotsentourage van de aarde omdat deze objecten zo klein en zwak zijn. Kamo’oalewa, bijvoorbeeld, is ongeveer zo groot als een reuzenrad en dwaalt tussen de 40 en 100 keer zo ver van de aarde af als de maan, terwijl zijn baan rond de zon in en uit die van de aarde weeft. Dat heeft astronomen ertoe gebracht zich af te vragen over de aard van dergelijke tagalong-rotsen.
“Een object in een quasi-satellietbaan is interessant omdat het erg moeilijk is om in zo’n baan te komen – het is niet het soort baan waarin een object uit de asteroïdengordel gemakkelijk kan worden gevangen”, zegt Richard Binzel, een planetaire wetenschapper bij MIT niet betrokken bij het nieuwe werk. Het hebben van een baan die bijna identiek is aan die van de aarde, roept onmiddellijk het vermoeden op dat een object als Kamo’oalewa zijn oorsprong heeft in het aarde-maansysteem, zegt hij.
Onderzoekers gebruikten de Large Binocular Telescope en de Lowell Discovery Telescope, respectievelijk in Safford en Happy Jack, Ariz., om naar Kamo’oalewa te kijken in zichtbare en nabij-infrarode golflengten. “Het echte geld zit in het infrarood”, zegt Vishnu Reddy, een planetaire wetenschapper aan de Universiteit van Arizona in Tucson. Licht op die golflengten bevat belangrijke aanwijzingen over de mineralen in rotsachtige lichamen, waardoor objecten zoals de maan, asteroïden en terrestrische planeten beter kunnen worden onderscheiden.
Kamo’oalewa weerkaatste meer zonlicht bij langere of rodere golflengten. Dit patroon van licht, of spectrum, leek op geen enkele bekende asteroïde in de buurt van de aarde, vonden Reddy en collega’s. Maar het zag eruit als korrels silicaatgesteente van de maan die door Apollo 14-astronauten naar de aarde werden teruggebracht (SN: 2/20/71).
Ring rond de zon
Kamo’oalewa, ook bekend als 2016 HO3, heeft een baan (wit) die bijna identiek is aan die van de aarde (blauw), waardoor het object rond de aarde weven terwijl het om de zon draait.
Kamo’oalewa en soortgelijke banen van de aarde
“Voor mij”, zegt Binzel, “is de leidende hypothese dat het een uitgeworpen fragment van de maan is, van een kratergebeurtenis.”
Martin Connors, die betrokken was bij de ontdekking van de eerste bekende quasisatellieten van de aarde maar niet meedeed aan het nieuwe onderzoek, vermoedt ook dat Kamo’oalewa een chip van de oude maan is. “Dit is goed onderbouwd bewijs”, zegt Connors, een planetaire wetenschapper aan de Athabasca University in Canada. Maar, waarschuwt hij, “dat betekent niet dat het juist is.”
Meer gedetailleerde waarnemingen kunnen helpen bevestigen dat Kamo’oalewa van maanmateriaal is gemaakt. “Als je echt die spijker in de kist wilde slaan, zou je deze kleine quas-satelliet willen bezoeken of ontmoeten en veel van dichtbij observeren”, zegt Daniel Scheeres, een planetaire wetenschapper aan de Universiteit van Colorado Boulder niet betrokken bij het werk. “Het beste zou zijn om een sample te krijgen.”
China’s ruimteagentschap heeft plannen aangekondigd om een sonde naar Kamo’oalewa te sturen om een beetje steen op te scheppen en later dit decennium terug naar de aarde te brengen.
