Een gebrek aan slaap onderdrukt de activiteit in hersengebieden die verband houden met sociaal gedrag, blijkt uit hersenscans
Slecht slapen draagt bij aan een slechte gezondheid, blijkt al lang uit onderzoek. Maar slaapgebrek, dat chronisch is in de ontwikkelde wereld, kan er ook voor zorgen dat mensen elkaar minder snel helpen, suggereert een nieuwe studie.
Gebrek aan slaap is in verband gebracht met hartaandoeningen, een slecht humeur en eenzaamheid (SN: 15/11/16). Moe zijn kan ook maak ons minder genereusrapporteren onderzoekers op 23 augustus in PLOS Biologie.
Het uur slaap dat verloren gaat bij de overgang naar zomertijd in de lente lijkt de neiging van mensen om anderen te helpen te verminderen, ontdekten de onderzoekers in een van de drie experimenten die het verband tussen slaapverlies en vrijgevigheid testten. Ze toonden met name aan dat de gemiddelde donaties aan een in de VS gevestigde non-profitorganisatie in de werkweek na de tijdswisseling met ongeveer 10 procent daalden, vergeleken met vier weken voor en na de verandering. In Arizona en Hawaï, staten die de zomertijd niet in acht nemen, bleven de donaties ongewijzigd.
Met meer dan de helft van de mensen die in delen van de ontwikkelde wereld wonen en melden dat ze zelden genoeg slapen tijdens de werkweek, heeft de bevinding implicaties na de week dat we vooruit komen, zeggen de onderzoekers.
“Gebrek aan slaap vormt de sociale ervaringen die we hebben [and] het soort samenlevingen waarin we leven”, zegt neurowetenschapper Eti Ben Simon van de University of California, Berkeley.
Om het verband tussen slaapverlies en vrijgevigheid te testen, brachten Ben Simon en haar team eerst 23 jonge volwassenen twee nachten naar het lab. De deelnemers sliepen een nacht door en bleven nog een nacht wakker.
‘S Ochtends vulden de deelnemers een gestandaardiseerde altruïsme-vragenlijst in om hun waarschijnlijkheid te beoordelen om vreemden of kennissen in verschillende scenario’s te helpen. Deelnemers beoordeelden bijvoorbeeld op een schaal van 1 tot 5, met 1 voor de minste kans om te helpen en 5 voor de meeste kans, of ze hun zitplaats in de bus zouden afstaan aan een vreemde of een lift zouden aanbieden aan een collega in nood. Deelnemers lezen hetzelfde scenario nooit meer dan één keer. Ongeveer 80 procent van de deelnemers toonde minder kans om anderen te helpen wanneer ze slaapgebrek hadden dan wanneer ze uitgerust waren.
De onderzoekers observeerden vervolgens de hersenactiviteit van de deelnemers in een functionele MRI-machine, waarbij ze de neurale activiteit van elke deelnemer vergeleken in een uitgeslapen versus slaapgebrek. Daaruit bleek dat slaapgebrek de activiteit verminderde in een netwerk van hersengebieden die verband houden met het vermogen om zich in te leven in anderen.
In een ander experiment rekruteerden de onderzoekers 136 deelnemers online en lieten ze vier nachten een slaaplogboek bijhouden. Elke deelnemer vulde vervolgens de volgende dag voor 13.00 uur subsets van de altruïsmevragenlijst in. De onderzoekers ontdekten dat hoe meer tijd de deelnemers wakker in bed doorbrachten, een maatstaf voor slecht slapen, hoe lager hun altruïsmescores. Die daling in altruïsme gold zowel bij het vergelijken van individuen met zichzelf als bij het middelen van scores over de hele groep.
In het laatste experiment gericht op zomertijd keken de onderzoekers naar liefdadigheidsdonaties van 2001 tot 2016 aan Donors Choose, een non-profitorganisatie die geld inzamelt voor schoolprojecten in de Verenigde Staten. Toen het team Hawaii en Arizona uitsloot, evenals uitschieters zoals zeer grote donaties, bleven er meer dan 3,4 miljoen donaties over. In de werkweek na de tijdsverandering daalden de totale donaties, die gemiddeld ongeveer $ 82 per dag waren, tot ongeveer $ 73 per dag, zegt Ben Simon.
Er is altijd een mogelijkheid dat een andere variabele dan slaap deze dip in vrijgevigheid veroorzaakt, zegt gedragseconoom David Dickinson van de Appalachian State University in Boone, NC. die verschijnen tijdens slaapgebrek tot gedrag in de echte wereld. “Dit geeft een uitgebreider verhaal over hoe inefficiënte slaap beslissingen beïnvloedt op dit gebied van het helpen van anderen”, zegt hij.
Chronisch slaaptekort in de moderne wereld is een serieus probleem, zegt Ben Simon (SN: 01-03-19). Maar in tegenstelling tot veel andere grootschalige problemen – denk aan klimaatverandering of politieke polarisatie – heeft deze een kant-en-klare oplossing. “Als je nadenkt over het bevorderen van slaap en mensen de slaap te geven die ze nodig hebben, wat een impact zou dat kunnen hebben op de samenlevingen waarin we leven.”
