Achalasie is een zeldzame aandoening van de slokdarm (slokdarm), waardoor het moeilijk kan worden om voedsel en drank door te slikken.
Normaal gesproken trekken de spieren van de slokdarm samen om voedsel naar de maag te persen. Een spierring aan het einde van de voedselpijp ontspant dan om voedsel in de maag te laten.
Bij achalasie trekken de spieren in de slokdarm niet goed samen en kan de spierring niet goed openen of helemaal niet openen. Eten en drinken kan niet in de maag komen en blijft steken. Het wordt vaak teruggebracht.
Symptomen van achalasie
Niet iedereen met achalasie heeft symptomen.
Maar de meeste mensen met achalasie zullen het moeilijk vinden om voedsel of drank door te slikken (bekend als dysfagie). Slikken heeft de neiging om over een paar jaar geleidelijk moeilijker of pijnlijker te worden, tot het punt dat het soms onmogelijk is.
Andere symptomen zijn onder meer:
- onverteerd voedsel terugbrengen
- verstikking en hoestbuien
- maagzuur
- pijn op de borst
- herhaald borstinfecties
- kwijlen van braaksel of speeksel
- geleidelijk maar significant gewichtsverlies
Symptomen van achalasie kunnen op elk moment van het leven beginnen.
Langdurige onbehandelde achalasie verhoogt het risico op ontwikkeling zeer licht kanker van de slokdarm. Dit betekent dat het belangrijk is om meteen een geschikte behandeling voor achalasie te krijgen, zelfs als uw symptomen u niet storen.
Oorzaken van achalasie
Aangenomen wordt dat achalasie optreedt wanneer de zenuwen in de slokdarm beschadigd raken en niet meer goed werken, daarom werken de spieren en de spierring niet. De exacte oorzaak hiervan is onbekend.
Bij sommige mensen kan het verband houden met een virale infectie. Het kan ook worden geassocieerd met een auto-immuunziekte, waarbij het immuunsysteem van het lichaam gezonde cellen, weefsels en organen aanvalt.
In zeer zeldzame gevallen kan achalasie in families voorkomen.
Diagnose van achalasie
Als uw huisarts denkt dat u door uw symptomen achalasie heeft, wordt u doorverwezen naar het ziekenhuis voor diagnostische tests. Achalasie kan ook worden vastgesteld tijdens een onderzoek, zoals een borstkas Röntgenfoto, om een andere reden.
De tests voor achalasie zijn onder meer:
- Manometrie – een klein plastic buisje wordt door uw mond of neus in uw slokdarm gestoken om de spierdruk er langs op verschillende punten te meten.
- Barium slikken – u drinkt een witte vloeistof met daarin het chemische barium en er worden röntgenfoto’s gemaakt. Het barium verschijnt duidelijk op röntgenfoto’s, zodat de arts kan zien hoe lang het duurt om in uw maag te komen.
- Endoscopie – een dun, flexibel instrument, een endoscoop genaamd, wordt door uw keel gevoerd, zodat de arts rechtstreeks naar de binnenkant van uw slokdarm, de spierring en uw maag kan kijken.
Behandelingen voor achalasie
Er is geen remedie voor achalasie, maar behandeling kan de symptomen helpen verlichten en het slikken vergemakkelijken.
Uw artsen zullen met u praten over de risico’s en voordelen van de verschillende behandelingsmogelijkheden.
Medicatie
Medicijnen, zoals nitraten of nifedipine, kunnen helpen de spieren in je slokdarm te ontspannen. Dit maakt het slikken voor sommige mensen gemakkelijker en minder pijnlijk, hoewel het niet voor iedereen werkt.
Het effect houdt slechts korte tijd aan, dus medicijnen kunnen worden gebruikt om de symptomen te verlichten terwijl u wacht op een meer permanente behandeling. Ze kunnen hoofdpijn veroorzaken, maar dit verbetert meestal met de tijd.
De spier uitrekken (ballondilatatie)
Onder een kalmerend middel of algemene verdoving, wordt een ballon in de slokdarm geleid met behulp van een lange, dunne flexibele buis (endoscoop). De ballon wordt vervolgens opgeblazen om de spierring te helpen strekken die voedsel in uw maag laat.
Dit verbetert het slikken voor de meeste mensen, maar het kan zijn dat u meerdere keren moet worden behandeld voordat uw symptomen verbeteren.
Ballondilatatie brengt een klein risico met zich mee om de slokdarm te scheuren (oesofagusruptuur), waarvoor mogelijk een spoedoperatie nodig is.
Botox-injectie
Met behulp van een endoscoop wordt Botox geïnjecteerd in de spierring die voedsel in je maag laat komen, waardoor het ontspant.
Het is meestal een paar maanden effectief en af en toe een paar jaar, maar het moet worden herhaald. Dit is meestal pijnloos en kan worden gebruikt voor tijdelijke verlichting bij mensen die geen andere behandelingen kunnen ondergaan.
Chirurgie
Onder algemene verdoving worden de spiervezels in de spierring die voedsel in uw maag laten snijden, doorgesneden. Dit wordt gedaan met een kijkoperatie (laparoscopie) en heet Heller’s Myotomie.
Het kan het slikken permanent vergemakkelijken.
Vaak wordt er tegelijkertijd een tweede procedure uitgevoerd om te voorkomen dat u het krijgt zure reflux en brandend maagzuur, wat een bijwerking kan zijn van de Heller’s Myotomie-operatie. Uw chirurg zal hierover met u praten.
In zeer zeldzame gevallen hebben sommige mensen een operatie nodig om een deel van hun slokdarm te verwijderen.
Vervolgbehandeling
Ballondilatatie en chirurgie kunnen beide bijwerkingen veroorzaken, zoals zure reflux en brandend maagzuur en pijn op de borst. Uw huisarts kan mogelijk medicijnen voorschrijven om u hierbij te helpen, en uw chirurg kan u aanraden dit medicijn routinematig in te nemen.
Lees meer over behandelingen voor zure reflux en brandend maagzuur.
Het is normaal dat pijn op de borst na de behandeling nog een tijdje aanhoudt. Het drinken van koud water kan dit helpen verlichten.
U moet naar uw huisarts gaan als u nog steeds slikproblemen heeft of blijft afvallen na de behandeling.
