Gekauwd berkenpek kan een over het hoofd geziene bron van oud genetisch materiaal zijn, zeggen onderzoekers
Oude stukken gekauwd berkenpek (een afgebeeld) zijn mogelijk gebruikt om een handvat aan een bijlblad of speerpunt te bevestigen.
Versteende botten en tanden zijn niet de enige bron van oud menselijk DNA.
Het genetische materiaal blijft ook hangen in berkenpek “kauwgom”, die genoeg DNA kan bevatten om de genetische instructieboeken of genomen van lang overleden mensen bij elkaar te brengen, rapporteren onderzoekers op 17 december in Nature Communications. Door een 5.700 jaar oude gekauwde prop veld uit Denemarken te analyseren, verkreeg het team de genoom van een oude vrouwen stelde vast dat ze waarschijnlijk blauwe ogen, een donkere huid en donker haar had.
Oude mensen kauwden waarschijnlijk op het pek – gemaakt door berkenschors te verwarmen – om het buigzame, werkende cellen uit de mond diep in de kleverige substantie te maken. Berkpek is relatief resistent tegen bacteriën en virussen en tegen water, wat het DNA zou hebben beschermd tegen verval, zeggen de onderzoekers.
Het team heeft ook DNA teruggevonden van microben die mogelijk in de mond van de vrouw hebben geleefd, waaronder van oudere versies van het Epstein-Barr-virus, dat mononucleosis veroorzaakt, en bacteriën die longontsteking of tandvleesaandoeningen kunnen veroorzaken. DNA van eenden en hazelnoten werd ook geïdentificeerd, en het kunnen overblijfselen zijn van een recente maaltijd die de vrouw heeft gegeten voordat ze een stukje pek in haar mond stopte.
Wetenschappers hebben informatie verzameld over de mondmicroben en diëten van oude mensen (SN: 10/4/17) van tandplak in verstarde tanden (SN: 3/8/17). ‘Maar dat is gedurende vele jaren opgebouwd’, zegt studieauteur Hannes Schroeder, geneticus aan de Universiteit van Kopenhagen. “Met de kauwgom is het een soort momentopname van een moment.”
