En de hoektanden zijn zelfs beter dan PCR-tests bij het identificeren van geïnfecteerde mensen zonder symptomen
Honden, waaronder deze uit de Verenigde Arabische Emiraten, zijn getraind om gevallen van COVID-19 op te sporen. De honden zijn net zo betrouwbaar als PCR-tests, suggereert een nieuwe studie.
Honden zijn net zo betrouwbaar als laboratoriumtests voor het opsporen van COVID-19-gevallen, en zijn misschien zelfs beter dan PCR-tests voor het identificeren van geïnfecteerde mensen die geen symptomen hebben. Een bonus: de hoektanden zijn schattiger en minder invasief dan een uitstrijkje in de neus.
In een onderzoek met zweetmonsters van 335 mensen, getrainde honden snoof 97 procent van de gevallen van coronavirus op die waren geïdentificeerd door PCR-tests, rapporteren onderzoekers op 1 juni in PLOS One. En de honden vonden alle 31 gevallen van COVID-19 onder 192 mensen die geen symptomen hadden.
Deze bevindingen zijn het bewijs dat honden effectief kunnen zijn voor massale screeningsinspanningen op plaatsen zoals luchthavens of concerten en kunnen vriendelijke alternatieven bieden voor het testen van mensen die neusswabs weigeren, zegt Dominique Grandjean, een dierenarts aan de National School of Veterinary Medicine of Alfort in Maisons-Alfort, Frankrijk.
“De hond liegt niet”, maar er zijn veel manieren waarop PCR-tests fout kunnen gaan, zegt Grandjean. De neuzen van de hoektanden identificeerden ook meer COVID-19-gevallen dan antigeentests (SN: 17-12-21), vergelijkbaar met veel thuistests, maar soms verward met een ander respiratoir virus voor het coronavirus, vonden Grandjean en collega’s. Bovendien suggereert anekdotisch bewijs dat de honden asymptomatische gevallen kunnen oppikken tot 48 uur voordat mensen positief testen door PCR, zegt hij.
In het onderzoek werden honden van Franse brandweerkazernes en van het ministerie van Binnenlandse Zaken van de Verenigde Arabische Emiraten getraind in het detecteren van coronavirus door ze te belonen met speelgoed – meestal tennisballen. “Het is speeltijd voor hen”, zegt Grandjean. Het duurt ongeveer drie tot zes weken, afhankelijk van de ervaring van de hond met geurdetectie, om een hond te trainen om COVID-19-gevallen uit zweetmonsters te onderscheiden.
De honden snuffelden vervolgens aan kegels met zweetmonsters die waren verzameld uit de oksels van menselijke vrijwilligers. Het zweet van de nek van mensen vegen of de woofers een vleugje gebruikte gezichtsmaskers geven, werkte net zo goed, zegt Grandjean.
Die resultaten geven aan dat geuren van meerdere lichaamslocaties kunnen worden gebruikt voor het screenen van honden, zegt Kenneth Furton, een forensisch chemicus aan de Florida International University in Miami die niet bij het onderzoek betrokken was.
De resultaten zijn vergelijkbaar met eerdere, kleinere onderzoeken waaruit ook bleek dat honden even goed of zelfs beter presteren dan PCR-tests voor het detecteren van SARS-CoV-2, het virus dat COVID-19 veroorzaakt, zegt Furton. Hij en collega’s hebben honden gebruikt op scholen, een muziekfestival en in een kleine proef om medewerkers van luchtvaartmaatschappijen te screenen op coronavirusinfecties.
Een van de grootste voordelen die honden hebben ten opzichte van andere tests, is hun snelheid, zegt Furton. “Zelfs met wat we een snelle test noemen, moet je nog tientallen minuten of zelfs uren wachten, waarbij de hond in een kwestie van seconden of zelfs fracties van seconden kan reageren.”
Het is niet precies duidelijk wat honden ruiken wanneer ze COVID-19 of andere ziekten detecteren, zegt Cynthia Otto, directeur van het werkhondencentrum van de University of Pennsylvania School of Veterinary Medicine, die niet betrokken was bij het onderzoek. Het is misschien niet een enkele chemische stof, maar eerder een patroon van toenemende en afnemende niveaus van bepaalde aroma’s. “Het is niet zo dat je een geurparfumfles kunt maken die de geur van COVID zou zijn”, zegt ze.
Zelfs met herhaalde onderzoeken die het COVID-detectievermogen van honden aantonen, stonden sommige artsen, wetenschappers en overheidsfunctionarissen sceptisch tegenover de beweringen, zegt Grandjean. Hij vindt de terughoudendheid raadselachtig, omdat honden al worden gebruikt om drugs en explosieven op te snuiven en worden getest op het opsporen van andere ziekten, zoals kanker, zegt hij. “Elke keer dat je een vliegtuig neemt, is het omdat honden aan je bagage hebben gesnuffeld [and found] geen explosieven. Dus je vertrouwt ze als je het vliegtuig neemt, maar je wilt ze niet vertrouwen voor COVID?”
Een uitdaging met honden, zegt Furton, is dat mensen ze niet als hightech beschouwen zoals elektronische sensoren. “Maar honden zijn een van de meest geavanceerde apparaten die we hebben. Het zijn gewoon biologische sensoren, in plaats van elektronische sensoren”, zegt hij.
Een ander nadeel voor honden is dat ze tijd nodig hebben om te trainen en dat er momenteel niet eens genoeg honden zijn opgeleid om explosieven op te sporen, laat staan ziektes, zegt Otto. En “honden die goed werken in die laboratoriumomgeving, werken misschien niet goed in een mensenomgeving”, zegt ze. Ook geleiders kunnen de reactie van de hond beïnvloeden en moeten de hond goed kunnen lezen, zegt ze. “We hebben meer goede honden nodig.”
