Het bewustzijn van milieuvriendelijke overlijdenszorg is laag, zelfs als de industrie groeit
Beschermde begraafplaatsen zoals het Carolina Memorial Sanctuary (foto) in North Carolina fungeren ook als begraafplaats en natuurreservaat.
Ondanks dat ‘groene’ begrafenissen steeds meer beschikbaar worden in Noord-Amerika, blijven sommige oudere milieubewuste volwassenen zich niet bewust van de optie bij het plannen van hun dood, suggereert een kleine studie.
Groene begrafenissen gebruiken geen betonnen gewelven, balsemen geen lichamen en gebruiken geen pesticiden of kunstmest op graven. Lichamen worden begraven in een biologisch afbreekbare container zoals een dennenhouten of rieten kist, of een katoenen of zijden lijkwade. Voorstanders van de kleine maar groeiende trend beweren dat het milieuvriendelijker is en in overeenstemming met de manier waarop begrafenissen werden gedaan vóór de uitvinding van de moderne uitvaartbranche.
Maar toen onderzoekers 20 inwoners van Lawrence, Kansas, ouder dan 60 vroegen die zich als milieuactivisten identificeerden of ze groene begrafenis hadden overwogen, de meesten hadden nog nooit van de praktijk gehoord Dat ondanks het feit dat groene begrafenis op dat moment al bijna tien jaar beschikbaar was in Lawrence. Meer dan de helft van de deelnemers aan het onderzoek was van plan om te cremeren, omdat ze het als de milieuvriendelijkste optie beschouwden, meldde het team online op 26 januari in Sterfte.
In 2008 werd Lawrence de eerste Amerikaanse stad die groene begrafenissen toestond op een openbare begraafplaats. Enkele jaren later, tijdens een bijeenkomst van een interreligieuze ecologische gemeenschapsorganisatie in de stad, merkten socioloog Paul Stock van de Universiteit van Kansas in Lawrence en zijn collega Mary Kate Dennis op dat de meeste aanwezigen oudere volwassenen waren. Deze mensen ‘leven en ademen hun milieubewustzijn’, zegt Dennis, nu onderzoeker maatschappelijk werk aan de Universiteit van Manitoba in Canada. “We waren benieuwd of het hen helemaal volgde tot aan hun begrafenissen.”
Dat de meerderheid van de deelnemers aan de nieuwe enquête neigde naar crematie, sluit aan bij nationale trends. Crematie overtrof onlangs de traditionele begrafenis als de meest populaire keuze voor overlijdenszorg in de Verenigde Staten. In juli 2020 heeft de National Funeral Directors Association geprojecteerd het crematiepercentage dat jaar zou 56 procent zijn vergeleken met 38 procent voor kistbegrafenissen. Tegen 2040 zal het crematiepercentage naar verwachting toenemen tot ongeveer 78 procent, terwijl het begrafenispercentage naar schatting zal dalen tot ongeveer 16 procent.
De groeiende populariteit van crematie is terug te voeren op een aantal factoren, waaronder de betaalbaarheid en bezorgdheid over de gevolgen voor het milieu van traditionele begrafenissen. Maar crematie brengt zijn eigen milieukosten met zich mee: er komen honderden kilo’s koolstofdioxide per lichaam in de lucht terecht.
De voorkeur voor groen begraven is ondertussen klein maar groeiend. De Green Burial Council werd in 2005 opgericht om groene begrafenisnormen vast te stellen door groene begraafplaatsen te certificeren. Nu zegt 14 procent van de Amerikanen ouder dan 40 dat ze voor groene begrafenis zouden kiezen, meldt de NFDA, en ongeveer 62 procent staat open om het te onderzoeken.
Voor degenen die de groene begrafenisroute volgen, zijn er nu verschillende commercieel beschikbare keuzes. Meer avontuurlijke opties zijn onder meer een begrafeniskostuum dat is ontworpen om paddenstoelen te laten ontkiemen terwijl het lichaam uiteenvalt, een eivormige grafcapsule die uiteindelijk uitgroeit tot een boom en menselijke compostering (SN: 16/02/20) – een proces van één tot twee maanden dat het lichaam in aarde verandert. In 2019 werd Washington de eerste en enige Amerikaanse staat die menselijke compostering legaliseerde.
Beschermende begraafplaatsen gaan nog een stap verder door het concept van groene begrafenissen te verdubbelen als beschermde natuurgebieden. Tot op heden heeft de Green Burial Council meer dan 200 groene begraafplaatsen en acht beschermde begraafplaatsen in Noord-Amerika gecertificeerd.
Dergelijke initiatieven laten een groeiend besef zien dat keuzes voor doodszorg een positieve impact kunnen hebben op ecosystemen, zegt Lynne Carpenter-Boggs, een bodemwetenschapper aan de Washington State University in Pullman en een onderzoeksadviseur voor het in Seattle gevestigde bedrijf voor menselijke compostering Recompose. Maar, waarschuwt ze, er is nog steeds weinig formeel onderzoek dat de milieueffecten van verschillende keuzes voor overlijdenszorg vergelijkt.
Stock en Dennis denken dat dit gebrek aan onderzoek, in combinatie met een algemeen gebrek aan bewustzijn van groen begraven als een beschikbare keuze, de reden zou kunnen zijn waarom veel van de milieuactivisten met wie ze spraken het nog niet overwogen. Maar naarmate de optie breder beschikbaar wordt, zegt Dennis, “zal het interessant zijn om te zien hoe dat verschuift.”
