Cryptocurrency, en in het bijzonder Bitcoin, heeft de reputatie een volledig anonieme vorm van betaling te zijn, vrij van tracking en interferentie. Als je echter wat beter kijkt, zul je zien dat deze digitale valuta veel meer informatie over jou onthullen dan je zou denken.
Anoniem versus pseudoniem
Het belangrijkste probleem met Bitcoin is met zijn portemonnee, waar uw Bitcoin wordt opgeslagen. Cryptocurrency-portefeuilles zijn over het algemeen: pseudoniem liever dan anoniem. Anonimiteit gaat over ‘naamloos’ zijn – het komt van het Griekse woord voor ‘zonder naam’ – maar in plaats daarvan geeft je portemonnee je een valse naam, een pseudoniem. In plaats van ‘Mark Twain’ krijg je wat gecodeerde cijfers en letters, maar het idee is hetzelfde.
Ondanks dat het Bitcoin Project zelf deze informatie op zijn website openbaart, hebben veel mensen het vervormde karakter van hun portemonnee-adressen opgevat om te betekenen dat betalingen niet kunnen worden gevolgd. Dat is tenslotte het punt achter het gebruik van een valse naam. Maar uw Bitcoin-portemonneeadres kan worden gevolgd, en vrij eenvoudig ook: het is precies daar in de manier waarop het systeem is opgezet.
Blockchain en anonimiteit
Bitcoin werkt op een blockchain, wat voor onze doeleinden een lijst is van wanneer Bitcoin is ontstaan, waar het werd gebruikt en door wie. (Het is eigenlijk een beetje ingewikkelder dan dat. Lees ons artikel over hoe blockchain werkt voor alle details.)
Deze lijst, ook wel grootboek genoemd, is openbaar. Iedereen kan zien welke portemonnee welke Bitcoin heeft uitgegeven. Hoewel de persoon die het geld heeft uitgegeven, verborgen is achter een heleboel vercijferde cijfers en letters (een voorbeeld is “vBMSEYstWetqTFn5Au4m4GFg7xJaN”, hoewel dat nep is.), is hun activiteit dat niet.
Met de wetenschap dat je vriend John bijvoorbeeld geld heeft uitgegeven aan een specifieke service – laten we zeggen een VPN – op een bepaalde dag, zou je naar het grootboek kunnen gaan en zien welk Bitcoin-adres dan geld aan die VPN heeft uitgegeven. Zelfs als die zoekopdracht meer dan een of twee adressen oplevert, kunt u controleren waar nog meer geld is uitgegeven. Als een van de adressen die je hebt gevonden een Wikipedia-donatie heeft gedaan zoals John regelmatig doet, heb je een tweede gegevenspunt.
Net als bij browservingerafdrukken is het niet één specifiek gegevenspunt dat u verraadt. Het is het hele plaatje. Met de huidige technologie is het ook gemakkelijk om al deze kleine stukjes samen te voegen, waardoor pseudonieme accounts zo goed als nutteloos worden als het gaat om het beschermen van je identiteit.
Uitwisselingen en identiteitsbewijs
Er is echter nog een ander probleem: uitgeven is één ding, maar het kopen van Bitcoin is ook niet anoniem. Omwisselingen, waarbij u uw door de overheid gesteunde valuta inwisselt voor cryptocurrency, vereisen allemaal een soort identiteitsbewijs, of het nu een paspoort, een rijbewijs of een door de overheid uitgegeven identiteitsbewijs is. Net als gewone banken moeten beurzen, om te werken, know-your-customer (KYC) -protocollen implementeren.
Dit betekent dat je om je ID wordt gevraagd (zoals hier, op de site voor populaire exchange Coinbase) en misschien zelfs om bewijs van inkomen en dergelijke. Net als bij banken doen ze dit omdat het moet: regeringen over de hele wereld treden op tegen het witwassen van geld, ongeacht de methode.
Omdat het grootboek openbaar is, kunnen autoriteiten zien wie hoeveel en wanneer heeft gekocht door simpelweg de uitwisseling om uw informatie te vragen. Als u denkt dat een valse ID kan helpen, staat u ook nog een vervelende verrassing te wachten: u kunt ook worden geïdentificeerd via de bankrekening die u hebt gebruikt. Dit stuk in Wetenschap gaat veel meer in detail over hoe autoriteiten ervoor zorgen dat criminelen zich niet achter Bitcoin kunnen verschuilen.
Anonieme cryptovaluta
Er zijn natuurlijk manieren om dergelijke waarborgen te omzeilen, maar deze zijn vaak behoorlijk technisch of gewoon duur, zoals het opzetten van een speciaal protocol om de oorsprong van uw overdracht te verbergen of een tussenpersoon te krijgen die (tegen betaling) de Bitcoin koopt voor jij. Met de oorsprong van de aankoop gedekt, moet u regelmatig door verschillende portefeuilles bladeren. Dat zou genoeg moeten zijn om je sporen uit te wissen, in ieder geval gedeeltelijk.
Een andere optie om anoniem Bitcoin te krijgen, is door er zelf voor te minen, maar dat is misschien niet winstgevend, afhankelijk van de prijs van elektriciteit in uw land: in Venezuela is het een geweldig idee, terwijl het in Australië dat niet is.
Een laatste optie is om Bitcoin gewoon contant te kopen met behulp van een Bitcoin-geldautomaat: net zoals we hebben besproken in ons artikel over anoniem aanmelden bij VPN’s, is contant geld echt nog steeds de koning als het gaat om het veilig houden van uw identiteit. Deze geldautomaten zijn echter niet gratis: volgens één bron rekenen ze forse commissies, gemiddeld 7,5%. Deze geldautomaten vereisen ook dat je ze bezoekt met een grote hoeveelheid contant geld op zak – de droom van een overvaller – dus dat is ook iets om in gedachten te houden.
Anonieme alternatieven voor Bitcoin
Dat gezegd hebbende, zijn er naast Bitcoin ook opties die je kunt gebruiken als je anoniem online betalingen wilt doen. Monero lijkt het populairst (andere voorbeelden zijn Zcash en Dash), maar ze maken allemaal gebruik van een soort technologie om het adres van de portemonnee op de een of andere manier te verdoezelen, waardoor de munten veel moeilijker te traceren zijn.
Net als bij Bitcoin betwijfelen we echter of ze onvindbaar zullen blijven. Geld is te belangrijk om ongereguleerd rond te lopen, zo lijkt het, dus we voorspellen dat deze nog anonieme munten uiteindelijk traceerbaar zullen worden en dat mensen die privacy zoeken – om wat voor reden dan ook – ergens anders zullen moeten verhuizen.