Er zijn twee soorten balans in fotografie: formeel en informeel. Beide begrijpen – en weten hoe ze moeten – is een belangrijk onderdeel van de compositie. Laten we erin graven.
Balans is al een onderdeel van de compositie lang voordat fotografie opkwam. Het is een integraal onderdeel van de meeste renaissanceschilderijen. Het is ook een ietwat glad concept. Het is gebaseerd op een idee dat ‘visueel gewicht’ wordt genoemd en dat op zichzelf een metafoor is. Het idee is dat verschillende objecten in een scène allemaal een verschillend visueel gewicht hebben. Mensen, felgekleurde dingen, objecten met een hoog contrast en ongebruikelijke onderwerpen hebben bijvoorbeeld allemaal een hoog visueel gewicht. Andere zaken, zoals grote ruimtes, lucht, water of grond, hebben een laag visueel gewicht. De enige manier om er grip op te krijgen, is door het in actie te zien en te spelen.
Formeel of symmetrisch evenwicht
Formeel evenwicht is symmetrie. Hier wordt het frame in tweeën gedeeld, verticaal of horizontaal, en krijgen beide zijden een gelijk visueel gewicht. Bekijk dit portret eens.
Het is in wezen perfect symmetrisch langs de verticale as.
Beide zijden van de afbeelding hebben een gelijk visueel gewicht. Er is niets dat onze ogen naar de ene of de andere kant van het beeld trekt.
Hier is nog een portret waar, nogmaals, het model centraal staat, dus het is vrijwel symmetrisch.
En nog een.
Zoals u kunt zien, kan een formele balans goed werken bij portretten. Het geeft een gevoel van sereniteit, ernst en degelijkheid. Ik heb opzettelijk een formeel evenwicht gebruikt in het volgende shot van een Sovjetbeeld in Transnistrië, omdat ik wilde dat het voelde alsof het jarenlang had gestaan ​​- sinds het had.
Formeel evenwicht is vrij gemakkelijk te begrijpen: zet het onderwerp in het midden. Laten we dus verder gaan met het lastiger concept van informeel evenwicht.
Informeel of asymmetrisch evenwicht
Bij informele of symmetrische balans breng je het beeld in evenwicht door objecten met vergelijkbare visuele gewichten naast elkaar te plaatsen in plaats van alles symmetrisch te balanceren. Laten we eens kijken naar enkele voorbeelden.
Op deze foto heb ik voldoende visueel gewicht om de bergen en wolken mooi in evenwicht te brengen. Je krijgt nog steeds een idee van de schaal, maar het beeld voelt niet leeg aan. Mensen zijn visueel erg zwaar, waardoor ze vaak veel kunnen balanceren.
Hier is nog een soortgelijk idee. Will, de skiër, is nog kleiner in het frame maar balanceert nog steeds de enorme berg achter hem.
Laten we dit in omgekeerde volgorde bekijken. Hier is een onevenwichtig schot. Het kasteel is cool en interessant, maar verder is er niet veel op de foto te zien.
Even later passeerde een boot de rivier. Nu zijn we iets op het spoor. De kleine bewegende boot is genoeg om het gigantische, oude kasteel in evenwicht te houden.
U kunt ook een enkel object met een groot visueel gewicht in evenwicht brengen met veel objecten met een zeer laag visueel gewicht. Hier balanceren de sterren aan de hemel de grote Joshua-bomen. De kleinere bomen brengen ook de grote boom in evenwicht.
Misschien is het beste voorbeeld van asymmetrische balans niet de fotografie, maar de kunst. Michelangelo’s De schepping van Adam is wonderbaarlijk in balans: Adam en de aarde hebben hetzelfde visuele gewicht als God en het engelenkoor.
Onevenwichtige of dynamische beelden
Onthoud dat balans slechts één hulpmiddel is in uw compositorische gereedschapskist. Er zijn ook andere dingen zoals hoofdlijnen, beperkte kleurenpaletten en nog veel meer. Dit betekent dat niet al uw afbeeldingen in evenwicht hoeven te zijn. Onevenwichtige beelden hebben vaak spanning, dynamiek en een gevoel van activiteit.
Kijk maar naar deze foto. Will springt in een zwarte afgrond. Dit geeft een gevoel van snelheid en drama aan wat hij doet.
Of neem deze foto van de Santa Monica Pier. Brengen de lucht en de zee de pier in evenwicht? Misschien, maar waarschijnlijk niet. In plaats daarvan krijgen we deze dynamische zonsondergangopname van de pier die de oceaan in steekt.
Waar het voor mij op neerkomt, is wat u probeert over te brengen. Als je stevigheid en stabiliteit wilt, kies dan voor een formeel uitgebalanceerd beeld. Als je op zoek bent naar iets dramatischers dat nog steeds die uitgebalanceerde look heeft, probeer dan eens een paar asymmetrisch uitgebalanceerde composities. Of, als je iets spannends en dynamischer wilt, ga dan voor een onevenwichtig beeld.
Speel rond: welke compositie je ook kiest, het werkt misschien niet, maar het kan zijn dat je iets geweldigs krijgt! En onderweg leer je op zijn minst iets. Er zijn hier heel weinig rechten of fouten.
