Als je Justin Baldoni alleen kende van de hypermannelijke, vaak shirtloze rollen die hij in films en televisie speelde, zou je misschien verbaasd zijn te horen dat veel van zijn huidige werk is gewijd aan het confronteren van veelvoorkomende mythes over mannelijkheid.
In zijn populaire TED Talk bespreekt Baldoni hoe het spelen van deze rollen, waaronder Rafael in ‘Jane the Virgin’, hem ertoe bracht zijn eigen mannelijkheid te verkennen en een dialoog aan te gaan over hoe je een betere man en persoon kunt worden. Sindsdien heeft hij een boek geschreven, “Man Enough: Undefining My Masculinity”, en lanceerde hij een podcast met dezelfde merknaam om het gesprek voort te zetten. In zijn werk daagt Baldoni mannen uit om open te staan over hun gevoelens, kwetsbaarder te zijn en een actieve rol te spelen in hun fysieke en mentale gezondheid.
We spraken met Baldoni om meer te weten te komen over zijn reis en om zijn aanstaande samenwerking met Healthline te bespreken in de videoserie ‘No More Silence’. In deze serie onderzoekt Baldoni hoe ras, geslacht, seksualiteit en meer serieuze uitdagingen vormen voor de gezondheid van mannen, en hoe kwetsbaarheid een krachtige verdediging is tegen deze uitdagingen.
Hoe heeft uw jeugd uw kijk op mannelijkheid en kwetsbaarheid beïnvloed?
Wat mannelijkheid betreft, waren het voor mij de andere jongens die me pestten en plaagden. Het was mijn vader die een emotionele, zorgzame vader was, maar niet wist hoe hij een kwetsbare vader moest zijn. Het waren films, de super gespierde actiesterren en de X-rated tijdschriften die te koop waren tijdens mijn wandeling naar huis van de lagere school. Het waren al dat soort momenten, en meer, die deze ideeën vormden en versterkten over wat het betekende om een jongen en een man te zijn.
Was er een “aha” -moment of -ervaring die deze opvattingen veranderde?
Het was niet zozeer een “aha”-moment als wel een aantal kleine momenten waarop ik me super bewust was van het conflict met wie ik van binnen was en met wie ik deed alsof ik aan de buitenkant was.
Als er een katalysator was voor het werk dat ik doe en de reis die ik heb gemaakt, dan was het ouder worden en beseffen dat ik niet wilde dat mijn kinderen de druk zouden voelen die ik voelde om zich te conformeren aan deze vooropgezette ideeën over gender om te bepalen hoe ze in de wereld verschijnen.
Wat zijn enkele van de manieren waarop je stereotypen over mannelijkheid hebt uitgedaagd door je eigen werk in je boek, podcast en TED Talk?
Ik denk dat de boodschap die mijn boek, TED Talk, en onze podcast het meest uitdagen, is dat mannen zich niet moeten openstellen en hun strijd moeten toegeven. Die boodschap vertelt ons dat we onze gevoelens moeten wegstoppen en in stilte moeten lijden.
Ik heb geleerd dat de grootste mythe van mannelijkheid is dat we het alleen moeten doen, en ik hoop dat dit werk die mythe helpt te veranderen door mannen uit te nodigen en mannen te verzekeren dat we dit ding dat we het leven noemen niet alleen hoeven te doen. We kunnen samen mens zijn. We zijn menselijke wezens, geen menselijke handelingen.
Je begint bijna elke aflevering van je podcast “Man Enough” door gasten te vragen: “Wanneer was de laatste keer dat je je niet genoeg voelde?” Zijn er thema’s die je in hun antwoorden hebt gevonden?
Oh, zeker, het antwoord dat we het meest krijgen is ‘elke dag’, wat aantoont dat dit een universeel gevoel is, iets dat we allemaal hebben gevoeld. Die vraag is zo’n uitnodiging om er eerlijk en open over te zijn, zodat we samen deze reis van genoegheid kunnen gaan.
Wat zijn de meest voorkomende zorgen die uw publiek met u heeft gedeeld als het gaat om gezondheid en welzijn?
Ik krijg zoveel verschillende berichten dat het moeilijk is om het te beperken. Enkele veelvoorkomende zorgen zijn verslaafd raken aan porno, hoe je een relatiebreuk kunt oplossen, hoe je je kunt verontschuldigen en hoe je schade kunt herstellen die onbedoeld is aangericht.
Ongeacht de situatie is mijn advies altijd hetzelfde: wees radicaal eerlijk, zowel tegen jezelf als tegen de persoon. Zoals de bahá’í-geschriften zeggen: “Waarachtigheid is de basis van elke menselijke deugd.” We moeten bereid zijn om tot die diep ongemakkelijke verborgen waarheden te komen, zodat we kunnen genezen.
Welke gezondheidsproblemen bij mannen bent u van plan aan te pakken in uw aankomende videoserie met Healthline, “No More Silence”?
Met ‘No More Silence’ praten we over onderwerpen als preventieve zorg, ouder worden, problemen met het lichaamsbeeld, psychische problemen, het belang van therapie, huiselijk geweld en aanranding. Dit zijn problemen die zo velen van ons aangaan, en maar al te vaak hebben mannen niet het gevoel dat ze erover kunnen praten, laat staan dat ze de zorg zoeken die ze nodig hebben.
Zijn er bepaalde rollen die je hebt gespeeld waardoor je je eigen zelfgevoel in twijfel trok terwijl je jezelf met dat deel vergeleek?
Veel van de rollen die ik in het begin van mijn acteercarrière zou krijgen, maakten me bewust van het innerlijke conflict dat ik had met wie ik was en met wie de boodschappen van mannelijkheid me vertelden te zijn. Ik vertel hierover in mijn TED Talk; hoe ik deze zeer stereotiepe mannelijke rollen kreeg, jongens die machismo uitstraalden, en er was zo’n verbroken verbinding omdat ik mezelf nooit als die kerel zag. Toch zag Hollywood me zo.
Dat gezegd hebbende, in de loop van mijn leven heb ik absoluut geprobeerd die man te zijn terwijl ik probeerde in te passen en mijn plaats als man in deze wereld te vinden. Elke keer dat ik dat deed, voelde ik me meer leeg dan ik me eerder voelde.
Wat interessant is aan acteren, een personage zijn dat helemaal niet is zoals jij, is dat het me hielp nieuwsgierig te worden naar de afstand die ik in mezelf voelde. Hoe nieuwsgieriger ik werd, hoe meer ik besefte dat ik moest genezen.
KIJK MEER: “Geen stilte meer”
Denk je dat Hollywood genoeg doet om meer inclusief te zijn als het gaat om het vertegenwoordigen van diversiteit binnen mannelijkheid?
Hollywood kan altijd meer doen om inclusiever te zijn. Dat omvat niet alleen diversiteit met betrekking tot ras, maar ook diversiteit van geslacht, handicap en mannelijkheid. We moeten doorgaan met het vertegenwoordigen van alle mensen, onze overeenkomsten laten zien en de verschillende manieren waarop we deze reis ervaren, vieren.
Als het specifiek op mannelijkheid aankomt, laten we eens kijken naar mannen uit alle lagen van de bevolking die huilen, moedwillig in therapie gaan, vrouwen en alle geslachten respecteren, aardig zijn, zich uitspreken als een andere man iets zegt of doet dat niet goed is, als aanwezig opduiken en betrokken vaders, die huishoudelijke taken deden en hun eigen volledige uitdrukking zijn van wie ze zijn. Het hoeft ook geen PSA of home-school special te zijn. Kunst weerspiegelt het leven, en er zijn miljoenen en miljoenen mannen die op deze manier leven.
Is er iets dat je je jongere zelf zou willen vertellen over mannelijkheid? Wat hoop je je kinderen erover te leren?
Ik doe veel innerlijk kindwerk in therapie, dus ik ga actief terug naar die verschillende leeftijden van mezelf en geef mezelf nieuwe boodschappen. Ik vertel die 7-jarige jongen dat het oké is om te voelen, vertel de 17-jarige dat het kracht kost om kwetsbaar te zijn, en vertel de 27-jarige dat er moed voor nodig is om te verschijnen en authentiek te zijn , mens zijn.
Dat wil ik mijn kinderen ook leren. Dat zij mensen zijn, dat Emily en ik mensen zijn, en dat we samen mens worden. Dat ik ben, en dat zijn we allemaal, genoeg.
