Krediet: Pixabay/CC0 publiek domein
Nanodeeltjes die aanvankelijk waren ontworpen als biologische markers, gaan hun eerste therapeutische proef in als een behandeling voor patiënten met gevorderde, terugkerende of refractaire kankers.
Vanaf het begin werden deze “Cornell dots” – met silica omhulde fluorescerende nanodeeltjes, ontwikkeld in het laboratorium van Ulrich Wiesner, hoogleraar engineering – gezien als een groot potentieel als biologische markers.
De technologie is verfijnd en verbeterd sinds de onthulling in 2005. C’Dots zijn gebruikt om ’s werelds kleinste laser te maken en hebben het diagnostische vermogen aangetoond om tumoren te vinden; een nieuwe versie was bewapend met antilichaamfragmenten van nanogrootte; en in afzonderlijke onderzoeken induceerde feitelijk, zonder een medicijn te hechten, een vorm van celdood in tumoren.
Nu zijn C’Dots, waarvan bewezen is dat ze veilig en effectief zijn in drie eerdere diagnostische klinische onderzoeken bij mensen, net begonnen met hun eerste therapeutische proef.
Na verder te zijn ontwikkeld door Elucida Oncology, Inc., een in New Jersey gevestigd biotechnologiebedrijf dat mede is opgericht door Wiesner, wordt de nieuwste versie van C’Dots CDC’s genoemd – C’Dot-medicijnconjgaten – een nanodeeltje met tientallen medicijnmoleculen gehecht.
Een sleutel tot C’Dots is hun vermogen om efficiënt via de nieren uit het lichaam te worden verwijderd met minimale accumulatie buiten het doel.
“We hebben dit [trademarked] ‘Target or Clear’-paradigma,” zei Wiesner. “Ze richten zich ofwel op de tumor, of ze komen eruit en hopen zich niet op op off-target locaties in je lichaam. Daarom wordt verwacht dat ze de bijwerkingen aanzienlijk zullen verminderen in vergelijking met eerdere [therapeutic] platformen.”
De technologie van Elucida kenmerkt zich door een proces van 10 stappen waarin C’Dots ofwel hun sporen vinden ofwel worden geëlimineerd. Na injectie en circulatie in de bloedbaan vinden de CDC’s de tumor. CDC’s diffunderen vervolgens door de micro-omgeving van de tumor om zich specifiek op tumorcellen te richten.
Dit is de sleutel: hoe beter CDC’s door de hele tumor diffunderen, hoe beter ze zich kunnen richten op cellen door de hele tumor, en niet alleen die op de oppervlaktelaag.
“Target or Clear” leidt tot efficiënte biodistributie; accumulatie in de tumor wordt gemaximaliseerd, terwijl accumulatie buiten het doel (bijvoorbeeld in de lever) wordt geminimaliseerd, waardoor de kans op negatieve bijwerkingen, zoals die vaak optreden bij chemotherapiepatiënten, wordt verminderd.
Ondanks hun ultrakleine formaat kunnen C’Dots worden bewapend met een lading van maximaal 80 moleculen synthetische drugs zonder afbreuk te doen aan de gewenste targeting en farmacokinetische eigenschappen.
Geleverd door Cornell University
