Toestemming voor behandeling betekent dat een persoon toestemming moet geven voordat hij een medische behandeling, test of onderzoek krijgt.
Dit moet gebeuren op basis van uitleg door een clinicus.
Toestemming van een patiënt is vereist, ongeacht de procedure, of het nu een lichamelijk onderzoek is, orgaandonatie of iets anders.
Het principe van toestemming is een belangrijk onderdeel van de medische ethiek en de internationale mensenrechtenwetgeving.
Toestemming definiëren
Wil toestemming geldig zijn, dan moet deze vrijwillig en geïnformeerd zijn, en de persoon die instemt, moet de capaciteit hebben om de beslissing te nemen.
De betekenis van deze termen is:
- vrijwillig – de beslissing om al dan niet in te stemmen met de behandeling moet door de persoon worden genomen en mag niet worden beïnvloed door druk van medisch personeel, vrienden of familie
- geïnformeerd – de persoon moet alle informatie krijgen over wat de behandeling inhoudt, inclusief de voordelen en risico’s, of er redelijke alternatieve behandelingen zijn en wat er zal gebeuren als de behandeling niet doorgaat
- hoedanigheid – de persoon moet in staat zijn om toestemming te geven, wat betekent dat hij de informatie die hem wordt gegeven begrijpt en deze kan gebruiken om een weloverwogen beslissing te nemen
Als een volwassene de capaciteit heeft om een vrijwillige en geïnformeerde beslissing te nemen om in te stemmen met een bepaalde behandeling of deze te weigeren, moet die beslissing worden gerespecteerd.
Dit is nog steeds het geval, zelfs als het weigeren van behandeling zou leiden tot hun dood of de dood van hun ongeboren kind.
Als een persoon niet de capaciteit heeft om een beslissing te nemen over zijn behandeling en hij of zij geen blijvende volmacht (LPA), kunnen de zorgverleners die hen behandelen doorgaan en een behandeling geven als ze vinden dat dit in het belang van de persoon is.
Maar clinici moeten redelijke stappen ondernemen om de situatie met de vrienden of familieleden van de persoon te bespreken voordat ze deze beslissingen nemen.
Lees er meer over het beoordelen van het vermogen om in te stemmen, waarin wordt uitgelegd wat iemand kan doen als hij weet dat zijn vermogen om in te stemmen in de toekomst kan worden beïnvloed.
Hoe toestemming wordt gegeven
Toestemming kan worden gegeven:
- verbaal – bijvoorbeeld een persoon die zegt dat ze blij zijn met een röntgenfoto
- schriftelijk – bijvoorbeeld door een toestemmingsformulier voor een operatie te ondertekenen
Iemand kan ook non-verbale toestemming geven, zolang hij / zij de behandeling of het onderzoek dat op het punt staat te begrijpen, begrijpt – bijvoorbeeld een arm uitsteken voor een bloed Test.
Er moet toestemming worden gegeven aan de zorgverlener die verantwoordelijk is voor de behandeling van de persoon.
Dit kan een:
- verpleegkundige die een bloedtest regelt
- Huisarts schrijft nieuwe medicatie voor
- chirurg die een operatie plant
Als iemand een grote ingreep, zoals een operatie, moet ondergaan, moet zijn toestemming ruim van tevoren worden verkregen, zodat hij voldoende tijd heeft om de procedure te begrijpen en vragen te stellen.
Als ze op enig moment vóór de procedure van gedachten veranderen, hebben ze het recht om hun eerdere toestemming in te trekken.
Toestemming van kinderen en jongeren
Als ze daartoe in staat zijn, wordt de toestemming meestal door patiënten zelf gegeven.
Maar iemand met de ouderlijke verantwoordelijkheid moet mogelijk toestemming geven voor een behandeling voor een kind tot 16 jaar.
Lees meer over hoe de toestemmingsregels van toepassing zijn op kinderen en jongeren
Als toestemming niet nodig is
Er zijn een paar uitzonderingen wanneer de behandeling kan doorgaan zonder de toestemming van de persoon, zelfs als deze in staat is om toestemming te geven.
Het is misschien niet nodig om toestemming te verkrijgen als een persoon:
- een spoedbehandeling nodig heeft om hun leven te redden, maar ze zijn arbeidsongeschikt (ze zijn bijvoorbeeld bewusteloos) – de redenen waarom behandeling nodig was, moeten volledig worden uitgelegd zodra ze hersteld zijn
- heeft tijdens een operatie onmiddellijk een aanvullende noodprocedure nodig – er moet een duidelijke medische reden zijn waarom het onveilig zou zijn om te wachten op toestemming
- met een ernstige psychische aandoening, zoals schizofrenie, bipolaire stoornis of Dementie, mist het vermogen om in te stemmen met de behandeling van hun geestelijke gezondheid (onder de Mental Health Act 1983) – in deze gevallen is voor de behandeling van niet-gerelateerde fysieke aandoeningen nog steeds toestemming vereist, die de patiënt ondanks zijn psychische aandoening mogelijk kan geven
- ziekenhuisbehandeling nodig heeft voor een ernstige psychische aandoening, maar zelfbeschadiging of een zelfmoordpoging heeft gedaan terwijl u competent bent en behandeling weigert (onder de Mental Health Act 1983) – het naaste familielid van de persoon of een erkende maatschappelijk werker moet een aanvraag indienen om de persoon gedwongen in het ziekenhuis te houden, en 2 artsen moeten de toestand van de persoon beoordelen
- is een risico voor de volksgezondheid als gevolg van hondsdolheid, cholera of tuberculose (tbc)
- is ernstig ziek en leeft in onhygiënische omstandigheden (onder de Nationale Bijstandswet 1948) – een persoon die ernstig ziek of zwak is en in onhygiënische omstandigheden leeft, kan zonder hun toestemming naar een zorginstelling worden gebracht
Toestemming en levensondersteuning
Een persoon kan in leven worden gehouden met ondersteunende behandelingen, zoals longventilatie, zonder een voorafgaande beslissing, die de zorg schetst die ze zouden weigeren te ontvangen.
In deze gevallen moet een beslissing over het voortzetten of stoppen van de behandeling worden genomen op basis van wat de belangen van die persoon geacht worden te zijn.
Om een beslissing te helpen nemen, moeten zorgverleners de kwestie bespreken met de familieleden en vrienden van de persoon die de behandeling krijgt.
Ze zouden moeten overwegen:
- wat de kwaliteit van leven van de persoon zal zijn als de behandeling wordt voortgezet
- hoe lang de persoon kan leven als de behandeling wordt voortgezet
- of er een kans is dat de persoon herstelt
De behandeling kan worden stopgezet als er overeenstemming is dat het voortzetten van de behandeling niet in het belang van de persoon is.
De zaak zal naar de rechtbank worden verwezen voordat verdere actie wordt ondernomen indien:
- er kan geen overeenstemming worden bereikt
- er moet een beslissing worden genomen over het al dan niet stoppen van de behandeling voor iemand die in een toestand van verminderd bewustzijn voor een lange tijd (meestal minimaal 12 maanden)
Het is belangrijk om het verschil op te merken tussen het stoppen van iemands levensonderhoud en het nemen van een opzettelijke actie om ze te laten sterven.
Het injecteren van een dodelijk medicijn zou bijvoorbeeld illegaal zijn.
Klachten
Als u denkt een behandeling te hebben ondergaan waar u geen toestemming voor heeft gegeven, kunt u een officiële klacht indienen.