Vruchtwaterpunctie is een test die u mogelijk tijdens de zwangerschap wordt aangeboden om te controleren of uw baby een genetische of chromosomale aandoening heeft, zoals het syndroom van Down, het syndroom van Edwards of het syndroom van Patau.
Het gaat om het verwijderen en testen van een klein stukje cellen uit vruchtwater, de vloeistof die de ongeboren baby in de baarmoeder omringt.
Wanneer vruchtwaterpunctie wordt aangeboden
Vruchtwaterpunctie wordt niet aan alle zwangere vrouwen aangeboden. Het wordt alleen aangeboden als er een grotere kans is dat uw baby een genetische aandoening heeft.
Dit kan zijn omdat:
- een prenatale screeningstest heeft gesuggereerd dat uw baby kan worden geboren met een aandoening zoals Syndroom van Down, Syndroom van Edwards of Patau-syndroom
- u heeft een eerdere zwangerschap gehad die werd beïnvloed door een genetische aandoening
- je hebt een familiegeschiedenis van een genetische aandoening, zoals sikkelcelziekte, thalassemie, taaislijmziekte of spierdystrofie.
Het is belangrijk om te onthouden dat u geen vruchtwaterpunctie hoeft te hebben als deze wordt aangeboden. Het is aan jou om te beslissen of je het wilt.
Een verloskundige of arts zal met u praten over wat de test inhoudt en u laten weten wat de mogelijke voordelen en risico’s zijn om u te helpen een beslissing te nemen.
Ontdek waarom vruchtwaterpunctie wordt aangeboden en beslis of u deze wilt hebben
Hoe vruchtwaterpunctie wordt uitgevoerd
Vruchtwaterpunctie wordt meestal uitgevoerd tussen de 15e en 20e week van de zwangerschap, maar u kunt het later indien nodig krijgen.
Het kan eerder worden uitgevoerd, maar dit kan het risico verhogen complicaties van vruchtwaterpunctie en wordt meestal vermeden.
Tijdens de test wordt een lange, dunne naald door uw buikwand gestoken, geleid door een echografie.
De naald wordt in het vruchtwaterzakje gebracht dat de foetus omringt en een klein stukje vruchtwater wordt verwijderd voor analyse.
De test zelf duurt meestal ongeveer 10 minuten, hoewel het hele consult ongeveer 30 minuten kan duren.
Vruchtwaterpunctie wordt meestal beschreven als ongemakkelijk in plaats van pijnlijk.
Sommige vrouwen beschrijven het ervaren van pijn vergelijkbaar met menstruatiepijn of druk voelen wanneer de naald wordt verwijderd.
Uw resultaten opvragen
De eerste resultaten van de test zouden binnen 3 werkdagen beschikbaar moeten zijn en zullen u vertellen of het syndroom van Down, Edwards of Patau is ontdekt.
Als er ook naar zeldzamere omstandigheden wordt getest, kan het 3 weken of langer duren voordat de resultaten terugkomen.
Als uit uw test blijkt dat uw baby een genetische of chromosomale aandoening heeft, worden de implicaties volledig met u besproken.
Er is geen remedie voor de meeste aandoeningen die door vruchtwaterpunctie worden gevonden, dus u moet uw opties zorgvuldig overwegen.
U kunt ervoor kiezen om door te gaan met uw zwangerschap, terwijl u informatie over de aandoening verzamelt, zodat u volledig voorbereid bent.
Lees meer over het krijgen van een baby die mogelijk is geboren met een genetische aandoening
Of u kunt overwegen het beëindigen van je zwangerschap (met een beëindiging).
Wat zijn de risico’s van vruchtwaterpunctie?
Voordat u besluit om een vruchtwaterpunctie te ondergaan, worden de risico’s en mogelijke complicaties met u besproken.
Een van de belangrijkste risico’s van vruchtwaterpunctie is miskraam, dat is het verlies van de zwangerschap in de eerste 23 weken.
Dit komt naar schatting voor bij maximaal 1 op de 100 vrouwen met een vruchtwaterpunctie.
Er zijn ook enkele andere risico’s, zoals infectie of de procedure opnieuw moeten ondergaan omdat het niet mogelijk was om het eerste monster nauwkeurig te testen.
Het risico dat vruchtwaterpunctie complicaties veroorzaakt, is groter als het wordt uitgevoerd vóór de 15e week van de zwangerschap, daarom wordt de test pas na dit punt gedaan.
Lees meer over de mogelijke complicaties van vruchtwaterpunctie
Wat zijn de alternatieven?
Een alternatief voor vruchtwaterpunctie is een zogenaamde test chorionic villus sampling (CVS).
Hier wordt een klein stukje cellen uit de placenta verwijderd, het orgaan dat de bloedtoevoer van de moeder verbindt met haar ongeboren baby’s, om te testen.
Het wordt meestal uitgevoerd tussen de 11e en 14e week van de zwangerschap, hoewel het indien nodig later kan worden uitgevoerd.
Met CVS is het risico op een miskraam vergelijkbaar met het risico op een miskraam voor vruchtwaterpunctie (maximaal 1 op de 100).
Omdat de test eerder kan worden uitgevoerd, heb je meer tijd om de resultaten te bekijken.
Als u tests krijgt aangeboden om te zoeken naar een genetische of chromosomale aandoening bij uw baby, zal een specialist die betrokken is bij het uitvoeren van de test, de verschillende opties met u kunnen bespreken en u helpen een beslissing te nemen.
