Ubuntu 21.10 “Impish Indri” werd uitgebracht op 14 oktober 2021. Het bevat GNOME 40, een nieuwe kernel en bijgewerkte applicaties. Maar is het de moeite waard om te upgraden met slechts negen maanden ondersteuning?
Ik bespioneer met mijn kleine “ik”
De laatste keer dat Ubuntu een release had met een codenaam die begon met de letter “I” was bijna 13 jaar geleden toen Ubuntu 8.10 “Intrepid Ibex” op de vlucht sloeg. Een van de meest geprezen prestaties was “alomvattende internettoegang” en de mogelijkheid om vanaf desktop of laptop verbinding te maken met internet, “… waar je ook bent.”
Het aanbod van de herfst van 2021 is de Impish Indri die – zonder de gedwongen alliteratie – een ondeugende maki is. Het grootste kwaad dat de Indri heeft aangericht, is de overstap naar het gebruik van GNOME 40. GNOME 40 verandert de lay-out en workflow van enkele kernelementen van de desktopervaring. Maar Ubuntu zou Ubuntu niet zijn, tenzij het de dingen iets anders deed.
Canonical heeft ervoor gekozen om GNOME 40 aan te passen, zodat de overgang minder ingrijpend is dan bij andere Linux-distributies. De verwaterde GNOME 40-ervaring geeft aanleiding tot enkele merkwaardige nevenschikkingen van desktopcomponenten. Canonical hoopt dat dit de gelederen van de Ubuntu-gelovigen niet afschrikt en dat ze de voorkeur geven aan de hybride desktop die in 21.10 wordt gebruikt.
21.10 is een tussentijdse release. Het krijgt ondersteuning en patches totdat het in juli 2022 aan het einde van zijn levensduur komt. De volgende Ubuntu-langetermijnondersteuningsrelease (LTS) staat voor de deur, gepland voor april 2022. Zodat u kunt beslissen of het zinvol is voor u moet wachten op de volgende LTS-versie, of als u nu wilt upgraden, dit is wat er nieuw is in Ubuntu 21.10.
Opmerking: Een van de dagelijkse pre-releaseversies van Ubuntu 21.10 werd gebruikt om dit artikel te onderzoeken. Er zouden geen substantiële verschillen moeten zijn tussen de dagelijkse builds van oktober en de uiteindelijke release, tenzij er iets wordt gevonden dat zich erg slecht gedraagt ​​en op het laatste moment wordt getrokken.
Vernieuwde installatie
Er is een nieuw installatieprogramma geschreven in Flutter, de platformonafhankelijke ontwikkelingstoolkit van Google. Het installatieprogramma heeft een frisse, moderne uitstraling.
Het lijkt erop dat het enkele van zijn visuele aanwijzingen van de Canonical-website heeft overgenomen. Het lijkt inheems in Ubuntu en maakt deel uit van de Canonical-familie, wat een leuke truc is om uit te voeren. Een verschil is de themaselectiepagina.
Hiermee kun je een licht of donker thema kiezen. Het standaard Ubuntu-thema had een gemengd uiterlijk, met een donkere titelbalk in het venster, zelfs in het lichte thema. Deze versie van Yaru is verwijderd. Het lichte thema – de nieuwe standaard – heet “Yaru” en het donkere thema is “Yaru Dark”. Er is geen apart thema “Yaru Light”.
Vreemd genoeg had het terminalvenster, zelfs met het geselecteerde lichte thema, in onze prerelease-build nog steeds de zogenaamd afgeschafte donkere titelbalk.
In gebruik gedraagt ​​het nieuwe installatieprogramma zich net als het oude installatieprogramma, totdat u de fase van het kopiëren en installeren van bestanden van het proces bereikt. Eerder zag u hoogtepunten over de build die u aan het installeren was. Het gaf je iets om naar te kijken terwijl de installatie voltooid was. Op deze pre-releaseversie zie je een draaiend wielpictogram en niets anders. Voor een lange tijd. Het was voor ons moeilijk te zien of de installatie was gecrasht. Misschien wordt dit tegen de tijd van de lancering verbeterd.
Wanneer de installatie is voltooid, kunt u opstarten in Ubuntu of uw systeem afsluiten. Vermoedelijk zal de afbeelding van de Lucid Lynx 10.04-desktop worden vervangen door een afbeelding van de Impish Indri-mascotte.
GNOME 40
Op andere Linux-distributies die GNOME 40 gebruiken, wordt u door inloggen in de activiteitenweergave geplaatst. Canonical heeft GNOME 40 aangepast zodat je je gebruikelijke bureaublad ziet wanneer je inlogt, net als eerdere versies van Ubuntu.
Als u op het item “Activiteiten” in het GNOME-paneel klikt, op de Super-toets drukt of op Super+Alt+Pijl omhoog drukt, wordt de activiteitenweergave geopend. Dit toont uw open applicaties gerangschikt over uw werkruimten.
Met behulp van het scrollwiel op uw muis of de toetsen “PgUp” en “PgDn” verschuift u uw werkruimten horizontaal zodat u degene die u wilt zien in beeld kunt brengen.
Miniaturen van uw werkruimten worden boven aan de activiteitenweergave weergegeven. Deze zijn interactief. U kunt op een toepassing in een miniatuur klikken en deze naar een andere werkruimte slepen.
Als u op een toepassing klikt, wordt de activiteitenweergave gesloten en wordt die toepassing de huidige, gerichte toepassing. U kunt de activiteitenweergave ook sluiten met de toetsen Esc of Super+Alt+Pijl-omlaag. Het Ubuntu-dock als een verticaal dock aan de linkerkant van het scherm houden, gaat niet helemaal goed met de nieuwe horizontale workflow van GNOME 40.
Als u op het pictogram “Toon toepassingen” onderaan het dock klikt, wordt de toepassingsweergave geopend.
In GNOME 40 beweegt dit ook horizontaal, dus het heeft weinig zin om bureaubladruimte vanaf de linkerrand van het bureaublad te stropen. Het plaatsen van het dock aan de onderkant van het scherm – de standaardpositie in vanille GNOME 40 – is minder opdringerig.
Het dock heeft een nieuw scheidingsteken tussen vastgezette en actieve applicaties en een permanent prullenbakpictogram.
Laptopgebruikers krijgen een aantal nieuwe touchpad-bewegingen, zoals een opwaartse of neerwaartse beweging met drie vingers om de activiteitenweergave te openen of te sluiten.
Nautilus, de bestandsbrowser, heeft de mogelijkheid gekregen om met wachtwoord beveiligde ZIP-bestanden te verwerken en het invullen van tabbladen werkt in de adresbalk van Nautilus.
Geüpgradede softwarepakketten
Er is natuurlijk een hele reeks bijgewerkte software. De versies van enkele sleutelpakketten zijn:
- Firefox: 92
- Thunderbird: 91.12
- LibreOffice: 7.2.1.2
- Nautilus (Bestanden): 40.2
- GCC: 11.2.0
- OpenSSL: 1.1.1l
Kernel 5.13
Kernel 5.13 was een belangrijke release, een van de grootste van de 5.x serie tot nu toe, met meer dan 16.000 code-commits van meer dan 2.000 programmeurs. Al die moeite vertaalt zich in nieuwe functies, bijgewerkte stuurprogramma’s en verbeterde hardware-ondersteuning. Enkele van de hoogtepunten zijn:
- Lenovo’s Thinkpad X1 Tablet Thin-toetsenbord
- Apple’s magische muis 2
- Apple’s M1-processor
- Amazon’s Luna-gamecontroller
- AMD Radeon’s Aldebaran GPU’s
- FreeSync HDMI-ondersteuning voor AMD GPU’s
- Hardware monitoring voor NZXT Kraken vloeistofkoelers
- Ondersteuning voor het verkleinen van XFS-bestandssystemen
Moet je upgraden?
Als je je hebt afgevraagd of je Ubuntu eens zou moeten proberen, dit is net zo’n goede release als elke andere.
Als je een bestaande gebruiker bent en een van de hardware-ondersteuning of beveiligingsfuncties van de kernel een positieve invloed zal hebben op jouw specifieke gebruik, ga je gang en update. Als je geen probleem hebt dat door een upgrade kan worden opgelost, is het moeilijk om de inspanning – en het risico – van een upgrade te rechtvaardigen. Zeker, er is hier niets dat een enthousiaste LTS-gebruiker dwingt om die veilige haven te verlaten en naar 21.10 te gaan.
Voor niet-LTS-liefhebbers is er natuurlijk iets te zeggen voor het upgraden en het verkrijgen van de vernieuwde software en de veelheid aan kleine fixes en tweaks achter de schermen die elke nieuwe release met zich meebrengt.
Maar de laatste tussentijdse build voor een LTS-build zal altijd op een moeilijke plek terechtkomen. Om mensen te verleiden om nu te upgraden in plaats van te wachten op de volgende build – met het aantrekkelijke vooruitzicht van langdurige ondersteuning – moet de tussentijdse build iets speciaals bieden. En hoewel het veel leuke details bevat, vormt Ubuntu 21.10 niet echt een overtuigend geheel.
Als je nog steeds geïnteresseerd bent, kun je Impish Idri downloaden van de releasepagina en het op elke desktop-pc of laptop installeren.
