Frequentiescheiding is een Photoshop-techniek die meer controle geeft over fotografisch retoucheerwerk. Het wordt voornamelijk gebruikt om de huid bij te werken, maar kan ook op andere elementen van een afbeelding worden gebruikt.
Wat is frequentiescheiding?
Frequentiescheiding werkt door de kleur en textuur van een afbeelding in afzonderlijke lagen te scheiden. Hiermee kunt u huidtinten egaliseren zonder de huidtextuur te verwijderen, en oneffenheden verwijderen zonder de huidskleur aan te tasten. Het wordt al jaren gebruikt en is nog steeds een van de meest gebruikelijke manieren om de huid in Photoshop te retoucheren.
Deze techniek kan je fotografie echt naar een hoger niveau tillen, maar het kan er ook behoorlijk slecht uitzien als je overboord gaat. De sleutel tot frequentiescheiding, zoals bij elke andere bewerkingstechniek, zijn kleine, subtiele veranderingen die samen zorgen voor een natuurlijk ogende bewerking. De afbeelding hieronder is na frequentiescheiding. Een paar oneffenheden zijn verwijderd en de huidtinten zijn geëgaliseerd, maar de huidtextuur is grotendeels met rust gelaten.
U kunt de afbeelding vóór frequentiescheiding hieronder zien.
Er zijn verschillende benaderingen van frequentiescheiding, en geen enkele manier is beter dan een andere. Het komt allemaal neer op wat u het gemakkelijkst kunt doen en onthouden. Als je het eenmaal onder de knie hebt, kun je zelfs Photoshop-acties downloaden die de lagen voor je scheiden – het enige wat je hoeft te doen is de bewerkingen uit te voeren.
Hoe werkt frequentiescheiding?
Het proces begint met het maken van twee kopieën van de achtergrondlaag. Die duplicaten zullen je hoogfrequente en laagfrequente lagen zijn. Sommige mensen noemen ze in plaats daarvan “kleur” en “textuur”, omdat dat is wat op elke laag wordt bewerkt.
In de hoogfrequente laag bewerkt u de fijne textuur en details van een afbeelding, zoals vlekken of kledinglabels. In de laagfrequente laag bewerk je de kleur en tinten van je afbeelding, met name de overgangen tussen licht en schaduw.
Eerst maak je de laagfrequente laag, waar je aan de huidtinten werkt. Als u de textuur van deze laag wilt verwijderen, kunt u een gaussiaans vervagingseffect op de afbeelding toepassen. Met je hoogfrequente laag uitgeschakeld, ga je naar Filter> Vervagen> Gaussiaans vervagen. Pas de straal van de vervaging aan totdat je geen textuurdetails meer in de huid ziet, en zet je high vervolgens weer aan door op het oogpictogram naast de naam te klikken.
Vervolgens maak je de hoogfrequente laag, die alles behalve de details aftrekt van de laag eronder. Dit vergt een paar stappen meer dan het maken van de laagfrequente laag. Selecteer de hoogfrequente laag en zorg ervoor dat deze zichtbaar is door het oogpictogram naast de laagnaam aan te vinken. Ga dan naar het bovenste menu in Photoshop en klik op afbeelding > afbeelding toepassen. Er verschijnt een dialoogvenster dat er als volgt uitziet:
Selecteer in dat vak “lage frequentie” onder het vervolgkeuzemenu Laag en wijzig de overvloeimodus in “aftrekken”. Zodra dat is gebeurd, drukt u op OK, selecteert u de hoogfrequente laag (die er grijs uitziet) en wijzigt u de overvloeimodus in ‘lineair licht’. De afbeelding zou er nu normaal uit moeten zien en klaar zijn om te bewerken.
In deze laag ga je dingen zoals vlekken, krassen en andere dingen die je niet in de afbeelding wilt hebben, wegwerken. Photoshop geeft je meerdere tools om hier mee te spelen, van het kloonstempelgereedschap tot het patchgereedschap tot de klassieke plekherstelpenseel.
Er zijn talloze instructievideo’s die u kunt bekijken voor het stapsgewijze proces van frequentiescheiding. We raden aan om meerdere benaderingen te bekijken en uit te proberen om u een beter begrip te geven van het “waarom” achter deze techniek.
Boudoir- en schoonheidsfotograaf Anita Sadowska biedt een geweldige video-tutorial over het gebruik van frequentiescheiding. Een andere tutorial van het YouTube-kanaal Fez Photography demonstreert de lasso-tooltechniek voor het egaliseren van huidtinten. De tutorial van PixImperfect over het gebruik van de frequentiescheidingstechniek van de mixerborstel is een zeer goede uitleg van de wetenschap achter frequentiescheiding.
Wanneer moet u frequentiescheiding gebruiken?
Frequentiescheiding moet vrij vroeg in het bewerkingsproces worden gebruikt. Je kunt dit doen nadat je Lightroom-bewerkingen hebt aangebracht en een afbeelding hebt geïmporteerd, of net na algemene algemene bewerkingen zoals belichting en contrast als je alleen in Photoshop werkt.
Het is het beste om grote stilistische veranderingen zoals ontwijken en branden te laten tot na deze stap, aangezien frequentiescheiding deze bewerkingen kan veranderen als ze daarna worden toegepast. Je zou de tinten niet willen mengen nadat je de tijd hebt genomen om het gezicht bijvoorbeeld met een gerichte ontwijking en verbranding vorm te geven.
Een manier om dit te visualiseren is om het bewerkingsproces te zien als het bouwen van een huis. Net zoals het moeilijk is om wijzigingen aan te brengen in de fundering nadat je bent begonnen met het bouwen van de muren en bedrading, is het moeilijk om terug te gaan en vroege bewerkingen te wijzigen zodra ze klaar zijn. Als u ervoor kiest om ze te wijzigen, moeten alle lagen na die basislaag ook worden gewijzigd om overeen te komen.
Onthoud dat subtiliteit de sleutel is tot deze techniek. Oefen ermee met behulp van referentiebeelden totdat je een oog krijgt voor hoe een echt natuurlijke bewerking eruitziet. Met genoeg oefening zul je merken dat je opnamen een veel professionelere uitstraling hebben.
