Bosbranden die in de winter ondergronds smeulen, kunnen na warme zomers weer opduiken
Een bosbrand brandt in de verte in de Northwest Territories van Canada. Nieuw onderzoek suggereert dat zombiebranden, die tijdens de wintermaanden ondergronds smeulen, kunnen toenemen naarmate de klimaatverandering versnelt in gebieden als Alaska en andere delen van Noord-Amerika.
De winter doodt meestal de meeste bosbranden. Maar in de boreale bossen die het hoge noorden omringen, gaan sommige branden, zoals zombies, gewoon niet dood.
De eerste brede wetenschappelijke kijk op overwinterende “zombiebranden” onthult dat deze zeldzame voorvallen kunnen oplaaien het jaar na warmer dan normale zomers en goed voor maximaal 38 procent van het totale verbrandingsoppervlak in sommige regio’s rapporteren onderzoekers online 19 mei in Natuur. Naarmate de klimaatverandering in boreale bossen versnelt, kan de frequentie van zombiebranden toenemen en de opwarming verergeren door meer broeikasgassen vrij te laten uit de bodems van de regio, die twee keer zoveel koolstof als de atmosfeer van de aarde (SN: 4/11/19).
Zombievuren overwinteren ondergronds. Bedekt met sneeuw smeulen ze door de kou, overleven op de koolstofrijke brandstof van turf en boreale grond en bewegen ze heel langzaam – slechts 100 tot 500 meter in de winter. In de lente komen de vuren weer tevoorschijn in de buurt van het bos dat ze eerder verkoold hadden, waarbij ze verse brandstof verbranden ruim voordat het traditionele vuurseizoen begint. Tot nu toe bleven deze zombievuren relatief mysterieus voor de wetenschap, vooral bekend uit anekdotes van brandweermannen.
Vreemde toevalligheden op satellietbeelden trokken echter de aandacht van aardesysteemwetenschapper Rebecca Scholten en haar collega’s. “Mijn adviseur merkte dat er enkele jaren nieuwe branden ontstonden, heel dicht bij de brand van vorig jaar”, zegt Scholten van de Vrije Universiteit Amsterdam. Dit is ongebruikelijk, zegt ze, omdat boreale branden meestal worden aangewakkerd door willekeurige bliksem of menselijke activiteit. Lokale brandweermanagers bevestigden dat dit dezelfde branden waren, waardoor de onderzoekers zich afvroegen hoe vaak branden overwinteren.
Om bewijs te vinden van ondergrondse branden, combineerden de onderzoekers brandweerrapporten met satellietbeelden van Alaska en Noord-Canada, gemaakt van 2002 tot 2018. Ze zochten naar branden die begonnen in de buurt van de littekens van het voorgaande jaar en die begonnen voor midzomer, toen de bliksem begon. branden komen meestal voor.
Het team ontdekte dat zombiebranden zeldzaam zijn, goed voor 0,8 procent van het totale gebied dat gedurende die 16 jaar door bosbranden in deze regio’s is verbrand, maar er was veel variabiliteit. In 2008 verbrandde één zombievuur ongeveer 13.700 hectare in Alaska, ongeveer 38 procent van alle verbrande gebieden dat jaar in die staat. Zombiebranden kwamen vaker voor en verbranden grotere stukken land, na warmere zomers waardoor branden dieper in de grond konden komen, ontdekten de onderzoekers.
Terug van de dood
Zombievuren houden de hele winter ondergronds aan en komen de volgende lente tevoorschijn in de buurt van de brand van het voorgaande jaar. Hier wordt het gebied dat is verbrand door een bosbrand in Alaska in 2015 geschetst in een satellietbeeld. De brand sluimerde die winter (getoond in april 2016), en kwam in mei 2016 weer boven in de buurt van het oude brandwondlitteken (geschetst).
24 september 2015
7 april 2016
30 mei 2016
Boreale bossen warmt sneller op dan het wereldgemiddelde en “we zien meer hete zomers en meer grote branden en intense branden”, zegt Scholten. Dat zou het toneel kunnen zijn voor zombievuren om een grotere rol te spelen.
“Dit is echt een welkome vooruitgang die kan helpen bij brandbestrijding”, zegt Jessica McCarty, een geograaf aan de Miami University in Oxford, Ohio, die niet bij het onderzoek betrokken was. Als ze begrijpt wanneer er meer kans is op zombiebranden, kunnen brandweerlieden deze gebieden vroegtijdig identificeren, zegt ze, terwijl ze kwetsbare landschappen beschermt die veel klimaatverwarmende gassen herbergen.
“Sommige van deze bodems zijn duizenden jaren oud”, zegt McCarty. Terwijl “gebieden waarvan we dachten dat ze brandwerend waren, nu brandgevoelig zijn” als gevolg van klimaatverandering, zegt ze, kan beter brandbeheer een verschil maken. “We zijn niet hulpeloos.”
