Fragment uit het nummer van 28 augustus 1971 van: Wetenschapsnieuws
Gedurende de 20e eeuw werden de schattingen voor de massa van Pluto (rechts) steeds kleiner. De ontdekking van Pluto’s maan, Charon (links), hielp de grootte van de dwergplaneet te bepalen.
De krimpende massa van Pluto — Wetenschapsnieuws, 28 augustus 1971
Pluto was de laatste van de ontdekte planeten (in 1930). Als astronomen doorgaan met het lichter maken, kan het de eerste zijn die verdwijnt.… [The latest measurement] brengt Pluto terug tot 0,11 van de massa van de aarde, minder dan een achtste van zijn vroegere zelf… De grote verschillen tussen de cijfers die voor de massa van Pluto worden gepresenteerd, illustreren de specifieke moeilijkheden om zijn massa te meten… Als een planeet satellieten heeft, kan de massa ervan worden bepaald door hun bewegingen te bestuderen… Maar Pluto heeft geen bekende satellieten.
Update
De ontdekking van Pluto’s maan Charon in 1978 (SN: 15-7-78, p. 36) eindelijk konden astronomen de massa van de planeet nauwkeurig berekenen: ongeveer 0,2 procent van de massa van de aarde. Decennia nadat wetenschappers het gewicht van Pluto hadden opgelost, kreeg de planeet misschien wel de grootste degradatie van allemaal – een degradatie tot dwergplaneet (SN: 2-9-06, p. 149). Sommige astronomen hebben sindsdien alternatieve definities voor de term “planeet” voorgesteld die, indien algemeen aangenomen, Pluto in zijn vroegere rang zou herstellen.
