Wielersport vermindert de uitstoot van broeikasgassen, brengt talloze gezondheidsvoordelen en vermindert het verkeer. Maar stedenbouwkundigen en beleidsmakers hebben vaak moeite om meer mensen op de fiets te krijgen.
Om het stadsfietsen te vergroten, hebben we meer nodig dan extra fietsinfrastructuur; we hebben een cultuurverandering nodig. Een wereldwijde beweging van gemeenschappelijke fietsworkshops, ook wel fietskeukens genoemd, kan helpen.
Fietskeukens bieden gereedschap, tweedehands onderdelen en fietsen en gezellige hulp bij reparaties. Het zijn ook knooppunten voor gemeenschapsontwikkeling.
Sinds 2014 hebben we bezocht boven de 50 fietskeukens over de hele wereld – in de VS, Australië, Nieuw-Zeeland, het VK, Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Portugal, Mexico en België om te onderzoeken hoe ze werken. We hebben ook vrijwilligerswerk gedaan en studentenprojecten geleid tijdens verschillende workshops.
Een fietscultuur opbouwen
Speciale fietspaden, wegbehandelingen en fietsenstallingen zijn relatief goedkoop te bouwen en te onderhouden in vergelijking met wegen, parkeergarages en grote openbaarvervoersplannen. Er is enige correlatie tussen een betere fietsinfrastructuur en meer fietsers.
Maar een betere infrastructuur alleen lost het probleem niet op. In Parijs, met zijn pro-bike burgemeester en verkeersremmende initiatieven, een recente explosie in fietsgebruik heeft geleid tot ongelukken en botsingen, wat suggereert dat andere factoren, zoals sociale acceptatie en bijscholing, aandacht behoeven.
In lockdown dit jaar, ervoer Sydney een 78% toename van fietsblessures toen meer mensen op de fiets stapten.
Fietsen in steden is een sociale oefening, en het bouwen van een cultuur van fietsen is essentieel, vooral waar het fietsgebruik van oudsher laag is.
Het is essentieel voor de fietscultuur dat een kritieke massa mensen vaardigheden heeft op het gebied van fietsen en fietsen, en dat de activiteit meer sociaal geaccepteerd is.
Dat is waar fietskeukens binnenkomen.
Gezellige plekken om een ​​fiets te bouwen en te repareren
Fietskeukenworkshops worden geïnitieerd en geleid door activisten en sociaal ingestelde fietsers. De meeste leren hands-on zelfreparatie en onderhoud vaardigheden voor mensen die willen leren. Anderen geven gratis fietsen weg aan degenen die ze nodig hebben.
Workshops verlengen de gebruiksduur van fietsen en onderdelen. Ze maken deel uit van de gemeenschapseconomie en de afvalstroom onderbreken; de meeste onderdelen zijn afkomstig van geschonken of weggegooide fietsen en worden creatief en goedkoop hergebruikt met een doe-het-zelf-ethos, waarbij nieuw verbruik wordt vermeden.
Sommige fietsen kunnen worden verkocht om de lopende werkplaatskosten te dekken, maar zelden voor hoge prijzen.
Het aantal werkplaatsen is sinds de jaren negentig gegroeid en is wijdverbreid in heel Europa, de Amerika, Australazië en de rest van de wereld.
De grootste concentratie bevindt zich in Frankrijk. De meeste zijn genetwerkt via l’Heureux Cyclage, dat evenementen, logistiek en leren tussen 250 workshops coördineert en jaarlijks meer dan 110.000 mensen helpt.
Brussel heeft er minstens 18, like Cycloperativa, verspreid over de stad arrondissementen.
Er zijn tien fietswerkplaatsen in Oostenrijk, waarvan er minstens vier in Wenen. Ze bevatten Flickerrei en WUK die, opgericht in 1983, waarschijnlijk de oudste ter wereld is.
Hoe fietskeukens werken
Er zijn twee hoofdtypen fietskeukens:
1) plaatsen waar gereedschap, onderdelen en fietsenrekken worden aangeboden voor gebruik door iedereen, bijgestaan ​​door werkplaatsvrijwilligers en soms door betaalde monteurs. De meeste zijn sociale ondernemingen of non-profitorganisaties, die promoten wat in het Frans bekend staat als vélonomie: het vermogen van een fietser om een ​​fiets te onderhouden en veilig en met vertrouwen te rijden.
2) degenen die fietsen repareren voor anderen – vaak voor de kansarmen – zoals: WeCycle in Melbourne die fietsen aanbiedt aan vluchtelingen en asielzoekers. Werkende fietsen in Chicago stuurt fietsen naar het Zuiden.
Er zijn vaak sessies fixen en andere activiteiten voor bepaalde leeftijden, geslachten en groepen. In een van de oudste Franse fietsateliers, Un p’tit vélo dans la tête in Grenoble vertelde een vrijwilliger ons dat sommige fixeersessies alleen voor vrouwen zijn.
Voor leden van het publiek zonder geld zetten verdien-een-fiets-programma’s vrijwilligersuren om in uiteindelijk fietsbezit.
Workshopregels variëren, maar bijna allemaal verbieden racistisch en seksistisch gedrag en steun gezelligheid, diversiteit en respect. Het belangrijkste doel is “het integreren van een gemeenschap”, vertelde dezelfde vrijwilliger ons.
Na verloop van tijd diversifiëren enkelen om grote sociale ondernemingen te worden, zoals cyclo te Brussel. Door lidmaatschappen of workshoptijd, fietsverkoop of werkgelegenheidsprogramma’s van de overheid kunnen sommige werkplaatsen betaald personeel aannemen.
Anderen houden van Atelier Velolutionaire in Parijs verwerpen commerciële of overheidssteun volledig en pleiten voor een meer militante houding tegen auto’s en kapitalisme.
Fietskeukens in Australië
Australië heeft al meer dan 30 jaar veel gemeenschapsfietsprojecten gehad, met De fietsenstalling in Melbourne als een van de eersten. Workshops komen en gaan, maar er zijn er minstens 18, met zeven in Melbourne en vier in Sydney.
Veel kleinere initiatieven werken in scholen, kerken of in recyclingcentra. Ze zijn genetwerkt via BiCANZ.
WeCycle in Melbourne is een werkplaats gericht op het repareren van fietsen voor anderen. oprichters Gayle Potts en Craig Jackson leveren sinds 2016 gerenoveerde fietsen aan asielzoekers, vluchtelingen en mensen in nood.
Een gemeenschapsaanpak van duurzaam vervoer
Workshops hebben vrijwilligers nodig en beveiligen gebouwen met stroom en licht, op of buiten het elektriciteitsnet. Beperkte budgetten maken dit een uitdaging.
Hoewel workshops samen kunnen worden gehuisvest, is een veilige locatie het belangrijkste gebied waar steun van de overheid en fietsvriendelijke donoren welkom is. Gereedschap, rekken en reserveonderdelen zijn ook nodig.
Fietsworkshops in de buurt verlengen de levensduur van fietsen en promoten een gemeenschapsbenadering van duurzaam vervoer – en dat alles terwijl ze worden gepromoot gezelligheid en onze steden leefbaarder te maken.
Geleverd door The Conversation