Fotografie heeft veel verwarrende terminologie en vaak zijn er verschillende manieren om hetzelfde idee te beschrijven. Een van de meest vervelende is wanneer lenzen “snel” worden genoemd. Hoe kan een lens een snelheid hebben? Als je twee lenzen laat vallen, raken ze allebei tegelijkertijd de grond (en breken). Het is een oude term, dus laten we het uitzoeken.
Als je je herinnert, zijn de twee basisdingen waarover je controle hebt als je een foto maakt, de sluitertijd die je camera gebruikt en het diafragma van de lens. De sluitertijd wordt gemeten in seconden of fracties van een seconde, terwijl het diafragma wordt gemeten in f-stops.
VERWANT: De belangrijkste instellingen van uw camera: sluitertijd, diafragma en ISO uitgelegd
Hoe groter het diafragma van de lens open is, hoe sneller de sluitertijd moet zijn om een ​​goede belichting te krijgen. Als je een foto hebt gemaakt met het diafragma ingesteld op f / 8 en de sluitertijd ingesteld op 1 / 30ste van een seconde, om dezelfde belichting te krijgen met een diafragma van f / 2.8, moet je de sluitertijd instellen op 1 / 250ste van een seconde. Dit is waar het idee van lenssnelheid vandaan komt.
Vroeger in de fotografie hadden sommige lenzen een vast diafragma. Een snelle lens was er dus een waarbij je een korte sluitertijd moest gebruiken, terwijl je bij een langzame lens een langzamere sluitertijd moest gebruiken. Nu zijn er heel weinig lenzen met een vast diafragma op de markt buiten smartphonecamera’s, maar de termen worden nog steeds door elkaar gebruikt met een groot diafragma.
VERWANT: Wat is de beste cameralens voor het maken van portretten?
Als je iemand ziet die je aanbeveelt een snelle lens te gebruiken voor portretfotografie, of zegt dat een bepaalde lens te traag is voor astrofotografie, dan hebben ze het alleen maar over het diafragma. Ze hadden gewoon kunnen zeggen: gebruik een lens met een groot diafragma of dat het diafragma van de lens niet groot genoeg is voor goede sterrenfoto’s, maar fotografen zijn graag onhandig.
Afbeelding tegoed: LeonRW.
