Houdige medicijnen kunnen de reactie van het immuunsysteem op nanomedicine kalmeren

Een internationale studie onder leiding van onderzoekers van de University of Colorado Anschutz Medical Campus heeft een veelbelovende strategie geïdentificeerd om de veiligheid van nanomedicines te verbeteren, geavanceerde therapieën die vaak worden gebruikt bij kanker- en vaccinbehandelingen, door gebruik te maken van geneesmiddelen die al door de FDA zijn goedgekeurd voor niet -gerelateerde aandoeningen.

De studie is gepubliceerd in De wetenschap vordert.

Hun onderzoek suggereert dat het herbestemmen van bestaande medicijnen schadelijke immuunresponsen geassocieerd met nanodeeltjes kan verminderen. Deze ultra-kleine deeltjes zijn ontworpen om behandelingen met precisie te leveren, maar in sommige gevallen kan het immuunsysteem een ​​negatieve reageren.

“Nanodeeltjes zijn krachtige hulpmiddelen in de geneeskunde, maar het lichaam herkent ze vaak als bedreigingen,” zei Dmitri Simberg, Ph.D., co-directeur en professor aan het Colorado Center voor nanomedicine en nanosafety aan de Skaggs School of Pharmacy and Pharmaceutical Sciences bij CU Anschutz en de hoofdauteur van de studie.

“We hebben vastgesteld dat bepaalde bestaande geneesmiddelen die worden gebruikt voor immuungerelateerde aandoeningen kunnen helpen deze reacties te verminderen.”

Wanneer ze in het lichaam worden geïntroduceerd voor therapie of beeldvorming, kunnen nanodeeltjes ontstekingen en andere immuungerelateerde bijwerkingen veroorzaken. Dit gebeurt wanneer het immuunsysteem, met name het complementsysteem, een groep bloedeiwitten die verantwoordelijk zijn voor het detecteren van potentiële bedreigingen, ten onrechte richt op nuttige nanodeeltjes.

“Dit systeem is cruciaal voor het bestrijden van infecties, maar het kan overactief worden als reactie op nanomedicine,” legde Simberg uit.

Deze overdreven reacties kunnen symptomen veroorzaken zoals huiduitslag, ademhalingsklachten, cardiovasculaire problemen of ernstige anafylactische reacties. Om dit aan te pakken, testte het team immuunmodulerende verbindingen die complementactivering remmen, gericht op het verminderen van immuunaanvallen op nanodeeltjes zonder het immuunsysteem in grote lijnen te verzwakken.

Onder de medicijnen die in bloedmonsters werden getest, was Iptacopan, momenteel goedgekeurd om bepaalde zeldzame bloed-, zenuw- en nieraandoeningen te behandelen, met name effectief bij het blokkeren van complementactiviteit en het minimaliseren van nadelige effecten.

“We waren onder de indruk van hoe goed Iptacopan presteerde in preklinische diermodellen en sommige menselijke monsters,” zei Simberg. “Het verminderde niet alleen immuunresponsen, maar verhinderde ook ernstigere symptomen.”

De onderzoekers merkten ook een aanzienlijke variabiliteit op in hoe individuen reageren op op nanodeeltjes gebaseerde behandelingen, vaak afhankelijk van specifieke ingrediënten die worden gebruikt. Dit benadrukt het belang van gepersonaliseerde benaderingen van nanomedicine.

“We moeten nog steeds begrijpen welke patiënten een hoger risico lopen op allergische of inflammatoire reacties, om immuunmodulerende geneesmiddelen toe te passen tijdens de behandeling van nanomedicine,” voegde Simberg toe.

Simberg zei dat de bevindingen de deur openen voor bredere en veiligere toepassingen van nanomedicine voor ziekten zoals kanker, infecties en genetische aandoeningen.

“Als we de reactie van het lichaam effectiever kunnen beheren, kunnen we de toegang tot deze levensreddende therapieën voor een bredere groep patiënten verbeteren,” zei Simberg.

Het collaboratieve onderzoek betrof wetenschappers van zowel de University of Colorado Anschutz Medical Campus, Cardiff University en Newcastle University in het Verenigd Koninkrijk.