Resultaten kunnen de weg vrijmaken voor een zeldzaam natuurlijk blauw pigment om voedsel, kleding en meer te kleuren
Het poedervormige voedingsadditief maltodextrine (rechts) krijgt een vleugje kleur van een nieuwe blauwe kleurstof afkomstig van rode bieten.
Bietensap is rood. Nu hebben chemici het blauw gemaakt. Het kan potentieel hebben voor consumenten zoals jij.
Natuurlijke kleurstoffen voor voedsel en cosmetica zijn in trek. De blauwe pigmenten van Biology zijn echter moeilijk te bottelen. Het schitterende blauw van Vlaamse gaai, vlinders en libellen is het gevolg van lichtverstrooiing, dus er is geen pigment om te isoleren (SN: 30-06-17). Van blauwe bessen persen is geen optie ‘omdat het pigment niet lang meegaat en de blauwe kleur kan veranderen of vervagen’, zegt Erick Leite Bastos, chemicus aan de Universidade de São Paulo in Brazilië.
Bastos en collega’s een kleurstofadditief voor levensmiddelen dat in rode bieten wordt aangetroffen, chemisch is gemodificeerd om blauw te maken, meldt het team op 3 april Wetenschappelijke vooruitgang.
Chemici kunnen de kleur van bepaalde moleculen afstemmen door afwisselend enkele en dubbele bindingen aan hun chemische structuren toe te voegen. Dat kan ‘moleculen maken die geel / oranje licht absorberen en er daardoor blauw uitzien’, zegt Bastos.
Het bietenpigment heeft al wat bindingen in die afwisselende opstelling, maar lang niet genoeg om blauw te lijken. Bastos veronderstelde dat hij een blauwe kleurstof zou kunnen bereiken door een deel van de moleculaire structuur van het bietenpigment af te splitsen en deze te vervangen door een verbinding genaamd 2,4-dimethylpyrrole, die zelf afwisselende bindingen heeft, waardoor het patroon wordt verlengd.
De kleurstof, BeetBlue genaamd, hield stand onder zure omstandigheden die veel blauwe kleurstoffen vervagen of veranderen. Het voegde een vleugje kleur toe aan stof, yoghurt en haar in laboratoriumtests. Sommige blauwe kleurstoffen bevatten giftige metalen, maar BeetBlue is niet giftig voor levende zebravisembryo’s en menselijke celculturen, zo blijkt uit tests.
“We weten nog steeds niet of iemand BeetBlue kan eten of niet”, zegt hij, omdat er nog veel aanvullende tests nodig zijn om aan te tonen dat iets nieuws veilig is om te consumeren. Hoewel 2,4-dimethylpyrrole niet van natuurlijke oorsprong is, vermoedt Bastos dat zijn team blauw kan maken met natuurlijke verbindingen in toekomstig werk, en zo een familie van blues creëert die mogelijk geschikt is voor verschillende taken.
