Willekeurige sprongen zijn niet snel, maar ze halen gegarandeerd springbonen uit de zon
Een springende bonenmot rust op een zaaddoos die ooit zijn thuis was, waar hij als larve afhankelijk was van willekeurige hop om de hitte te verslaan.
Als ze genoeg tijd krijgen, zullen springbonen altijd hun weg uit de zon vinden.
Springbonen, eigenlijk zaaddozen met zenuwachtige mottenlarven erin, huppelen rond op een manier die – als ze lang genoeg leven – is gegarandeerd om ze uiteindelijk in de schaduw te laten landenrapporteren onderzoekers in een studie die in januari verschijnt in Fysieke beoordeling E.
Wanneer een springende boon zich op een zonnige plek bevindt waar hij oververhit kan raken en dood kan gaan, zal de mottenlarve trillen om de boon een korte afstand te laten springen. “Als ik een boon ben en ik besta buiten de schaduw”, zegt natuurkundige Pasha Tabatabai van de universiteit van Seattle, “wil ik alleen weten wat de uiteindelijke kans is om schaduw te vinden?”
Science News-koppen, in je inbox
Headlines en samenvattingen van de laatste Science News-artikelen, elke donderdag in je inbox bezorgd.
Dankjewel voor het aanmelden!
Er is een probleem opgetreden bij het aanmelden.
Om te bepalen hoe de wezens het probleem benaderen, volgden Tabatabai en Devon McKee – nu een computerwetenschapper aan de Universiteit van Californië, Santa Cruz – de sprongen van bonen die op een warm oppervlak waren geplaatst. Ze ontdekten dat elke sprong in een willekeurige richting was, zonder correlatie met de vorige sprongen. Wiskundigen noemen deze manier van bewegen een willekeurige wandeling (SN: 3/15/06).
Hoewel een willekeurige wandeling geen snelle manier van reizen is, zegt Tabatabai, zal een wezen dat het gebruikt om zich op een oppervlak te verplaatsen, zoals de grond bij een boom, in theorie uiteindelijk elke plek op het oppervlak bezoeken. Dat betekent dat een willekeurige wandelende boon altijd in de schaduw zal eindigen als hij het lang genoeg volhoudt.
Door een richting te kiezen en herhaaldelijk die kant op te gaan, zou de afstand sneller worden afgelegd. “Je zult zeker de schaduw het snelst vinden”, zegt Tabatabai – ervan uitgaande dat je op de goede weg bent. “Maar het is ook zeer waarschijnlijk dat je de verkeerde richting kiest en nooit schaduw vindt.”
Willekeurige wandelingen zijn traag en veel springbonen overleven het niet om in het echte leven schaduw te vinden. Maar, zegt Tabatabai, de strategie minimaliseert de kans dat ze nooit aan de zon zullen ontsnappen.
Dit artikel werd ondersteund door lezers zoals jij.
Onze missie is om nauwkeurig, boeiend nieuws over de wetenschap aan het publiek te verstrekken. Die missie is nog nooit zo belangrijk geweest als nu.
Als nieuwsorganisatie zonder winstoogmerk kunnen we het niet zonder u.
Uw steun stelt ons in staat om onze inhoud gratis en toegankelijk te houden voor de volgende generatie wetenschappers en ingenieurs. Investeer in kwaliteitsvolle wetenschapsjournalistiek door vandaag nog te doneren.
