Verschillende diepe grotten in Frankrijk blijken een verrassende bron van oude sporen te zijn
Twee leden van een team van onderzoekers en fotografen die ondergrondse voetafdrukken van dinosauriërs documenteren, die hier worden gezien als uitstulpingen op het plafond van de grot, dragen bij aan een gevoel van schaal in de enorme Castelbouc-grot in Frankrijk.
De paleontoloog Jean-David Moreau en zijn collega’s kruipen door nauwe ondergrondse gangen in Zuid-Frankrijk en moeten 500 meter onder het oppervlak afdalen om de enige bekende voetafdrukken te bereiken van dinosauriërs met lange hals, sauropoden genaamd, die ooit in een natuurlijke grot zijn gevonden.
Het team ontdekte de afdrukken, achtergelaten door kolossen die verband houden met Brachiosaurus, in Castelbouc Cave in december 2015 (SN: 21-2-18). Maar als u naar de site gaat, kunnen zelfs de meest geharde veldwetenschappers zich verzetten. Elke keer dat ze bezoeken door zulke donkere, vochtige en krappe ruimtes slenteren, is het een uitdaging voor ellebogen en knieën, en zelfs lastiger bij het dragen van delicate apparatuur zoals camera’s, lichten en laserscanners.
Het is zowel fysiek vermoeiend als “niet comfortabel voor iemand die claustrofobisch is”, waarbij de onderzoekers elke keer tot 12 uur onder de grond doorbrengen, zegt Moreau, van de Université Bourgogne Franche-Comté in Dijon. Het kan ook gevaarlijk zijn, omdat sommige delen van de grot regelmatig onder water komen te staan, dus de toegang tot de diepe kamers moet beperkt blijven tot periodes van droogte, zegt hij.
Moreau bestudeert al meer dan een decennium fossiele voetafdrukken en planten van dinosauriërs in het Causses Basin in Zuid-Frankrijk, een van de rijkste gebieden voor bovengrondse sporen van dinosauriërs in Europa. Toen spelunkers in 2013 een aantal ondergrondse afdrukken tegenkwamen, realiseerden Moreau en zijn collega’s zich dat er veel dinosaurusafdrukken zouden kunnen zijn in de vele diepe, kalksteengrotten in de regio. Voetafdrukken die honderd miljoen jaar geleden in zachte modder of zand waren achtergebleven, hadden in vele aionen in rotsen kunnen worden veranderd en ondergronds kunnen worden gedwongen.
En diepe grotten, die minder worden blootgesteld aan wind en regen, “kunnen af en toe grotere en beter bewaarde oppervlakken bieden [imprinted by dinosaur
steps] dan ontsluitingen buitenshuis, ‘zegt Moreau.
Het team van Moreau is een van de slechts twee teams die voetafdrukken van dinosauriërs hebben ontdekt in natuurlijke grotten, hoewel er ook overal ter wereld afdrukken zijn gevonden in door mensen gemaakte spoorwegtunnels en mijnen. ‘De ontdekking van sporen van dinosauriërs in een natuurlijke karstgrot is uiterst zeldzaam’, zegt hij.
De eerste ondergrondse dinosaurusafdrukken die het team van Moreau vond, bevonden zich op 20 kilometer afstand van Castelbouc op een plek genaamd Malaval Cave, bereikbaar via een uur lang klauteren door een ondergrondse rivier met verschillende druppels van 10 meter. “Een van de grootste moeilijkheden in de Malaval-grot is om te lopen en ervoor te zorgen dat je het delicate en unieke niet aanraakt of breekt [mineral formations]’, Zegt Moreau.
Die drietenige prints, elk tot 30 centimeter lang en gedetailleerd in 2018 in de International Journal of Speleology, werden achtergelaten door vleesetende dinosaurussen die ongeveer 200 miljoen jaar geleden rechtop op hun achterpoten door het moeras liepen.
Daarentegen zijn de vijftenige herbivoorsporen in de Castelbouc-grot elk tot 1,25 meter lang en werden achtergelaten door drie enorme herbivore sauropoden die ongeveer 168 miljoen jaar geleden de kustlijn van een zee bewandelden. Bovendien, deze prints zijn op het plafond van de grot 10 meter boven de vloer, meldt het team in een onderzoek dat op 25 maart online is gepubliceerd Journal of Vertebrate Paleontology.
Sterker nog: ‘de sporen die we op het dak zien, zijn geen’ voetafdrukken ‘, maar’ tegendrukken ‘,’ legt Moreau uit. ‘De dinosauriërs liepen op een klei-oppervlak, dat tegenwoordig totaal is geërodeerd om de grot te vormen. Hier zien we alleen de bovenliggende laag [of sediment that filled in the footprints], ”Waardoor omgekeerde afdrukken uit het plafond puilen. Het is vergelijkbaar met wat je zou zien als je een voetafdruk in modder met gips vulde en vervolgens alle modder wegwaste om de cast te verlaten.
De sporen zijn belangrijk omdat ze afkomstig zijn uit een tijd in de vroege tot midden-Jurassic-periode van 200 miljoen tot 168 miljoen jaar geleden toen sauropoden zich over de hele wereld verspreidden en verspreidden, maar er zijn relatief weinig fossiele botten gevonden (SN: 1/12/15). Deze afdrukken bevestigen dat sauropoden toen in kust- of moerasgebieden woonden in wat nu Zuid-Frankrijk is.
Moreau leidt nu onderzoekers in het verkennen van “een andere diepe en lange grot, die honderden voetafdrukken van dinosauriërs heeft opgeleverd”, zegt hij. Het team heeft die resultaten nog niet gepubliceerd, wat volgens hem de meest opwindende van allemaal zal blijken te zijn.
