De Woolsey Fire in Californië in 2018 leidde ertoe dat lokale bergleeuwen vaker wegen overstaken
Een bergleeuw die een volghalsband draagt, leidt haar welpen door het struikgewas. Met halsbanden op dergelijke katten kunnen wetenschappers volgen waar de dieren naartoe gaan wanneer bosbranden hun territorium verwoesten.
Bergleeuwen hebben geen interesse in mensen, of de bebouwde kom waar we van genieten. Maar na een bosbrand in Californië in 2018 namen lokale leeuwen meer risico’s, vaker wegen oversteken en overdag meer bewegenrapporteren wetenschappers 20 oktober in Huidige biologie. Het is een andere manier waarop de effecten van menselijke ontwikkeling druk kunnen uitoefenen op kwetsbare dieren in het wild – in dit geval ze mogelijk naar onze bumpers duwen.
De Woolsey Fire begon op 8 november 2018 in de buurt van Los Angeles en verbrandde meer dan 36.000 hectare in de Santa Monica Mountains. Bijna 300.000 mensen werden geëvacueerd en drie mensen stierven. Ook dieren vluchtten voor het vuur, waaronder de plaatselijke bergleeuwen (Puma concolor). De brand was een tragedie, maar ook een wetenschappelijke kans, zegt Rachel Blakey, bioloog voor global change aan de UCLA. Veel van de leeuwen droegen volgkragen, waardoor wetenschappers konden bestuderen hoe het vuur hun gedrag veranderde.
Van de elf cougars met een halsband die op dat moment in het gebied waren, wisten er negen tijdens de brand zelf in veiligheid te komen. “Ze hebben een heel groot leefgebied, dus het is niets voor hen om vele kilometers op een dag af te leggen”, zegt Blakey.
Hoeveel ze ook bewogen, de poema’s vermeden mensen. Een kat met een halsband, P-64, vluchtte aanvankelijk voor het vuur – totdat hij dicht bij een ontwikkeld gebied kwam. Gegeven de keuze tussen vuur en mensen, trok de leeuw zich terug in het brandende gebied. ‘Daar stopten zijn bewegingen,’ zegt Blakey. De parkdienst vond later de overblijfselen van de P-64. Hij had zijn poten verbrand en het is mogelijk dat hij niet kon jagen en verhongerde.
Met behulp van gegevens van de negen leeuwen die het vuur overleefden en anderen die zich daarna vastklampten, toonden de wetenschappers aan dat de katten over het algemeen de zwaar verbrande delen van hun territorium vermeden. Nu de vegetatie verdwenen was, hadden de katten weinig dekking om prooien te besluipen en in een hinderlaag te lokken.
In plaats daarvan bleven de poema’s vasthouden aan onverbrande gebieden en bleven ze mensen vermijden. Maar ze namen meer risico’s rond menselijke infrastructuur, en verhoogden hun wegovergangen van gemiddeld ongeveer drie keer per maand naar vijf.
Dit waren niet allemaal tweebaans landwegen. De eerste leeuw met een halsband die met succes de Interstate 405 overstak, die op sommige plaatsen 10 rijstroken heeft, deed het na de Woolsey Fire. En de grote katten staken de Amerikaanse Route 101 eens in de vier maanden over, terwijl ze vóór de brand slechts eens in de twee jaar waren overgestoken. Hun territoria overlapten elkaar ook vaker, waardoor de kans op dodelijke ontmoetingen tussen de eenzame katten groter werd. En de over het algemeen nachtdieren verhoogden de activiteit overdag van 10 procent tot 16 procent van hun actieve tijd – waardoor de kans van een leeuw om mogelijk een mens tegen het lijf te lopen, werd vergroot.
Het oversteken van een weg is wat Blakey een ‘risicomismatch’ noemt. Leeuwen in gebieden met veel mensen lijken het risico om mensen tegen te komen als gevaarlijker af te wegen. Maar “rennen over een snelweg is veel waarschijnlijker dodelijk”, zegt ze. Dat risico, in combinatie met het risico om andere katten tegen te komen, kan dodelijk zijn. Een jonge man met een halsband belandde in de maanden na de brand op een snelweg. Hij was op de vlucht voor een gevecht met een oudere man zonder kraag.
Intense brandwonden zoals de Woolsey Fire benadrukken de veerkracht van poema’s, zegt Winston Vickers, een dierenarts voor natuuronderzoek aan de Universiteit van Californië, Davis, die niet betrokken was bij het onderzoek. “Ze hebben een verbazingwekkende mobiliteit, ze kunnen meestal wegkomen van het directe vuur, ze overleven meestal”, merkt hij op. De veranderingen in het nemen van risico’s, zegt hij, kunnen weerspiegelen hoe beperkt de bevolking is, ingesloten in de bergen door menselijke ontwikkeling.
Het oversteken van wilde dieren, zoals de nieuwe Wallis Annenberg Wildlife Crossing over de 101, zal hopelijk de bergleeuwen een veiligere optie geven om te zwerven, hoewel het belangrijkste doel is om de genenstroom tussen leeuwenpopulaties te bevorderen, zegt Blakey (SN: 31/5/16). In een landschap waar vuur, mens en snelwegen samenkomen, is het goed om ergens te kunnen rennen.
