Een klein nanodeeltje kan een grote impact hebben op patiënten die een hoornvliestransplantatie ondergaan

Hoornvliestransplantaties kunnen de laatste stap zijn om een ​​helder zicht terug te geven aan veel patiënten die lijden aan een oogziekte. Elk jaar vinden er in de VS ongeveer 80.000 hoornvliestransplantaties plaats. Wereldwijd worden jaarlijks meer dan 184.000 hoornvliestransplantaties uitgevoerd.

Het afwijzingspercentage voor de hoornvliestransplantaten kan echter oplopen tot 10%. Dit is grotendeels te wijten aan een slechte therapietrouw van de patiënt, waarvoor frequente toediening van actuele oogdruppels gedurende een lange periode nodig is.

Dit wordt vooral acuut wanneer patiënten tekenen vertonen van vroege afstoting van de getransplanteerde hoornvliezen. Wanneer dit gebeurt, moeten patiënten elk uur plaatselijke oogdruppels aanbrengen om te voorkomen dat de hoornvliestransplantaten falen.

Het moeizame proces van oogdruppeldosering veroorzaakt een enorme belasting voor patiënten. De resulterende niet-naleving van de medicatiebehandeling kan leiden tot nog hogere afstotingspercentages.

Onderzoek onder leiding van een team van de Virginia Commonwealth University kan de hoornvliestransplantaten succesvoller maken door nanodeeltjes te gebruiken om de medicatie in te kapselen. De nieuwe aanpak zou de therapietrouw van de patiënt aanzienlijk kunnen verbeteren, volgens een recent gepubliceerd artikel in Wetenschappelijke vooruitgang getiteld “Zes maanden effectieve behandeling van afstoting van hoornvliestransplantaten.”

Elk nanodeeltje kapselt een medicijn in dat dexamethason-natriumfosfaat wordt genoemd, een van de meest gebruikte corticosteroïden voor de behandeling van verschillende oogziekten, zoals oogontsteking, niet-infectieuze uveïtis, macula-oedeem en neovascularisatie van het hoornvlies. Door de nanodeeltjes te gebruiken om de afgifte van het geneesmiddel in de loop van de tijd te regelen, zouden patiënten slechts één injectie nodig hebben direct na de hoornvliestransplantatie zonder de frequente oogdruppels. Onze onderzoeken hebben aangetoond dat het medicijn bij gebruik van deze methode zijn werkzaamheid gedurende zes maanden behoudt op een model voor afstoting van een hoornvliestransplantaat.

Bovendien, omdat het geneesmiddel langzaam en direct wordt vrijgegeven waar het het meest nodig is, vereist de aanpak veel lagere doses dan de huidige standaard oogdruppelbehandeling, terwijl het betere werkzaamheids- en veiligheidsprofielen oplevert.

Qingguo Xu, D.Phil., de hoofdonderzoeker van dit project en een universitair hoofddocent farmacie en oogheelkunde aan de VCU School of Pharmacy, werkte samen met Justin Hanes, Ph.D., de Lewis J. Ort-hoogleraar oogheelkunde aan de Johns Hopkins University .

Xu zei: “Om de therapietrouw en de effectiviteit van de behandeling te verbeteren, hebben we een klein nanodeeltje (ongeveer 200 nanometer) ontwikkeld dat in dierstudies de afgifte van het medicijn mogelijk maakt tot zes maanden na een enkele subconjunctivale injectie langs de oogbal.”

Tuo Meng, Ph.D., die aan het project werkte als promovendus aan de VCU en de eerste auteur is van dit artikel, zei: “In ons preklinische afstotingsmodel voor hoornvliestransplantaten voorkwam de enkelvoudige dosering van het nanodeeltje met succes afstoting van hoornvliestransplantaten. voor zes maanden.”

Wat nog belangrijker is, is dat de nanodeeltjesbenadering tekenen van vroege afstoting omkeerde en hoornvliestransplantaten gedurende zes maanden zonder afstoting handhaafde.