Eenvoudige voertuigveiligheidswaarschuwingen even effectief als ingewikkelde waarschuwingssystemen

In de schemering komt op een rustige landelijke weg een groot dier uit het bos tevoorschijn. Als het daglicht vervaagt, gaat de eland op in de bomen, maar als een bestuurder het op tijd opmerkt, kunnen ze stoppen of uitwijken om een ​​aanrijding te voorkomen. Te vaak doen ze dat niet.

Elk jaar zijn er meer dan 10.000 botsingen tussen voertuigen en dieren in het wild in Ontario. De meeste zijn niet dodelijk voor degenen in het voertuig, maar de kosten zijn aanzienlijk. In Canada kost dit type aanvaring naar schatting ongeveer $ 800 miljoen per jaar.

Automobielveiligheidssystemen kunnen sensoren gebruiken om bestuurders te waarschuwen voor mogelijke botsingen met dieren in het wild, voertuigen en andere gevaren op de weg. Deze systemen kunnen bestuurders al waarschuwen voor bepaalde gevaren, zoals een voertuig in hun dode hoek. Maar het identificeren van onverwachte gevaren in dynamische wegsituaties is een meer gecompliceerde taak, en nieuw onderzoek van UTM-cognitieve psychologen suggereert dat eenvoudige veiligheidswaarschuwingen net zo goed kunnen werken als gecompliceerde systemen die kwetsbaarder zijn voor fouten.

Het Applied Perception and Psychophysics Laboratory (APPLY) bestudeert visuele waarneming en cognitieve psychologie en past deze toe op problemen in de echte wereld. In een recente publicatie in Cognitief onderzoek: principes en implicaties, APPLY-mededirecteuren Anna Kosovicheva en Benjamin Wolfe onderzochten manieren om waarschuwingen voor voertuigveiligheid effectiever te maken.

Voor hun analyse gebruikten de onderzoekers dashcambeelden van daadwerkelijke rijsituaties die ze van YouTube hadden gehaald. Met behulp van methoden die gebaseerd zijn op fundamenteel cognitief psychologisch onderzoek, testten ze drie verschillende soorten aandachtssignalen die de ‘bestuurders’ van onderzoeksdeelnemers waarschuwden voor een dreigend gevaar, en evalueerden ze hoe elk hun reactietijd beïnvloedde.

Een waarschuwing vestigde de aandacht van een bestuurder direct op het gevaar. Dit werd een spatiotemporele geldige cue genoemd en plaatste nauwkeurig een afbeelding van uitzettende rode ringen rond het gevaar zelf – alsof het veiligheidssysteem het gevaar op de juiste plaats op het juiste moment had geïdentificeerd. Dit werkte. De reactietijd van de bestuurder was ongeveer 60 milliseconden sneller.

“Als je geen vision-wetenschapper bent die gewend is om in milliseconden te denken, klinkt dat misschien niet als veel”, zegt Wolfe. “Maar als je op de snelweg rijdt, kan het twee of drie meter zijn. Dat is niet genoeg om volledig te remmen, maar het zou genoeg kunnen zijn om uit te wijken en een aanrijding te voorkomen.”

Maar toen een gevaar onnauwkeurig werd geïdentificeerd, had het het tegenovergestelde effect. Chauffeurs kregen ook een soort waarschuwing die een spatiotemporal ongeldige cue wordt genoemd. Dit legde onnauwkeurig de reeks uitzettende rode ringen rond een ander object in de scène. Dat trok de aandacht van de bestuurder weg van het gevaar en vertraagde de reactietijd met ongeveer 60 milliseconden.

“Dit is behoorlijk verontrustend vanuit het oogpunt van verkeersveiligheid. Geen enkel geautomatiseerd voertuigsysteem zal ooit perfect zijn”, zegt Wolfe. “De ingenieurs die ze bouwen, zullen het meestal goed doen, maar soms zullen systemen falen.”

Kosovicheva en Wolfe testten ook een derde type keu dat vanuit technisch oogpunt eenvoudiger uit te voeren is. Dit werd een tijdelijke geldige cue genoemd en chauffeurs werden gewaarschuwd voor de aanwezigheid van een gevaar door een rode balk onder aan het scherm. Deze cue kwam op het juiste moment, maar identificeerde niet waar het gevaar zich bevond. Toch had het ongeveer hetzelfde effect als de keu die er nauwkeurig naar had verwezen. De responstijden werden met ongeveer 60 milliseconden verbeterd.

“Dit suggereert dat hoewel gecompliceerde technische oplossingen effectief kunnen zijn, eenvoudige waarschuwingen ook effectief kunnen zijn”, zegt Kosovicheva. “Alleen op tijd over de informatie beschikken kan nuttig zijn, en als je een ruimtelijke component aan een veiligheidswaarschuwing wilt toevoegen, moet de informatie over waar een gevaar zich bevindt echt nauwkeurig zijn.”