Naarmate het scheepvaartverkeer in het noordpoolgebied toeneemt, racen vissen om uit de weg te gaan
Arctische kabeljauw (Boreogadus saida) vluchten voor het geluid van passerende schepen, vindt een nieuwe studie. Dat zou hun vermogen om calorieën te verzamelen die nodig zijn om te overleven in gevaar kunnen brengen, zeggen onderzoekers.
Het geluid van scheepvaartschepen die door de wateren van Noord-Canada reizen, zorgt ervoor dat de kabeljauw in het Noordpoolgebied een groot deel van hun foerageer- en voederoffers opoffert om dat te doen ontvlucht het gebied totdat schepen wegtrekken, rapporteren onderzoekers.
De bevindingen – de eerste die inschatten hoe scheepsgeluid Arctische vissen zou kunnen beïnvloeden – zijn zorgwekkend omdat de klimaatverandering de smelt van ijs doet toenemen (SN: 12/11/19), wat meer scheepvaartverkeer naar de regio trekt, zeggen onderzoekers in de studie, die in het aprilnummer van Ecologische toepassingen. Wetenschappers hebben eerder melding gemaakt van negatieve effecten van scheepsgeluid op zeezoogdieren, zoals bruinvissen (SN: 13-2-18) en spitssnuitdolfijnen (SN: 25-3-11).
‘De resultaten waren verbluffend’, zegt Aaron Fisk, bioloog aan de University of Windsor in Canada. Het is bekend dat vissen geluid gebruiken om te foerageren, roofdieren te vermijden, te navigeren en te communiceren (SN: 30-09-14)en geluidsoverlast kan dat gedrag bedreigen, zegt hij. “Horen is belangrijker voor vissen dan we ons realiseren.”
Fisk en zijn collega’s gebruikten camera’s om scheepslocaties vast te leggen in augustus en september 2012, terwijl akoestische tags 77 scholende Arctische kabeljauw volgden in Resolute Bay, voor het eiland Cornwallis op het Canadese grondgebied van Nunavut. Het team vergeleek vervolgens de locatiegegevens van de vissen met beelden van de passerende schepen om te bepalen of de vissen bewogen als reactie op de schepen.
Als er geen schepen aanwezig waren, bleef de kabeljauw in een gebied van een 30 meter diepe depressie in de baai. Maar toen een schip passeerde – geluiden creërend zo luid als 147 decibel onder water, vergelijkbaar met het geluid van een motorfietsmotor en veel hoger dan het omgevingsgeluidsniveau van de baai van 74 decibel – verlieten de vissen hun normale voedingsgedrag. Ze ontvluchtten de storing en zwommen tot 350 meter verderop gedurende een periode van maximaal 30 minuten. Dat betekent dat de vissen meer energie aan het zwemmen besteedden en minder tijd aan het winnen van calorieën, zegt Fisk.
Omdat de meeste scheepvaart plaatsvindt in de zomer, de cruciale periode van open water voor mariene soorten, kan een dergelijke akoestische storing het voedselweb van de regio beïnvloeden, merkt Fisk op. Arctische kabeljauw (Boreogadus saida) zijn een belangrijke prooisoort voor andere vissen, maar ook voor walvissen en zeehonden. Scholen met arctische kabeljauw verschijnen bijna als “grote olievlekken” in de oceaan, bewegend in patronen waar roofdieren mogelijk op zijn gaan vertrouwen, zegt Fisk (SN: 8-11-11). ‘Waarschijnlijk zijn zeezoogdieren in die tijd ingesloten. Als scheepvaartactiviteiten de scholen verstoren, zal dat neerkomen op zeehonden, walvissen, ijsberen en de Inuit die die zoogdieren gebruiken als voedselbron. ‘
Het scheepvaartverkeer in het gebied zal naar verwachting toenemen omdat het Arctische zee-ijs in toenemende mate smelt (SN: 25-9-19), het openen van een directe route tussen Noord-Amerika en Azië via de Northwest Passage. Het aantal passerende schepen is al gestegen van ongeveer vier schepen per jaar in de jaren tachtig tot 27 schepen in 2019.
Naast ruis worden arctische kabeljauw geconfronteerd met een reeks andere bedreigingen, waaronder blootstelling aan olie door boren, het verlies van zee-ijs dat cruciaal is voor hun ontwikkelende eieren beschermen tegen schade door golven en stromingen, en verwarmende oceaanwateren.
Terwijl Arctische kabeljauw het het beste doet bij ongeveer 3 ° Celsius, “stijgt het oppervlak van de Noordelijke IJszee, wanneer het ijs helder is, nu tot 10 ° Celsius”, zegt Helen Drost, een zoöloog aan de Universiteit van British Columbia in Vancouver, die heeft gestudeerd de impact van opwarming op de soort. Dat betekent dat Arctische kabeljauw het oppervlaktewater niet langer kan gebruiken om te voeren en te foerageren als het in de zomer echt warm is.
“Voeg daar ruis aan toe en je hebt nog één ding”, benadrukt de soort, zegt Drost. ‘Het is belangrijk als [the cod] worden door schepen bang gemaakt in gebieden die niet hun optimale leefomgeving zijn, of weg van hun prooi, omdat ze al zo’n kort seizoen hebben om dik te worden. “
Hoewel er meer werk nodig is om de volledige impact van geluid op de vissen en hun gedrag te begrijpen, ‘zijn dit soort onderzoeken die de bewegingen van dieren beoordelen belangrijker dan ooit’, zegt Fisk. ‘We hebben geen goed zicht op wat er in het noordpoolgebied aan de hand is.’
