Gezondheidsrisico’s van een hondenkrab

Risico’s verbonden aan krabben van honden

Dagelijkse interacties met uw hond – inclusief speeltijd – kunnen soms krassen veroorzaken. Deze kunnen ontstaan ​​door de nagels van uw hond wanneer ze op u stappen of tegen u opspringen, en ze kunnen u ook per ongeluk met hun tanden krabben tijdens het apporteren of tijdens het voeren.

Wanneer u door een hond wordt gekrabd, kunt u rode vlekken op uw huid opmerken. Deze kunnen tijdelijk pijnlijk en gezwollen worden en, in ernstigere gevallen, leiden tot ernstigere gezondheidsrisico’s. Mogelijkheden kunnen zijn:

• hevig bloeden

• infecties, zoals Capnocytophaga bacteriën

• tetanus, die wordt veroorzaakt door Clostridium tetani bacteriën

• hondsdolheid, een ernstige virale infectie

• sepsis, een levensbedreigende noodsituatie veroorzaakt door de verspreiding van een infectie naar vitale organen

Hoe een hondenkrab te behandelen?

Elke kras van een hond – inclusief diegene die mild en ongevaarlijk lijken – moet onmiddellijk worden behandeld om infectie en andere gezondheidscomplicaties te voorkomen. Overweeg de volgende stappen:

1. Was (maar niet schrobben) de krabwond van de hond met warm water en zeep. Spoel minimaal 5 minuten. Dep droog met een schone handdoek.
2. Als de hondenkrab bloedt, oefen dan druk uit op het gebied met een schoon gaasje.
3. Breng een vrij verkrijgbare antibiotische crème of zalf aan.
4. Bedek de wond met een steriel verband.

Capnocytophaga-infecties

Sommige honden dragen een bacterie in hun mond genaamd Capnocytophaga. Terwijl deze bacteriën verspreidt zich zelden naar mensen, is er nog steeds een kans om ziek te worden door blootstelling aan het speeksel van een dier, vooral als je een verzwakt immuunsysteem hebt.

Capnocytophaga infecties kunnen snel vorderen en zelfs levensbedreigend worden. Mogelijke symptomen gerelateerd aan dit type infectie omvatten::

• zwelling
• roodheid en blaren
• pus van de beet
• koorts
• hoofdpijn
• spier- of gewrichtspijn
• buikpijn
• diarree
• braken

Bel of bezoek een arts als u tekenen van infectie ervaart na het krabben van de hond. Het is ook een goed idee om medische hulp in te roepen wanneer u door een hond bent gekrabd, vooral als de hond niet van u is.

Rabiës-infectie

Hondsdolheid is een soort virale infectie die kan optreden wanneer gebeten door een besmet dier. Dit is een ernstige infectie die dodelijk kan zijn bij zowel dieren als mensen, door de aanval van het virus op het zenuwstelsel.

Hoewel overdracht van dier op dier mogelijk is, komt het in de Verenigde Staten niet zo vaak voor dat mensen worden geïnfecteerd door huisdieren. Een deel van dit verminderde risico wordt toegeschreven aan vaccins tegen hondsdolheid bij gedomesticeerde dieren.

Toch moet rabiës worden overwogen in het geval van een ernstige wond van een hond, vooral als het een zwerfhond is of iemand die niet is ingeënt tegen hondsdolheid. Het virus kan worden overgedragen via het speeksel van een geïnfecteerde hond door bijten of per ongeluk krabben.

Hoe een hond met hondsdolheid zich kan gedragen?

Een hond die besmet is met hondsdolheid kan hebben: de volgende symptomen::

• gedragsveranderingen
• verminderde eetlust
• stemveranderingen/veranderingen in hun geblaf
• hijgen
• angst en rusteloosheid
• poging tot aanvallen op mensen en andere dieren
• verlamming

Wat te doen als u vermoedt dat u bent gebeten door een hond met hondsdolheid?

Als u bent gebeten of gekrabd door een hond met een onbekende vaccinatiestatus tegen hondsdolheid, neem dan contact op met een arts. Ze kunnen een behandeling met rabiësvaccins en antilichamen aanbevelen.

Mensen (met uitzondering van dierenartsen en andere professionals die met dieren omgaan) krijgen het rabiësvaccin meestal niet tenzij ze zijn blootgesteld aan het virus van een geïnfecteerd dier.

Symptomen van een rabiësinfectie

Symptomen van hondsdolheid ontwikkelen zich langzaam, enkele weken of maanden duren. Wachten met het zoeken naar behandeling totdat u symptomatisch bent, kan levensbedreigende gevolgen hebben.

Mogelijke tekenen van hondsdolheid bij mensen kunnen zijn:

• vermoeidheid
• koorts
• hoofdpijn
• zwakheid
• ongerustheid

• hallucinaties en andere neurologische veranderingen

Hoe de risico’s van krabben van honden te voorkomen?

Hoewel het niet altijd mogelijk is om alle gevallen van krassen door honden te voorkomen, kunt u het risico om ziek te worden helpen minimaliseren door:

• je handen wassen na het spelen met en het voeren van je hond
• zorgvuldig wassen van krassen die zich voordoen
• het verbinden van hondenkrabben en eventuele daaropvolgende open wonden
• uw hond op de hoogte houden van hun vaccins
• contact vermijden met andere honden die mogelijk verwilderd of niet-gevaccineerd zijn
• uw hond aan de lijn uitlaten om blootstelling aan wilde dieren te voorkomen
• uw arts vragen of u op de hoogte bent van uw vaccins

Als u een eigen hond heeft, kunt u ook helpen het risico op schrammen door teennagels en beten te verminderen door uw hond te leren niet tegen u op te springen en zijn mond zacht te gebruiken tijdens het spelen en voeren.

Gekrast worden door uw hond kan gebeuren, vooral tijdens het voeren en spelen. Hoewel u uw hond kunt trainen om zachter te zijn, zijn incidentele krassen nog steeds onvermijdelijk. Uw risico kan ook groter zijn wanneer u in contact komt met een wilde hond, of een gedomesticeerde hond die niet van u is.

Het wassen van een hondenkrabwond is van cruciaal belang bij het voorkomen van infecties. Afhankelijk van de ernst van de wond, kunt u overwegen uw arts te bellen voor de volgende stappen.

Zoek medische hulp als u gewond bent geraakt door een hond die niet van u is, als u bent gebeten, overmatig bloedt of griepachtige symptomen ervaart.