In navolging van de iPhone voegde Google in 2018 op gebaren gebaseerde navigatie toe aan Android. Het is alweer een tijdje geleden, maar veel mensen houden nog steeds vast aan het oude navigatiesysteem met drie knoppen. Staat u mij toe een pleidooi te houden voor gebaren.
Een belangrijke reden waarom zoveel mensen nog steeds navigatie met drie knoppen gebruiken, is Samsung. Ondanks dat Galaxy-apparaten ingebouwde gebarennavigatie hebben, gebruikt Samsung standaard drie knoppen uit de doos. Je moet zelf handmatig overschakelen op gebaren – niet iedereen zal weten dat ze dat kunnen.
Meer schermvastgoed
Laten we beginnen met het meest voor de hand liggende argument: schermvastgoed. Een van de redenen waarom gebarennavigatie is gemaakt, was om meer ruimte op het scherm voor inhoud mogelijk te maken. Simpel gezegd, door de navigatiebalk te verwijderen, krijg je meer schermruimte voor andere zaken.
Toegegeven, dit is geen groot probleem, vooral omdat zoveel Android-telefoons al grote schermen hebben. Het maakt echter wel een merkbaar verschil. Zoals je kunt zien in de screenshots hierboven, blokkeert de navigatiebalk een paar extra regels tekst in de browser. Als u wilt maximaliseren wat u op uw scherm kunt zien, is gebarennavigatie de duidelijke keuze.
Sneller schakelen tussen apps
Multitasking is een ander voordeel van navigatie met gebaren. Het is sneller om tussen recente apps te schakelen met een gebaar dan door op knoppen te tikken. Bij navigatie met drie knoppen moet u één keer op de knop ‘Recents’ tikken en vervolgens op de laatste app tikken, of u kunt snel twee keer op de knop ‘Recents’ tikken. Hoe dan ook, het zijn twee tikken.
Met gebarennavigatie veeg je eenvoudig horizontaal van links naar rechts over de balk om de laatste app in het frame te schuiven. Je kunt het gebaar herhalen, zowel van links naar rechts als van rechts naar links, om als een rolodex door apps te blijven schakelen. Het is aanzienlijk sneller dan tikken.
Dit is de reden waarom gebaren vloeiender aanvoelen dan navigatie met drie knoppen. Hoe gek het ook klinkt, tikken op een touchscreen is meer een “klusje” dan vegen. Bij elke tik wacht je op de bijbehorende actie. Vegen voelt als een directere reactie.
Natuurlijke interactie
De praktische voordelen lijken misschien klein, maar dat vertelt niet het hele verhaal van navigatie met gebaren. Vegen voelt als een meer natuurlijke interactie met een touchscreen. Tikken kunnen onnauwkeurig zijn, terwijl vegen over het algemeen meer vergevingsgezind zijn.
Het ‘Terug’-gebaar op Android kan bijvoorbeeld overal aan de rechter- of linkerrand van het scherm worden gedaan. U hoeft uw duim niet naar de onderste hoek te reiken en op de knop “Terug” te drukken. Het is veel gemakkelijker om het met één hand te doen.
Op dezelfde manier is het gebaar om naar het startscherm te gaan een simpele veeg omhoog vanaf elke plek onderaan het scherm. Het voelt heel tastbaar om de huidige app letterlijk weg te gooien als het startscherm in beeld komt.
Dat is een groot deel van de reden waarom ik denk dat navigatie met gebaren beter is dan navigatie met drie knoppen. Ik voel me meer verbonden met het besturingssysteem met gebaren. Wanneer je de mogelijkheid hebt om de huidige app weg te vegen of de laatste app in beeld te brengen, is een knop slechts een hindernis om te springen. Het zit in de weg.
Natuurlijk is het gebarennavigatiesysteem van Android niet perfect. Het gebaar “Terug” kan bijvoorbeeld in sommige apps zijmenu’s verstoren. Ik ben echter van mening dat de voordelen zwaarder wegen dan de nadelen, en misschien wel het allerbelangrijkste: dit is de manier waarop software beweegt. Gebaren zijn de toekomst.
