Hoe een gekko genaamd Mr. Frosty nieuw licht kan werpen op huidkanker skin

Een gekko genaamd Mr. Frosty en zijn verwanten hebben wetenschappers geholpen de genetische fout te ontdekken die deze hagedissen hun opvallende kleur geeft – en hun hoge risico op huidtumoren.

De gekko’s zijn een variëteit van luipaardgekko’s (Eublepharis macularius) genaamd Lemon Frost, die een spierwitte huid heeft die niet alleen de gele kleur benadrukt, maar ook de neiging heeft om tumoren te ontwikkelen. Een nieuwe studie koppelt deze Lemon Frost-kenmerken aan een enkel gen die ook in verband is gebracht met het melanoom van huidkanker bij mensen (SN: 01-03-19).

Deze resultaten suggereren dat Lemon Frost-gekko’s kunnen worden gebruikt om nieuwe behandelingen voor huidkanker te onderzoeken, rapporteren onderzoekers online op 24 juni in PLOS Genetica.

“Het was buitengewoon opwindend dat ze de kenmerken van Lemon Frost konden koppelen aan een specifieke regio van het genoom”, zegt Ylenia Chiari, een evolutionair bioloog aan de George Mason University in Fairfax, Virginia, die niet bij het werk betrokken was. “Het bestuderen van een gekko gaat niet alleen over de gezondheid van de gekko of over het begrijpen van de basisbiologie, maar kan ook belangrijke informatie opleveren voor verder onderzoek naar andere organismen, waaronder mensen.”

In de afgelopen decennia hebben reptielenfokkers een grote verscheidenheid aan luipaardgekko’s geproduceerd, variërend van levendig oranje tot zwart of gevlekt tot gestreept. “Het is gewoon verbazingwekkend dat een bepaalde soort zo’n verscheidenheid aan verschillende kleuren en patronen kan vertonen”, zegt Longhua Guo, een geneticus bij UCLA. Nieuwsgierig naar de genetica die ten grondslag ligt aan deze regenboog van reptielen, bezocht Guo in 2017 voor het eerst een gekkofokkerij in Californië.

“Het heeft planken en planken met kooien, en overal hoor je krekels, omdat ze deze gekko’s krekels voeren”, zegt Guo, die meteen gecharmeerd was van de kleurrijke wezens. “Ze zijn heel zachtaardig en volgzaam. Je kunt ze in je hand houden, en ze kijken je gewoon aan met hun grote, glimmende ogen, en hun mond ziet er altijd uit alsof ze een grote glimlach hebben.”

De eigenaar van de faciliteit, Steve Sykes, had een heel spectrum aan luipaardgekko’s gefokt. Maar hij maakte zich vooral zorgen over zijn soort Lemon Frost. Na de aankoop van een Lemon Frost-gekko genaamd Mr. Frosty op een reptielenveiling, had Sykes Mr. Frosty gefokt met verschillende vrouwelijke luipaardgekko’s om een ​​kolonie van meer dan 900 hagedissen te stichten. Maar meer dan 80 procent van de Lemon Frost-gekko’s ontwikkelde tumoren gemaakt van witte huidcellen voordat de reptielen 5 jaar oud waren. Bij sommige gekko’s groeiden de tumoren uit tot grote uitstulpingen die het voor de dieren moeilijk konden maken om te bewegen en geïnfecteerd konden raken als ze scheurden.

Om het gen te ontdekken dat verantwoordelijk is voor de tumoren, verzamelden Guo en collega’s DNA uit het speeksel van hagedissen. De onderzoekers ontcijferden de genetische samenstelling van ongeveer 30 gekko’s die de Lemon Frost-kenmerken van beide ouders hebben geërfd, meer dan 100 anderen die de kenmerken van slechts één ouder hebben geërfd en bijna 40 niet-Lemon Frost-gekko’s. Door het genetische materiaal van deze gekko’s te vergelijken, kon het team de Lemon Frost-tumoren traceren en kleuren naar een mutatie op een gen genaamd SPINT1.

Dit gen is niet alleen in verband gebracht met kanker bij mensen, maar ook met tumorvorming bij vissen en muizen. Dit biedt verder bewijs dat SPINT1 is verantwoordelijk voor tumorgroei bij Lemon Frost-gekko’s, zegt medeauteur van het onderzoek Leonid Kruglyak, een onderzoeker van het Howard Hughes Medical Institute ook aan de UCLA.

Bij de reptielen kan de mutatie een overproductie van witte huidcellen veroorzaken, waardoor de gekko’s zowel hun kenmerkende, matte uiterlijk krijgen als de mogelijkheid om tumoren te ontwikkelen.