De technologie is een grote stap voorwaarts in gepersonaliseerde geneeskunde
Wanneer het op de huid wordt geplakt, kan een nieuwe ultrasone pleister (afgebeeld) de bloedstroom en veranderingen in het onderliggende weefsel onthullen.
Stel je een smartwatch voor die niet alleen je hartslag laat zien, maar een realtime beeld van je hart terwijl het in je borst klopt. Onderzoekers hebben misschien de eerste stap op die weg gezet door een draagbare ultrasone patch te maken – denk aan een pleister met sonar – die een flexibele manier biedt om diep in het lichaam te kijken.
Echografie, die weefsels en vloeistoffen in kaart brengt door vast te leggen hoe geluidsgolven erop weerkaatsen, kan artsen helpen organen te onderzoeken op schade, kanker te diagnosticeren of zelfs bacteriën te volgen (SN: 1/3/18). Maar de meeste ultrasone apparaten zijn niet draagbaar, en de draagbare apparaten hebben ofwel moeite om details te zien of kunnen slechts voor korte perioden worden gebruikt.
De nieuwe patch kan tot 48 uur achter elkaar werken – zelfs als de gebruiker iets actiefs doet, zoals sporten. En het miniatuurapparaat ziet net zo goed als een meer logge ziekenhuismachine, rapporteren onderzoekers in de 29 juli Wetenschap.
“Dit is nog maar het begin”, zegt Xuanhe Zhao, werktuigbouwkundig ingenieur bij MIT. Zijn team is van plan om de patch draadloos te maken en in staat te stellen om te communiceren met de telefoon van een gebruiker, die vervolgens de ultrasone signalen als 3D-beelden kan weergeven.
De medische mogelijkheden zijn breed. Plak een pleister op iemands hart en de frequente beelden die nodig zijn, kunnen helpen bij het voorspellen van hartaanvallen en bloedstolsels, mogelijk maanden voordat het noodlot toeslaat, legt Aparna Singh uit, een biomedisch ingenieur aan de Columbia University. Geplaatst op een COVID-19-patiënt, kan de pleister – die slechts ongeveer een kwart groot is – een gemakkelijke manier zijn om longproblemen op te vangen terwijl ze zich ontwikkelen.
“Dit heeft ook een enorm potentieel om beschikbaar te zijn voor ontwikkelingslanden”, waar beperkte toegang tot ziekenhuizen het monitoren van patiënten moeilijk kan maken, zegt Singh. De patch kost ongeveer $ 100 om te maken. Een van de volgende stappen van de onderzoekers is om te proberen het apparaat goedkoper te maken.
