Onderzoekers onthullen nieuwe strategie om bloedstolsels te voorkomen zonder het risico op bloedingen te vergroten

Een nanodeeltjestherapie ontwikkeld door onderzoekers van Universitaire Ziekenhuizen (UH) en Case Western Reserve University richt zich op overactieve neutrofielen, een specifiek soort witte bloedcellen, om bijna alle soorten bloedstolsels te voorkomen, zonder een verhoogd risico op bloedingen te veroorzaken. De preklinische bevindingen, gepubliceerd in Wetenschap Translationele geneeskunde, kan leiden tot veiligere manieren om voor patiënten met bloedstolsels te zorgen. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) lijden jaarlijks ongeveer 900.000 mensen in de VS aan levensbedreigende bloedstolsels.

“Wat we voor de eerste keer laten zien, is dat neutrofielen de belangrijkste aanjagers zijn van zowel arteriële als veneuze trombose. En wanneer u zich op een neutrofiel richt, verhoogt u het bloedingsrisico niet, u verlaagt alleen het stollingsrisico”, zei Lalitha Nayak, MD, studie hoofdauteur, hematoloog/oncoloog bij UH Seidman Cancer Center, lid van het Developmental Therapeutics Program bij Case Comprehensive Cancer Center en universitair hoofddocent bij Case Western Reserve School of Medicine.

Historisch gezien werden arteriële en veneuze trombose beschouwd als afzonderlijke moleculaire gebeurtenissen die afzonderlijke behandelingsparadigma’s vereisen. Arteriële trombose (een slagaderklonter), die een hartaanval of beroerte kan veroorzaken, wordt vaak behandeld met bloedplaatjesaggregatieremmers zoals aspirine, terwijl anticoagulantia worden gebruikt voor de behandeling van veneuze trombose (een aderstolsel), een oorzaak van pijn of zwelling in de benen of stolsels in de longen.

Meer recentelijk beginnen experts echter overeenkomsten te vermoeden tussen de twee gebeurtenissen die kunnen worden gebruikt als nieuwe therapeutische doelen.

In de nieuwe studie gebruiken Nayak en collega’s diermodellen om aan te tonen dat overactieve neutrofielen deelnemen aan zowel arteriële als veneuze trombose door een verhoogd vermogen om te migreren en zich te hechten aan plaatsen van letsel. Ze laten ook zien dat overactieve neutrofielen de productie verhogen van sleutelfactoren die worden gebruikt als bouwstenen voor bloedstolsels.

Om het proces te stoppen, identificeerden de onderzoekers een cluster van receptoren die uniek zijn voor geactiveerde neutrofielen en ontwikkelden met antilichaam gecoate nanodeeltjes die zich specifiek op die clusters richten.

“Omdat neutrofielen een belangrijke rol spelen in de aangeboren immuunfunctie, zullen we ons risico op infecties vergroten als we ons op alle neutrofielen richten. Maar hier beginnen we te zeggen dat we geactiveerde neutrofielen kunnen identificeren en alleen kunnen voorkomen dat ze deelnemen aan het stolsel, ‘ zei Najak.

Andere therapeutische mechanismen voor het richten van geactiveerde neutrofielen kunnen afhangen van Krüppel-achtige factor 2 (KLF2), een transcriptiefactor die de onderzoekers identificeerden als centraal in de activering van neutrofielen.

“Het was interessant dat we één transcriptiefactor in de neutrofiel veranderen, en het doet dit allemaal,” zei Nayak. “Kunnen we kijken naar therapieën die KLF2 alleen maar verhogen om neutrofielen in rust te houden? We hebben hier zoveel mogelijkheden voor therapie.”

Nayak benadrukt dat hoewel dit onderzoek waarschijnlijk een impact zal hebben op het gebied van trombose in het algemeen, deze bevindingen vooral van invloed kunnen zijn op patiënten met alvleesklierkanker of andere vormen van kanker waarbij bloedstolsels een veelvoorkomende complicatie zijn. Bloedstolsels zijn volgens de CDC een belangrijke doodsoorzaak bij mensen met kanker na de kanker zelf.

“Ongeveer 40% van alle patiënten met alvleesklierkanker kan een stolsel ontwikkelen voordat ze overlijden,” zei ze. “De volgende stappen in ons onderzoek zijn het gebruik van een muismodel van kanker-geassocieerde trombose om te zien of we in dit geval nanodeeltjes als gerichte therapie kunnen gebruiken.”