Onderzoekers ontwikkelen wondverband dat infectie kan onthullen

Een wondverband van nanocellulose dat vroege tekenen van infectie kan onthullen zonder het genezingsproces te verstoren, is ontwikkeld door onderzoekers van de Universiteit van Linköping, Zweden. Hun studie, gepubliceerd in Materialen Vandaag Biois een volgende stap op weg naar een nieuwe vorm van wondzorg.

De huid is het grootste orgaan van het menselijk lichaam. Een wond verstoort de normale functie van de huid en kan lang duren om te genezen, is zeer pijnlijk voor de patiënt en kan in het ergste geval tot de dood leiden als deze niet correct wordt behandeld. Ook vormen moeilijk te genezen wonden een grote belasting voor de samenleving, aangezien ze ongeveer de helft van alle kosten van ambulante zorg vertegenwoordigen.

Bij traditionele wondzorg worden de verbanden regelmatig vervangen, ongeveer om de twee dagen. Om te controleren of de wond geïnfecteerd is, moet het verzorgend personeel het verband optillen en een beoordeling maken op basis van uiterlijk en testen. Dit is een pijnlijke procedure die de wondgenezing verstoort omdat de korst herhaaldelijk breekt. Het risico op infectie neemt ook toe telkens wanneer de wond wordt blootgesteld.

Onderzoekers van de Universiteit van Linköping hebben in samenwerking met collega’s van de universiteiten van Örebro en Luleå nu een wondverband ontwikkeld van nanocellulose dat vroege tekenen van infectie kan onthullen zonder het genezingsproces te verstoren.

“In een oogwenk kunnen zien of een wond geïnfecteerd is, zonder het verband op te hoeven tillen, opent de weg naar een nieuw type wondverzorging dat kan leiden tot efficiëntere zorg en een beter leven voor patiënten met moeilijk te genezen wonden. kan ook onnodig gebruik van antibiotica verminderen’, zegt Daniel Aili, professor in de afdeling Biofysica en Bio-engineering aan de Universiteit van Linköping.

Het verband is gemaakt van fijnmazige nanocellulose, waardoor bacteriën en andere microben niet kunnen binnendringen. Tegelijkertijd laat het materiaal gassen en vloeistoffen door, iets wat belangrijk is voor wondgenezing. Het idee is dat het verband, eenmaal aangebracht, gedurende het hele genezingsproces blijft zitten. Mocht de wond geïnfecteerd raken, dan zal het verband een kleurverschuiving vertonen.

Niet-geïnfecteerde wonden hebben een pH-waarde van ongeveer 5,5. Bij een infectie wordt de wond steeds basischer en kan een pH-waarde van 8 of zelfs hoger hebben. Dit komt omdat bacteriën in de wond hun omgeving veranderen om in hun optimale groeiomgeving te passen. Een verhoogde pH-waarde in de wond kan worden gedetecteerd lang voordat er sprake is van pus, pijn of roodheid, de meest voorkomende tekenen van infectie.

Om het wondverband de verhoogde pH-waarde te laten tonen, gebruikten de onderzoekers bromthymolblauw, BTB, een kleurstof die van kleur verandert van geel naar blauw wanneer de pH-waarde hoger is dan 7. op een silicamateriaal met poriën van slechts enkele nanometers groot. Het silicamateriaal zou dan kunnen worden gecombineerd met het verbandmateriaal zonder de nanocellulose in gevaar te brengen. Het resultaat is een wondverband dat blauw kleurt als er een infectie is.

Wondinfecties worden vaak behandeld met antibiotica die zich door het lichaam verspreiden. Maar als de infectie in een vroeg stadium wordt ontdekt, kan lokale behandeling van de wond voldoende zijn. Daarom ontwikkelen Aili en zijn collega’s van de universiteit van Örebro ook antimicrobiële stoffen op basis van zogenaamde lipopeptiden die alle soorten bacteriën doden.

“Het gebruik van antibiotica maakt infecties steeds problematischer, omdat multiresistente bacteriën steeds vaker voorkomen. Als we de antimicrobiële stof kunnen combineren met het verband, minimaliseren we het risico op infectie en verminderen we het overmatig gebruik van antibiotica”, zegt Aili.

Aili zegt dat het nieuwe wondverband en de antimicrobiële stof deel uitmaken van de ontwikkeling van een nieuw type wondbehandeling in de ambulante zorg. Maar aangezien alle producten die in medische zorgomgevingen worden gebruikt, strenge en dure tests moeten doorstaan, denkt hij dat het vijf tot tien jaar zal duren voordat het daar beschikbaar zal zijn.