Opinie: waarom een ​​Britse ‘fiets- en wandelrevolutie’ het autorijden niet zal verminderen

De Britse premier Boris Johnson heeft aangekondigd £ 2 miljard om duizenden mijlen te creëren beschermde fietspaden en voetgangersruimte. Er zijn veel goede redenen om wandelen en fietsen aan te moedigen – actief reizen, zoals dat heet. Door de pandemie is sociale afstand in het openbaar vervoer noodzakelijk, waardoor bussen en treinen minder passagiers per rit hoeven te vervoeren. Fietsen en wandelen zijn gezondere alternatieven en op langere termijn spelen beide een rol vermindering van de CO2-uitstoot van het transportsysteem, evenals het verbeteren van de luchtkwaliteit in de steden.

Steden in het VK promoten actief reizen als reactie op de pandemie. Manchester heeft £ 5 miljoen toegezegd om sociale afstanden mogelijk te maken fietsen en wandelen op nieuwe routes. Sadiq Khan, de huidige burgemeester van Londen, heeft opnieuw toegewezen wegruimte aan voetgangers en fietsers om het lopen te vervijfvoudigen en het fietsen te vertienvoudigen.

Een tienvoudige toename van het aantal fietsen zou het huidige aandeel van 2,5% van de verplaatsingen per fiets in Londen op het niveau brengen Kopenhagen, dat momenteel 28% bedraagt. De Deense hoofdstad heeft al geruime tijd een uitstekende fietsinfrastructuur en een langdurige fietscultuur.

Maar 32% van de ritten in Kopenhagen gaat met de auto, wat maar iets minder is dan de 35% in Londen. Naast fietsen is het andere grote verschil het gebruik van het openbaar vervoer, dat goed is voor 19% van de verplaatsingen in Kopenhagen versus 36% in Londen.

Dit alles wijst erop dat we mensen van bussen en op fietsen kunnen krijgen, die goedkoper, gezonder, beter voor het milieu en niet langzamer zijn op drukke straten in de stad. Maar het is veel moeilijker om mensen uit de auto te krijgen, zelfs in Kopenhagen waar iedereen ervaring heeft met veilig fietsen.

De aantrekkingskracht van autorijden

Mensen houden van auto’s omdat ze gemakkelijk meer dan één passagier kunnen vervoeren en ze voldoende ruimte bieden voor de spullen die we nodig hebben om rond te sjouwen. Er zijn enkele reizen die net iets te lang zijn voor een fietstocht, of waarbij je er goed gekleed en schoon uitziet als je aankomt. Veel mensen houden van auto’s omdat het besturen ervan goed voelt. Kijk maar naar de enorme keuze in modellen, waaronder de huidige mode voor benzineslurpende SUV’s.

De meeste auto’s staan ​​geparkeerd 95% van de tijd. Als hun eigenaren ze maar spaarzaam gebruiken, is het misschien een efficiëntere optie om voertuigen en ritten te delen dan strikt privé. Maar het feit dat zoveel mensen bereid zijn veel geld te betalen voor iets dat ze maar 5% van de tijd gebruiken, onderstreept de waarde die mensen hechten aan persoonlijke mobiliteit.

De fundamentele aantrekkingskracht van de auto is de gemakkelijke toegang tot mensen en plaatsen en mogelijkheden en keuzes – tenminste wanneer de wegen niet te druk zijn en wanneer het mogelijk is om aan beide uiteinden van de reis te parkeren. Voor toegang tot dit alles in de beschikbare reistijd tijdens de drukke dag, is de auto de meest efficiënte manier van reizen voor gemiddelde afstanden.

Als u in een dorp woont zonder auto en met weinig of geen busdiensten, zijn uw kansen en keuzes voor werk, winkels en diensten beperkt. Koop een auto en de mogelijkheden breiden aanzienlijk uit. Hoewel er veel ideeën zijn om auto’s buiten de stad te vervangen, zoals e-bikes voor lange afstanden, hun totale impact is niet waarschijnlijk om veel op te tellen.

Maar in steden zijn de wegen vaak overbelast en is parkeren beperkt. Het is zeker mogelijk om hier auto’s te vervangen. Het autogebruik in Londen was op zijn hoogtepunt in het begin van de jaren negentig, toen dit het geval was 50% van de ritten. Naarmate de bevolking van de stad groeide, werd de wegcapaciteit voor auto’s verminderd om plaats te maken voor busbanen, fietsroutes en voetgangersruimte. Tegelijkertijd werd er fors geïnvesteerd in capaciteit voor treinreizen, waardoor het autogebruik afnam.

Buiten dichtbevolkte steden zijn de kosten van spoorweginvesteringen echter moeilijk te rechtvaardigen, en bussen op drukke wegen zijn geen aantrekkelijk alternatief voor reizen met de auto. Maar bussen op speciale routes zonder algemeen verkeer – ook wel bekend als snelle busvervoer – kunnen werken als een goedkoper alternatief voor reizen met de trein.

De pandemie lockdown toonde aan hoe substantiële veranderingen in ons reisgedrag mogelijk zijn. Sommige hiervan zullen waarschijnlijk langdurig zijn, aangezien meer mensen vanuit huis werken, vergaderingen met videoconferenties regelen en online winkelen. Maar minder woon-werkverkeer en vrije tijd kan worden gecompenseerd door een toename van andere soorten verplaatsingen, omdat mensen de behoefte voelen om het huis uit te gaan en zich met de wijdere wereld bezig te houden.

Het is niet duidelijk hoeveel we kunnen rekenen op veranderend reisgedrag om het vervoer koolstofarm te maken en de luchtvervuiling te verminderen. De overheid zou in plaats daarvan moeten vertrouwen op het vervangen van fossiele brandstoffen door elektriciteit – door verbrandingsmotoren in auto’s, bestelwagens en treinen te vervangen door elektrische batterijen en motoren.

Beleid ter bevordering van wandelen en fietsen is de moeite waard vanwege de gezondheids- en milieuvoordelen die ze onvermijdelijk zullen opleveren. Maar het is niet waarschijnlijk dat ze op eigen kracht de allure van de auto zullen doorbreken, en de ervaring van Kopenhagen suggereert dat de grootste aantrekkingskracht in plaats daarvan zal zijn van het openbaar vervoer.