SARS (ernstig acuut respiratoir syndroom) wordt veroorzaakt door het SARS-coronavirus, bekend als SARS CoV. Coronavirussen veroorzaken vaak infecties bij zowel mensen als dieren.
Er zijn 2 zelflimiterende SARS-uitbraken geweest, die hebben geresulteerd in een zeer besmettelijke en mogelijk levensbedreigende vorm van longontsteking. Beide gebeurden tussen 2002 en 2004.
Sinds 2004 zijn er nergens ter wereld gevallen van SARS bekend.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) blijft landen over de hele wereld volgen op ongebruikelijke ziekteactiviteit. Als er weer een SARS-uitbraak was, zou het mogelijk moeten zijn om de verspreiding van de infectie te beperken.
De SARS-pandemie
SARS is in 2002 in China ontstaan. Men denkt dat een stam van het coronavirus die gewoonlijk alleen bij kleine zoogdieren wordt aangetroffen, is gemuteerd, waardoor het mensen kan infecteren.
De SARS-infectie verspreidde zich snel van China naar andere Aziatische landen. Er was ook een klein aantal gevallen in verschillende andere landen, waaronder 4 in het VK, plus een significante uitbraak in Toronto, Canada.
De SARS-pandemie werd uiteindelijk in juli 2003 onder controle gebracht, na een beleid van het isoleren van mensen die ervan verdacht werden de aandoening te hebben en het screenen van alle passagiers die vanuit de getroffen landen per vliegtuig reizen op tekenen van de infectie.
Tijdens de infectieperiode waren er 8.098 gevallen van SARS en 774 sterfgevallen. Dit betekent dat het virus ongeveer 1 op de 10 geïnfecteerde mensen heeft gedood. Vooral mensen ouder dan 65 liepen risico, waarbij meer dan de helft van degenen die aan de infectie stierven, in deze leeftijdsgroep zat.
In 2004 was er nog een kleinere SARS-uitbraak die verband hield met een medisch laboratorium in China. Men dacht dat het het resultaat was van iemand die in direct contact kwam met een monster van het SARS-virus, in plaats van te zijn veroorzaakt door overdracht van dier op mens of mens op mens.
Virale mutaties
Zoals alle levende wezens, veranderen en evolueren virussen voortdurend. Een mutatie is waar de genetische informatie die in een organisme is opgeslagen, verandert.
Veel wereldwijde uitbraken van infectieziekten (pandemieën) die in de recente geschiedenis hebben plaatsgevonden, worden verondersteld te zijn veroorzaakt door virussen die voorheen alleen bij dieren werden aangetroffen. Na mutatie konden de virussen mensen infecteren.
Voorbeelden van gemuteerde virussen zijn:
- SARS
- HIV – vermoedelijk een gemuteerde versie van een virus dat bij apen wordt aangetroffen
- vogelgriep (vogelgriep) – een gemuteerde versie van een griepvirus gevonden bij vogels
- varkensgriep – een gemuteerde versie van een griepvirus waarvan wordt aangenomen dat het afkomstig is van varkens
Hoe SARS wordt verspreid
SARS is een virus in de lucht, wat betekent dat het zich op dezelfde manier verspreidt als verkoudheid en griep.
Het SARS-virus wordt verspreid in kleine druppeltjes speeksel die door een besmet persoon in de lucht worden gehoest of niest. Als iemand anders de druppels inademt, kunnen ze geïnfecteerd raken.
SARS kan ook indirect worden verspreid als een geïnfecteerde persoon oppervlakken zoals deurklinken aanraakt met ongewassen handen. Iemand die hetzelfde oppervlak aanraakt, kan ook besmet raken.
Het SARS-virus kan ook worden verspreid via de poep van een besmet persoon. Als ze bijvoorbeeld hun handen niet goed wassen nadat ze naar het toilet zijn geweest, kunnen ze de infectie doorgeven aan anderen.
Bewijs van de SARS-pandemie van 2002 tot 2003 toonde aan dat mensen die samenwonen met of zorgen voor iemand met een bekende SARS-infectie, het grootste risico liepen om de infectie zelf te ontwikkelen.
Symptomen van SARS
SARS heeft griepachtige symptomen die gewoonlijk 2 tot 7 dagen na infectie beginnen. Soms kan de tijd tussen het in contact komen met het virus en het begin van de symptomen (incubatietijd) oplopen tot 10 dagen.
De symptomen van SARS zijn onder meer:
- een hoge temperatuur (koorts)
- extreme vermoeidheid (vermoeidheid)
- hoofdpijn
- rillingen
- spierpijn
- verlies van eetlust
- diarree
Na deze symptomen begint de infectie uw longen en luchtwegen (ademhalingssysteem) te beïnvloeden, wat leidt tot aanvullende symptomen, zoals:
- een droge hoesten
- ademhalingsproblemen
- een toenemend gebrek aan zuurstof in het bloed, wat in de meest ernstige gevallen fataal kan zijn
Behandeling voor SARS
Er is momenteel geen remedie voor SARS, maar er wordt onderzoek gedaan om een vaccin te vinden.
Een persoon die ervan wordt verdacht SARS te hebben, moet onmiddellijk in het ziekenhuis worden opgenomen en onder nauwkeurige observatie in isolatie worden gehouden.
De behandeling is voornamelijk ondersteunend en kan bestaan uit:
- assisteren bij het ademen met behulp van een beademingsapparaat om zuurstof te leveren
- antibiotica om bacteriën te behandelen die longontsteking veroorzaken
- antivirale geneesmiddelen
- hoge doses steroïden om zwelling in de longen te verminderen
Er is niet veel wetenschappelijk bewijs om aan te tonen dat deze behandelingen effectief zijn. Van het antivirale geneesmiddel ribavirine is bekend dat het niet effectief is bij de behandeling van SARS.
De verspreiding van SARS voorkomen
Reis niet naar delen van de wereld waar een ongecontroleerde SARS-uitbraak plaatsvindt.
Om het risico op infectie te verkleinen, dient u direct contact met mensen met het SARS-virus te vermijden tot ten minste 10 dagen nadat hun symptomen zijn verdwenen.
Om verspreiding van de infectie te voorkomen, is het belangrijk om:
- was uw handen grondig met een handwasmiddel op alcoholbasis
- bedek uw mond en neus als u niest of hoest
- vermijd het delen van eten, drinken en keukengerei
- reinig oppervlakken regelmatig met een ontsmettingsmiddel
In sommige situaties kan het passend zijn om handschoenen, maskers en een veiligheidsbril te dragen om de verspreiding van SARS te helpen voorkomen.
De Travel Health Pro-website heeft ook reisadvies per land.
