Spondylitis ankylopoetica bij vrouwen versus mannen

Spondylitis ankylopoetica (AS) is een vorm van artritis. AS is een chronische ontstekingsziekte die uw wervelkolom aantast en pijn en bewegingsbeperking veroorzaakt. Het kan gaan om opflakkeringen van de ziekte die acute symptomen veroorzaken, gevolgd door remissies waarbij de symptomen verminderen.

AS verschilt sterk van persoon tot persoon. De symptomen kunnen ernstig zijn, maar niet iedereen met AS ontwikkelt spinale fusie of heeft ernstige complicaties. Leeftijd noch geslacht hebben invloed op de ernst van de ziekte.

Hoewel men dacht dat het vaker voorkwam bij mannen, kan dat te wijten zijn aan onderdiagnose bij vrouwen. Ook kunnen vrouwen bij aanvang van de behandeling een meer gevorderde ziekte hebben als gevolg van een vertraagde diagnose.

Sommige onderzoeken suggereren verschillen tussen vrouwen en mannen, maar de bevindingen waren inconsistent.

Een deel van het probleem is dat het onderzoek zich sterk op mannen heeft gericht, maar dat begint te veranderen. In sommige recente onderzoeken zijn meer vrouwen opgenomen, maar er zijn nog niet genoeg gegevens om definitieve conclusies te trekken over sekseverschillen bij as.

Lees verder terwijl we de rol van gender in as onderzoeken.

De exacte oorzaak van AS is niet duidelijk, maar genetica speelt een rol. Een risicofactor voor AS is een familiegeschiedenis van de ziekte.

AS treedt op wanneer de wervellichamen en de ligamenten en pezen die aan deze botten van de wervelkolom hechten, ontstoken raken. Deze zwelling veroorzaakt na verloop van tijd ernstige rugklachten.

In het begin kunt u regelmatig last krijgen van rugpijn of algehele stijfheid, die ’s ochtends erger kan zijn. U merkt misschien dat het wat verbetert na een warme douche of een beetje inspanning.

Naarmate AS vordert, kan de pijn slopend worden en een verminderd bewegingsbereik veroorzaken. U kunt ook pijn ervaren in andere delen van het lichaam, zoals de nek, schouders, ellebogen, knieën of enkels.

Sommige mensen ervaren alleen intermitterende rugpijn en ongemak, terwijl anderen gedurende lange tijd ernstige pijn en stijfheid hebben over meerdere delen van het lichaam. AS kan slopend zijn en in sommige gevallen tot invaliditeit leiden.

Vroege symptomen kunnen ook lichte koorts en verlies van eetlust zijn. Andere symptomen zijn vermoeidheid, bloedarmoede en ontsteking van de ogen (iritis of uveïtis) of darmen.

Mensen met AS lopen mogelijk een hoger risico op depressie. Een studie uit 2014 wees uit dat in vergelijking met de algemene bevolking, er 80 procent meer depressies zijn bij vrouwen en 50 procent bij mannen met as.

Veel mensen met AS hebben een gen genaamd HLA-B27. Het hebben van dit gen betekent echter niet dat u AS ontwikkelt.

Het verband tussen HLA-B27 en AS verschilt per ras en etniciteit. Onder blanken bijvoorbeeld test ongeveer 95 procent van degenen die AS hebben positief voor het gen. Ongeveer 80 procent van de mensen uit mediterrane landen doet dat, terwijl slechts ongeveer de helft van de Afro-Amerikanen met AS positief test op dit gen.

Genetische risicofactoren lijken voor mannen en vrouwen hetzelfde te zijn.

Artritis wordt vaak beschouwd als een ziekte die ontstaat met de leeftijd. Maar AS komt vaak voor bij mensen tussen de 17 en 45 jaar. Bij sommige mensen wordt de diagnose al in de adolescentie gesteld.

De aanvangsleeftijd is bij mannen en vrouwen ongeveer gelijk.

Eerder werd gedacht dat mannen met as meer vatbaar zijn voor pijn in de wervelkolom en rug dan vrouwen. Later onderzoek wijst uit dat rugpijn het belangrijkste symptoom is voor zowel mannen als vrouwen die een diagnose willen stellen.

Bovendien kunnen vrouwen meer nek-, heup- en kniepijn hebben, terwijl mannen meer voetpijn hebben.

AS treft mannen en vrouwen tijdens hun meest reproductieve jaren, maar lijkt de vruchtbaarheid niet te beïnvloeden. Maar voor mannen kunnen bepaalde medicijnen die worden gebruikt om AS te behandelen, het aantal zaadcellen verminderen. Als u probeert zwanger te worden, bespreek dan uw medicatie met uw arts.

Vrouwen met as die zwanger zijn of proberen zwanger te worden, moeten met hun arts samenwerken om de juiste medicijnen te vinden en de ontsteking onder controle te houden.

Symptomen zoals stijve wervelkolom en rugpijn kunnen tijdens de zwangerschap aanhouden. Niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID’s) zoals ibuprofen (Advil) helpen vaak de pijn van AS te verlichten, maar kunnen schade toebrengen aan uw ongeboren kind. Andere medicijnen kunnen via de moedermelk naar uw baby gaan.

De diagnose AS wordt meestal gesteld door een reumatoloog. Er is geen enkele test voor AS, dus het bereiken van die diagnose bij zowel mannen als vrouwen kan het volgende omvatten:

• individuele en familiale medische geschiedenis
• evaluatie van symptomen
• fysiek onderzoek
• beeldvormende tests
• bloed werk

Bloedonderzoek kan AS niet definitief diagnosticeren, maar ze kunnen nuttig zijn. Ze kunnen andere ziekten uitsluiten en testen op het HLA-B27-gen.

Bepaalde markers, zoals verhoogde bezinkingssnelheid van erytrocyten (ESR of SED) en C-reactief proteïne (CRP), zijn ontstekingsindicatoren. Maar niet alle mensen met as hebben ze. Ze kunnen ook het gevolg zijn van aandoeningen als bloedarmoede, infectie of kanker.

Recent onderzoek wees uit dat mannen met as verhogingen van IL-17A- en Th17-cellen hebben, maar dit gold niet voor vrouwen.

De aanname dat AS een overwegend mannelijke aandoening is, kan de diagnose bij vrouwen vertragen. Bovendien zijn in de onderzoeken over het algemeen veel meer mannen dan vrouwen opgenomen. Nieuwere onderzoeken pakken dit aan. Maar er is nog veel meer onderzoek nodig om het begrip van eventuele genderverschillen te vergroten.

Als u symptomen van AS heeft, zoals rug- of nekpijn, raadpleeg dan zo snel mogelijk uw huisarts. Als het een inflammatoire aandoening lijkt te zijn, wordt u waarschijnlijk voor evaluatie doorverwezen naar een reumatoloog.

Na de diagnose is het belangrijk om minstens één keer per jaar naar uw reumatoloog te gaan, zelfs als uw symptomen momenteel mild zijn.

Er is geen remedie voor as. Maar vroege opsporing en behandeling kunnen de pijn helpen verlichten en kunnen ziekteprogressie bij zowel mannen als vrouwen voorkomen.