Thoracale spondylose Symptomen en behandeling

Overzicht

Wat zijn de symptomen?

Thoracale spondylose leidt niet altijd tot merkbare symptomen. Als dat het geval is, heb je de neiging om stijf of pijnlijk te voelen, of beide.

Wanneer er sprake is van pijn, komt dat vaak doordat veranderingen in de schijven ervoor zorgen dat een of meer van hen op zenuwen drukken die zich uitstrekken vanaf het wervelkanaal. Weefsel kan bijvoorbeeld een knobbel vormen rond een stressfractuur om het bot te helpen genezen. Maar een brok weefsel kan tegen de ruggenmergzenuwen drukken en pijn of andere symptomen veroorzaken.

Spondylose in een deel van uw rug, inclusief het thoracale gedeelte, kan ervoor zorgen dat pijn naar beneden uitstralen in de benen. Pijn kan erger worden met activiteit, maar verbeteren met rust.

Uw benen kunnen tintelend of gevoelloos worden. U kunt ook last krijgen van spierzwakte in uw armen en benen en moeite met lopen.

Een andere complicatie van spondylose is spondylolisthesis, waarbij een wervel naar voren glijdt op het bot eronder en een zenuw samenknijpt. Deze pijnlijke aandoening wordt vaak een beknelde zenuw genoemd. Bekijk deze oefeningen om de pijn te verlichten.

Wat veroorzaakt het?

Thoracale spondylose is vaak een leeftijdsgebonden medische aandoening. Met elk voorbijgaand jaar neemt uw kans op het ontwikkelen van een vorm van spondylose toe. Zelfs relatief gezonde mensen kunnen enige schijfdegeneratie ervaren.

Omdat u uw thoracale wervelkolom minder belast dan de andere delen van uw rug, ontwikkelt thoracale spondylose zich meestal omdat er eerst cervicale of lumbale spondylose is geweest. Wanneer een deel van uw rug problemen heeft, loopt de rest van uw wervelkolom een ​​groter risico op problemen.

Voor oudere volwassenen loopt de dagelijkse belasting van de wervelkolom gewoon op na verloop van tijd. De oorzaak van spondylose kan in feite een combinatie zijn van zwaar tillen en een actieve levensstijl. Osteoporose, een botverdunnende aandoening die ook verband houdt met leeftijd, kan bijdragen aan stressfracturen in de wervels.

Het deel van een wervel dat het meest geassocieerd wordt met spondylose is een sectie genaamd de pars interarticularis. De pars verbindt de twee facetgewrichten op de rug van een wervel. Zelfs een heel klein scheurtje in de pars kan spondylose veroorzaken.

Voor jonge mensen met wervels die nog steeds groeien en zich ontwikkelen, kan trauma van een voetbaluitrusting of stress van een gymnastiekroutine leiden tot spondylose.

Genetica kan ook een rol spelen. U komt mogelijk uit een familie waar het wervelbot dunner is.

Hoe wordt het vastgesteld?

Wanneer een pijnlijke en stijve rug uw dagelijkse functioneren begint te verstoren of u ervan weerhoudt te slapen of te genieten van uw gebruikelijke kwaliteit van leven, moet u een arts raadplegen.

Omdat de pijn en tintelingen vaak in de billen en benen worden gevoeld, is het niet altijd gemakkelijk om de oorzaak van uw symptomen te achterhalen. U bent misschien geneigd om het op te schrijven aan lage rugklachten, en niet aan een breuk of ander probleem met het thoracale deel van de wervelkolom.

Naast het verzamelen van uw medische geschiedenis en uw huidige symptomen, zal uw arts waarschijnlijk röntgenfoto’s bestellen als spondylose wordt vermoed. De meeste volwassenen ouder dan 60 hebben tekenen van spondylose die op een röntgenfoto zullen verschijnen. Röntgenfoto’s kunnen de locatie en grootte van botbreuken onthullen.

MRI-scans kunnen gedetailleerde weergaven van de zenuwen en het zachte weefsel rond de wervelkolom opleveren. Als uw arts een beknelde zenuw vermoedt, kan een MRI vaak het probleem diagnosticeren.

Wat zijn de behandelingsmogelijkheden?

Het doel van de behandeling is meestal om zo mogelijk een operatie te vermijden. Symptomen kunnen onder controle worden gehouden door pijnstillende medicijnen en fysiotherapie.

Als thoracale spondylose echter op een zenuw drukt, kan een operatie de druk verlichten. Chirurgische opties zijn onder meer:

• discectomie, waarbij de gewonde schijf wordt verwijderd

• laminectomie, waarbij botsporen of de lamina, de boog in de rug van een wervel, worden verwijderd

• laminoplastie, die de positie van de lamina verandert om meer ruimte te creëren voor zenuwweefsel in uw wervelkolom

• spinale fusie, die delen van uw wervelkolom verbindt met getransplanteerd bot, met of zonder staven of schroeven om twee of meer botten te verbinden

Een rugbrace kan helpen om uw wervelkolom stabiel te houden, hetzij na een operatie, hetzij in plaats van een operatie terwijl de fractuur vanzelf geneest.

Beheer thuis

Rust kan het beste zijn voor thoracale spondylose totdat u zich beter begint te voelen. U wilt echter niet te lang bedlegerig blijven. Langdurig liggen of zitten verhoogt het risico op de vorming van bloedstolsels in uw benen. Licht lopen en andere activiteiten kunnen nuttig zijn, maar u moet uw arts om advies vragen wanneer u moet beginnen en hoeveel veilig is.

Uw arts kan ontstekingsremmende medicijnen voorschrijven, evenals pijnstillers als u een operatie heeft ondergaan. Zorg ervoor dat alle medicijnen die u gebruikt onder nauw toezicht van uw arts staan.

Afhankelijk van de ernst van uw aandoening en of u een operatie heeft ondergaan, kan het zijn dat u enkele weken tot enkele maanden moet afzien van zwaar tillen en andere activiteiten waarbij u voorover moet buigen of bukken.

Fysiotherapie en lichaamsbeweging

U kunt beginnen met oefeningen die uw rug strekken en versterken zodra uw arts u het groene licht geeft. U kunt het meest profiteren van fysiotherapie, waarbij u de juiste techniek leert voor wervelkolomvriendelijke oefeningen.

Wanneer u traint met thoracale spondylose, vergeet dan niet de richtlijnen van uw arts of fysiotherapeut te volgen en te stoppen als u pijn ervaart.

Oefening moet gericht zijn op het verbeteren van:

• houding
• bewegingsbereik
• spierflexibiliteit
• kernkracht, aangezien de spieren in uw buik helpen de wervelkolom stabiel te houden
• spierkracht van de wervelkolom
• gewichtsbeheersing
• circulatie
• algehele conditie

Kernversterkende oefeningen, die essentieel zijn voor de gezondheid van de wervelkolom, kunnen thuis worden gedaan. De bekkenkanteling is gemakkelijk:

• Ga op je rug liggen en buig je knieën. Plaats uw voeten plat op de grond.
• Gebruik je buikspieren om je navel naar je ruggengraat te trekken.
• Houd die positie 10 tot 15 seconden vast.
• Pauzeer en ontspan een paar seconden.
• Herhaal 10 keer.
• Doe 3 sets van 10 herhalingen.

Een andere oefening om de spieren in uw rug te versterken, wordt een brug genoemd:

• Ga op je rug liggen en buig je knieën. Plaats uw voeten plat op de grond.
• Gebruik de spieren in je billen en rug om je heupen op te tillen terwijl je je schouders plat op de grond houdt.
• Houd die positie 5 seconden vast.
• Ontspan en laat je heupen zakken.
• Herhaal 10 keer.
• Doe 3 sets van 10 herhalingen.

Zwemmen is een oefening met weinig impact die kan helpen de kracht, het bewegingsbereik en de flexibiliteit van rug en schouder te vergroten. Hydrotherapie is een andere op het zwembad gebaseerde behandeling die kan helpen pijn te verlichten en strakke spieren los te maken.

Voordat u met enige vorm van therapie of een trainingsplan begint, moet u het groene licht van uw arts krijgen.

Wat zijn de vooruitzichten?

Trainen om uw wervelkolom- en kernspieren te versterken en uw flexibiliteit te behouden, is belangrijk, zelfs als u geen symptomen van thoracale spondylose heeft. Die oefeningen kunnen rugklachten helpen voorkomen of in ieder geval vertragen.

Als u symptomen heeft, negeer deze dan niet. Laat ze beoordelen door een wervelkolomspecialist en maak een behandelplan, waarbij u er rekening mee houdt dat een operatie als een laatste redmiddel moet worden beschouwd. Het negeren van symptomen kan leiden tot neurologische problemen op de lange termijn, waaronder pijn, gevoelloosheid en spierzwakte.

Door een diagnose te stellen en door te gaan met fysiotherapie en andere veranderingen in levensstijl, kunt u vele jaren genieten van weinig of geen rugpijn.