De splitsing vinden
Als seksuele voorlichter is het mijn verantwoordelijkheid om mensen te helpen het belang van een gezond seksueel bestaan te beseffen. Het verwaarlozen van uw seksuele gezondheid kan u en de mensen om u heen op behoorlijk negatieve manieren beïnvloeden.
Hoewel mijn clientèle voor ongeveer 95 procent zwart is, kan het moeilijk zijn om zwarte mensen ertoe te brengen zich om hun seksuele gezondheid te bekommeren. Mijn klanten zijn overwegend zwarte vrouwen, wat betekent dat de emotionele, fysieke en gemeenschapslasten diep gaan.
Er was een moment in de geschiedenis dat alle vrouwen de toegang tot hun lichaam en genot werd ontzegd, maar het eindigde zeker niet voor alle vrouwen op dezelfde manier. Ik begon te graven om te zien of ik de splitsing kon vinden.
Slavernij en slavernij
De meeste zwarte mensen weten niet uit welk land in Afrika hun voorouders kwamen. Ik kan niet uitleggen hoe moeilijk dat is om te typen.
Dat betekent dat het grootste deel van onze opgetekende geschiedenis begint in de meest walgelijke morele periode voor dit land: Amerikaanse slavernij.
Hoe zou je ermee omgaan als je lichaam niet van jou was? Als iemand je bezit en je zou kunnen schenden wanneer ze dat nodig achten?
Een tot slaaf gemaakte vrouw had geen recht op haar lichaam, of de nakomelingen van haar lichaam. Ze kon ’s ochtends worden verkracht en geslagen en haar kinderen diezelfde middag op het veilingblok zien worden verkocht.
Vrouwen waren niet de enigen die aan deze gewelddadige overtreding werden onderworpen. Mannen en kinderen deelden vaak hetzelfde lot van mannelijke en vrouwelijke slaven.
Er is vastgelegd dat zwarte vrouwen vaak werden gestraft door de echtgenotes en families van slaven omdat ze “wenselijk” waren voor de man des huizes. Hier begint het; haar schoonheid wordt haar vloek.
Het is de intersectionaliteit van zwart zijn en beschouwd worden als onmenselijk, maar op de een of andere manier nog steeds menselijk genoeg om door te dringen en zich voort te planten, dat ik nooit zal begrijpen. De mentale gymnastiek die zwarte vrouwen moesten doorstaan om te overleven, zal nooit volledig worden begrepen.
Stel je voor dat het kind dat in je baarmoeder is geplant vanuit je ontvoerder op een veiling wordt verkocht in jouw aanwezigheid, en je had er niets over te zeggen?
Ik kan de schaamte en walging niet bevatten die deze vrouwen ten onrechte op zichzelf en hun lichaam hebben gericht in het kielzog van zo’n kwelling.
Hoe kan ik van dit lichaam houden als het niet eens van mij is?
We weten wel dat disassociatie een veelvoorkomend copingmechanisme voor seksueel trauma is. Met deze techniek kun je jezelf emotioneel verwijderen van de dingen waar je geen controle over hebt.
Een tot slaaf gemaakte vrouw moest leren dat seks iets is dat haar overkomt, en dat ze er niets aan kan doen.
Is het mogelijk om van een kind te houden dat elk moment kan worden weggerukt? Is het als moeder mogelijk om van de kuit van je onderdrukker te houden?
Er was niet veel keus. Het kind moest worden verzorgd en verzorgd totdat het een levensvatbare bron van inkomsten werd voor de slaven.
Zwarte vrouwen moesten zich overgeven aan de kinderen die hen werden opgedrongen, ook al zouden ze waarschijnlijk worden verkocht.
De enige manier om dat soort pijn te overleven, is door je los te maken van je eigen lichaam en seksualiteit. Het was een overlevingsvaardigheid die veel vrouwen helaas aan hun dochters overdroegen in een poging hen voor te bereiden op wat komen ging.
De vrije liefdesbeweging
In de jaren zestig ontstond de ‘vrije liefde’-beweging, een van de grootste seksuele revoluties van de tijd van Amerika. Deze sociale beweging werd begin 19e eeuw geïntroduceerd door vrouwen als Victoria Woodhull en Emma Goldman.
De Amerikaanse samenleving is altijd diep religieus geweest en vrije liefde ging in tegen alles waar deze natie voor stond.
De beweging was gebaseerd op het uitgangspunt dat de overheid niet het recht had om te bepalen hoe je je privé-seksueel leven leidde. Je seksuele genot was van jou en van jou alleen – een radicaal concept in een tijd waarin vrouwen als eigendom werden beschouwd.
Terwijl de oorlog in Vietnam woedde, fuseerde de vrije liefdesbeweging met de hippies om liefde te stimuleren, niet oorlog.
De beelden uit die tijd zijn prachtig. Foto’s van blanke vrouwen met blote borsten en bloemen die ronddraaien in een veld met zonnebloemen en sprookjesstof lijken bijna surrealistisch.
Maar terwijl ik door de beelden blader, merk ik een gebrek aan zwarte gezichten, vooral zwarte vrouwen.
Waar zijn de vrouwen met chocoladeborsten en perfect dronken Afro’s in deze beweging? Heeft de seksualiteit van zwarte vrouwen hier een plaats?
Als ik op zoek was naar een representatie van de seksuele vrijheid van zwarte vrouwen, dan was die hier niet te vinden, op geen van deze foto’s.
Vrouwen die op mij lijken, hadden een heel andere beweging in hun handen.
De burgerrechtenbeweging
Terwijl sommigen vochten voor hun recht op liefde, vochten anderen voor hun recht om te leven.
Sinds het begin van Amerika heeft de geschiedenis seks en kleur tegenover elkaar gezet. Hierdoor ervaren zwarte vrouwen een unieke intersectionaliteit die ons vaak buitensluit.
Toen blanke vrouwen bijvoorbeeld aan het begin van de twintigste eeuw stemrecht zochten, hadden ze de lichamen van zwarte vrouwen nodig om het doel te bereiken.
Zwarte vrouwen speelden een cruciale rol bij de ratificatie van het 19e amendement. Dankzij het werk van vrouwen als Sojourner Truth en Nannie Helen-Burroughs konden suffragisten stemrecht voor alle vrouwen veiligstellen.
Desondanks werden zwarte vrouwen nog steeds gediscrimineerd door de blanke suffragisten die hen gebruikten om de klus te klaren.
Ze mochten de vrouwencongressen niet bijwonen en werden vaak gedwongen om apart of achterin te marcheren tijdens protesten.
Toch zagen zwarte vrouwen het algemene beeld en leenden ze hun lichaam aan de zaak.
Heeft de zwarte vrouw geen recht op genot?
Het is moeilijk om je om seksueel genot en ‘vrije liefde’ te bekommeren wanneer mensen je levensonderhoud, dierbaren en algehele bestaan bedreigen vanwege je verlangen om fundamentele burgerrechten te hebben.
Hoewel zowel zwarte vrouwen als mannen nu legaal mochten stemmen, verhinderden de wetten van Jim Crow hen dat te doen.
Zwarte vrouwen gooiden opnieuw hun lichaam in de frontlinie. Deze beelden zijn heel anders dan die van hun blanke tegenhangers die vechten voor vrije liefde.
De perfect gelikte Afros droop van de mosterd en andere specerijen van blanke klanten die niet in hetzelfde etablissement als People of Color wilden eten.
Zwarte borsten worden gezien in een sluier van chaos die de loop van een jachtgeweer wiegt.
Geloof
In mijn onderzoek begon ik een trend op te merken. Diep vermengd binnen elke tijdsperiode is het enige dat zwarte mensen nooit werd ontkend: religie.
Religie is de kabbelende beek die de stromende rivier van racisme voedt, en niemand heeft meer geleden onder de handen van religie dan zwarte lichamen.
Het is zo stiekem en duivels dat zwarte mensen lazen hoe de Bijbel zei dat Jezus eruitzag met hun eigen ogen en nog steeds die foto van witte Jezus op elke vakantiebijbelschoolfan die ze kunnen vinden zetten.
Zelfs nu heeft de zwarte kerk het een gewoonte gemaakt om hun LBGTQIA+-leden te gebruiken voor hun talenten, terwijl ze hen eraan herinneren dat ze *niet* zullen worden uitgenodigd voor de geweldige afterparty in de lucht.
De zwarte kerk is ook erg kritisch over vrouwen en meisjes. Geloof heeft vrouwen zo overbelast dat het niet dragen van kousen tijdens de zondagsdienst je het hoogtepunt van de bijbelstudie van woensdag zou kunnen maken.
Een zwart meisje in een tweedelig zwempak is in de ogen van de kerk een ‘fast tail girl’. De meeste zwarte meisjes zijn om die reden niet opgegroeid met tweedelige zwemkleding.
Hoe houd je van een lichaam waarvan anderen je hebben geleerd dat je je daarvoor moet schamen? Wie leert je hoe je van je lichaam moet houden?
De zwarte kerk is het leven in de zwarte gemeenschap. Het is de plek waar de slaven hoop vonden en, ironisch genoeg, hoe veel zwarte vrouwen deze sociale bewegingen hielpen voeden.
Hun werk in de kerk was noodzakelijk om kiezerseducatie te verspreiden om rechten te verkrijgen voor Afro-Amerikanen en vrouwen tijdens elke beweging.
Zelfs nu blijven zwarte vrouwen het voortouw nemen. In augustus 2021 sliep Rep. Cori Bush op de trappen van het Capitool om te protesteren tegen haar huiscollega’s waardoor het uitzettingsmoratorium tijdens de COVID-19-pandemie zou vervallen.
Johnetta Elzie was ter plaatse tijdens de onrust in Ferguson, Missouri, en daagde het politiebeleid woedend uit, zelfs toen de mensen om haar heen op zeer mysterieuze manieren begonnen te sterven.
Stacey Abrams nam een nieuwe draai naar alle 152 provincies in Georgië en hielp om 95 procent van de in aanmerking komende kiezers van de staat te laten registreren om te stemmen. De inspanningen van Abrams en haar organisatie plaatsten Georgië bij de hoogste geregistreerde kiezers in de Verenigde Staten.
Voor het geval het nog steeds niet duidelijk is: zwarte vrouwen verdienen een verdomde pauze!
De revolutie is nu
We bevinden ons momenteel in een verbluffende staat van seksualiteit. De samenleving begint eindelijk het belang in te zien van seksuele voorlichting en het mislukken van seksuele voorlichting over alleen onthouding.
Uit een peiling van 2018, uitgevoerd door Planned Parenthood, bleek dat onder de deelnemers 98 procent van de waarschijnlijke kiezers seksuele voorlichting op de middelbare school ondersteunt.
Alle positieve veranderingen die hierdoor optreden, zullen geweldig zijn voor toekomstige adolescenten en volwassenen.
Maar waar gaan zwarte lichamen heen om seksueel te gedijen?
Zwarte vrouwen voeren grotendeels dezelfde strijd van 100 jaar geleden. Dat betekent, voor het grootste deel, zwarte vrouwen zijn nog steeds hun lichaam of hun seksuele genot niet centreren.
Hoe zorgen we ervoor dat het eigen vermogen verder gaat?
Ik wil dat zwarte vrouwen de vruchten plukken van de revolutie die deze ronde doet. We verdienen het om een keer te genieten van de buit van een andere beweging, zonder ons lichaam in de frontlinie te hoeven gooien.
Burgerrechten, slavernij, patriarchaat en religie hebben ervoor gezorgd dat de seksualiteit van zwarte vrouwen alleen bestaat als het winstgevend is.
Het leidt allemaal tot hetzelfde resultaat: ons seksueel genot bewaken door ons ons lichaam te laten haten wanneer ze dat wilden, en ons nooit de kans te geven om te genezen wanneer ze stopten.
het komt neer op
Er was geen splitsing. Er is nooit een punt in de Amerikaanse geschiedenis geweest dat seksueel bewustzijn bij zwarte vrouwen heeft aangemoedigd.
Onze lichamen zijn vaak overgeseksualiseerd zonder ooit toegang te hebben tot die kracht.
Ik wil dat zwarte meisjes zich niet schamen als hun benen zichtbaar zijn. Ik wil dat de seksualiteit van zwarte vrouwen wordt verwelkomd in ruimtes zoals BDSM-kerkers, net als die van hun blanke tegenhangers.
We hebben de ruimte nodig om onze eigen seksualiteit te onderzoeken, te ontdekken wat we leuk vinden, rommelen door sh*t die we niet doen, en ons eigen lichaam en de nabijheid van plezier begrijpen, zonder de druk van de samenleving.
Dit is veel te lang voor ons verborgen gehouden.
Seksuele gezondheid is net zo belangrijk als fysieke, mentale en emotionele gezondheid. Het is meer dan alleen je soa-status kennen.
Heb je een gezond seksueel bestaan?
Je verdient het om te genieten van seksuele vrijheid zonder morele kosten. Zoek een bloemenveld voor je, doe je beha en je kousen uit, en draai, zus. Jij verdient.
Waar meer te leren?
Er is een hele kinky zwarte wereld daarbuiten. Hier zijn enkele van mijn favoriete boeken die je seksuele revolutie kunnen aanwakkeren:
- Als je het behoorlijk zwaar hebt gehad en denkt dat anderen het niet kunnen begrijpen, lees dan “Longing to Tell: Black Women Talk About Sexuality and Intimacy” van Tricia Rose.
- Als je de unieke intersectionaliteit waarmee zwarte vrouwen worden geconfronteerd beter wilt begrijpen, bekijk dan “This Bridge Called My Back: Writings by Radical Women of Color” door Cherríe Moraga en Gloria Anzaldúa.
- In “AfroYoni: An Exalted Solitary Twerk” nodigt Candace Liger je uit op haar ontdekkingsreis naar erotiek door het celibaat. Ja, je leest het goed.
- Ik ga niet eens liegen, “The Color of Kink: Black Women, BDSM, and Pornography” van Ariane Cruz is behoorlijk dik. Maar het is GEWELDIG! Het is een van de beste Black Kink-referentieboeken om te bezitten!
Als je meer individuele begeleiding wilt om jou of je organisatie uit een sleur te halen, raad ik aan om contact op te nemen met Advantage Public Institute (API).
API wordt gerund door Tamika J. Carter, een gediplomeerde alcohol-, drugs- en geestelijke gezondheidsadviseur. Haar passie voor het ondersteunen van vrouwen en meisjes van kleur is de drijvende kracht geweest gedurende haar 20-jarige carrière.
API-services hebben meerdere staten, dus wees alsjeblieft niet bang om contact op te nemen.
Catasha Gordon is een gediplomeerde seksualiteitsdocent uit Spencer, Oklahoma. Ze is de eigenaar en oprichter van Expression Over Repression, een bedrijf dat is gebouwd rond seksuele expressie en kennis. Je kunt haar meestal zien hoe ze seksuele voorlichtingsmaterialen maakt of wat kinky hardware bouwt in een nieuwe set doodskistnagels. Ze houdt van meerval (staart aan), tuinieren, eten van het bord van haar man en Beyoncé. Volg haar overal.
