Een recente golf van gewelddadige aanvallen op Aziatische Amerikanen heeft de aandacht van het land getrokken. Naast de massale schietpartij in Atlanta die acht levens eiste, waaronder zes vrouwen van Aziatische afkomst, zijn de aanvallen op Aziatische Amerikanen in een alarmerend tempo blijven toenemen.
Volgens een recent rapport van het Center for the Study of Hate and Extremism zijn haatmisdrijven tegen Aziatische Amerikanen in grote Amerikaanse steden in 2020 met bijna 150% gestegen, zelfs toen de algehele haatmisdrijven afnamen.
Dat cijfer lijkt misschien verrassend voor degenen die Aziatische Amerikanen niet eerder hebben beschouwd als een specifiek doelwit voor racisme ten opzichte van andere minderheidsgroepen.
Maar discriminatie en geweld tegen Aziatische Amerikanen zijn fundamenteel geweest voor de geschiedenis van de bevolking in de Verenigde Staten.
Amerika’s erfenis van het thuis uitbuiten van Aziatische immigrantenarbeid tijdens het nastreven van imperiale interventies in Azië heeft geleid tot schadelijke stereotypen en de gewelddadige onderwerping van Aziatische Amerikanen.
Aziatische Amerikanen die sinds vóór de COVID-19-pandemie aandacht hebben gevraagd voor racistische attitudes, hebben vaak last gehad van gaslighting van degenen die hun zorgen verdoezelden. Voor andere Aziatische Amerikanen heeft de recente golf van aanslagen gediend als een onbeschoft ontwaken dat hun verbondenheid vager is dan ooit werd gedacht.
Voor sommigen, zoals ik, kan het een combinatie van beide zijn. Als Aziatische Amerikaan van de eerste generatie, geboren uit Indiase ouders, voel ik me geschokt als ik enigszins verwijderd ben van recente aanvallen die voornamelijk gericht zijn op mensen van Oost-Aziatische afkomst.
Maar toen ik net voor de pandemie vorig jaar de xenofobie van clichés ten koste van Aziatische Amerikanen riep, voelde het alsof ik een wolf huilde.
“Inzicht in de historische context van recente anti-Aziatische discriminatie en geweld – en de gevolgen voor de geestelijke gezondheid ervan voor de gemeenschap – zijn essentieel om een pad voorwaarts te banen.”
Of Aziatische Amerikanen de recente toename van haatmisdrijven voorzagen of niet, de gevolgen voor de geestelijke gezondheid, waaronder verhoogde angstcijfers,
Aziatische Amerikanen worden geconfronteerd met specifieke belemmeringen om toegang te krijgen tot passende geestelijke gezondheidszorg.
Dit is deels te wijten aan terughoudendheid bij het praten over geestelijke gezondheid in veel Aziatische culturen en deels aan een gebrek aan competentie onder professionals in de geestelijke gezondheidszorg om in de specifieke behoeften van Aziatische Amerikanen te voorzien.
Inzicht in de historische context van recente anti-Aziatische discriminatie en geweld – en de gevolgen voor de geestelijke gezondheid ervan op de gemeenschap – is essentieel om een pad voorwaarts te banen.
De geschiedenis van Aziaten in Amerika is er een van geweld en uitbuiting
De eerste grote golf van Aziatische immigratie naar de Verenigde Staten begon met Chinese arbeiders die naar de westkust kwamen tijdens de goudkoorts van 1850. Ze werden gewaardeerd als goedkope arbeidskrachten en waren ook het slachtoffer van aanvallen van de maffia.
“De dubbele helix van het Aziatisch-Amerikaanse verhaal is dat de Verenigde Staten willen dat Aziaten arbeid verrichten in het belang van de samenleving en er tegelijkertijd voor zorgen dat Aziaten kwetsbaar blijven voor geweld en zelfs de dood”, zegt James Kyung-Jin Lee, universitair hoofddocent Asian American Studies bij Universiteit van Californië, Irvine.
Een soortgelijk patroon van arbeidsuitbuiting en racistisch geweld kenmerkt de volgende eeuw plus Aziatische immigratie naar de Verenigde Staten.
“De recente golf van anti-Aziatische sentimenten en geweld is helemaal niet verrassend als je deze incidenten in een bredere context bekijkt”, zei Lee.
De Chinese Exclusion Act van 1882, die immigratie uit China tot het midden van de 20e eeuw verbood, en de internering van Japanse Amerikanen tijdens de Tweede Wereldoorlog, bijvoorbeeld, voerden een anti-Aziatisch sentiment uit op federaal niveau.
Maar al die tijd hebben zich ook regelmatig aanvallen op individuele schaal voorgedaan. Een van de meest beruchte is de moord op Vincent Chin in 1982, een Chinese Amerikaan die ten onrechte voor Japanners werd beschouwd en doodgeslagen door mannen die hem veroordeelden wegens het stelen van Amerikaanse banen.
Amerika’s geschiedenis van militaire interventie in Azië, inclusief de Tweede Wereldoorlog in Japan en de oorlog in Vietnam, is ook een integraal onderdeel geweest van hoe Aziatische lichamen worden beschouwd in de Amerikaanse publieke verbeelding.
De afslachting van vijandige troepen en de seksuele verovering van lokale vrouwen maakten bij generaties Amerikaanse soldaten indruk op de perceptie van Aziatische mannen als zwak of vrouwelijk en Aziatische vrouwen als ondergeschikte seksuele objecten.
De moorden in Atlanta “spreken over een langere geschiedenis van de manieren waarop Aziatische vrouwenlichamen zijn onderworpen aan zowel het verlangen als het geweld van blanke mannen” tijdens Amerikaanse oorlogen in Azië, zei Lee.
Aziatische Amerikanen hebben alarm geslagen over discriminatie sinds het begin van de pandemie – en lang daarvoor
Ondanks een duidelijke geschiedenis van anti-Aziatisch racisme en geweld in de Verenigde Staten, hebben veel Aziatische Amerikanen vaak het gevoel gehad dat hun grieven over het hoofd werden gezien.
“Er is dit gevoel onder veel Aziatische Amerikanen van, ik heb het gevoel dat ik in een afgrond heb geschreeuwd”, zegt Helen H. Hsu, PsyD, voormalig president van de Asian American Psychological Association.
De mediapresentatie van Aziatische Amerikanen is de afgelopen jaren uitgebreid, met films als “Crazy Rich Asians” die grote kassa’s doen, en “Minari” die meerdere Oscar-nominaties opleverde.
Maar het aanhouden van schadelijke stereotypen over Aziatische Amerikanen in de popcultuur geeft aan dat anti-Aziatisch racisme niet zo serieus wordt genomen als racisme jegens andere raciale etnische groepen.
Dat is gedeeltelijk te danken aan het modelverhaal van een minderheid, waarin Aziatische Amerikanen worden neergezet als een goed presterende en ‘veilige’ raciale groep, terwijl ze in contrast staan met de negatieve stereotypen over zwarte en Latijnse mensen.
De mythe van een modelminderheid minimaliseert niet alleen de ongelijkheid in rijkdom onder Aziatische Amerikanen, die sneller groeit dan tussen welke andere raciale groep in de Verenigde Staten dan ook, het is ook ‘een zeer oppervlakkig laagje’, zei Lee, waaronder ‘aanhoudend, lelijk, anti-Aziatisch sentiment. ”
Terwijl Aziatische Amerikanen een hogere mate van integratie hebben in overwegend blanke buurten en scholen, is elk gevoel van assimilatie niet gegarandeerd, zei Lee.
“Zelfs als je een zekere mate van rijkdom of status geniet, is je gevoel erbij te horen altijd precair”, zei hij, vooral als immigrant. Latere generaties hebben ook te maken met het feit dat ze als eeuwig buitenlands worden gezien, zelfs als Amerika het enige land is dat ze kennen.
Veel Aziatische Amerikanen, waaronder de historici en professionals in de geestelijke gezondheidszorg die in dit verhaal worden geciteerd, anticipeerden op de piek in anti-Aziatische discriminatie en geweld die samenviel met de COVID-19-pandemie en werd verergerd door hardvochtige, xenofobe berichten van de voormalige Trump-regering.
Het resultaat was een snelgroeiende geestelijke gezondheidscrisis onder Aziatische Amerikanen.
Belemmeringen voor de geestelijke gezondheidszorg voor Aziatische Amerikanen zijn zowel cultureel als structureel
Vooral voor veel in Amerika geboren Aziatische Amerikanen “is er een echte woede” en schok over de recente gebeurtenissen, zei Hsu, vergeleken met degenen die meer gewend waren intimidatie of vooringenomenheid te verwachten.
Sommige Aziatische Amerikanen leren voor het eerst zelfs over Amerika’s geschiedenis van geweld tegen de gemeenschap. Hoewel de feiten op zichzelf al verontrustend zijn, kan het erkennen van de geschiedenis van anti-Aziatisch geweld de last voor de individuele geestelijke gezondheid verminderen.
“Het begrijpen van de context neemt een deel van de schaamte of schuld weg die kan ontstaan wanneer mensen zich doelgericht voelen,” zei Hsu. In plaats van iemands emotionele reactie op racisme te beschouwen als een individueel psychisch gezondheidsprobleem, helpt het kijken naar het grotere geheel mensen om het probleem als systemisch in plaats van persoonlijk te erkennen.
“Aziatische Amerikanen zoeken drie keer minder vaak geestelijke gezondheidszorg dan blanke Amerikanen.”
Aziatische Amerikanen zijn vaak minder toegerust om eerlijk te praten over discriminatie of pesterijen.
Hsu merkte op dat zwarte gezinnen meer gewend zijn om met hun kinderen over racisme te praten, een gewoonte die in de volksmond bekend staat als ‘het gesprek’ onder Afro-Amerikanen en raswetenschappers.
Maar, zei Hsu, voor veel Aziatische Amerikanen: “Onze families gaven ons zelden de taal om dit te verwerken. Ik heb veel Aziatische patiënten dingen horen zeggen als: ‘Nou, mijn familie zei dat ze hard moesten werken en stil moeten blijven, dan komt alles goed.’ ”
Stigma tegenover het zoeken naar geestelijke gezondheidszorg, of zelfs het uiten van emoties, is significant in Aziatisch-Amerikaanse culturen, zei Hsu. Volgens gegevens die in 2012 zijn verzameld uit de National Latino and Asian American Study, hebben Aziatische Amerikanen drie keer minder kans om geestelijke gezondheidszorg te zoeken dan blanke Amerikanen.
Een gebrek aan culturele competentie onder professionals in de geestelijke gezondheidszorg bij het aanpakken van problemen die specifiek zijn voor Aziatische Amerikanen, is ook een grote uitdaging.
“Je hoeft geen Aziaat te zijn, of zelfs maar een kleurling” om een cultureel gevoelige therapeut te zijn, zei Hsu. “Er zijn echter maar heel weinig therapeuten die deze training hebben gevolgd – en ik heb talloze verhalen gehoord over hen die daadwerkelijk schade aanrichten en micro-agressies plegen tijdens de sessie.”
Terwijl grote gezondheidsraden, waaronder de American Psychological Association, diversiteitswaardeverklaringen hebben afgelegd, “is het een heel andere realiteit om dat in daden om te zetten”, zei Hsu.
Ruimte creëren om te praten – en te luisteren – is een belangrijke stap voorwaarts
Aziatisch-Amerikaanse therapeuten kunnen een bijzonder vitale rol spelen bij het creëren van ruimte en begrip voor degenen die het gewicht van de huidige gebeurtenissen voelen.
“We bevinden ons momenteel in een toestand van collectief verdriet en trauma’s”, zei Joy Lieberthal Rho, LCSW, een praktiserend arts in New York City die Koreaans-Amerikaans is. “Het beste wat ik voor mijn klanten kan doen, is daarbij blijven zitten en vasthouden.”
Als je door dat rouwproces rent, zou dat kunnen suggereren dat er een gemakkelijke oplossing is. “We moeten echt leren dat dit een heel lang proces gaat worden”, zei Rho, eraan toevoegend dat de gesprekken die zijn aangewakkerd door recente ongelukkige gebeurtenissen, bemoedigend zijn.
Mensen hebben ook troost gevonden in de solidariteit van directe actie, bij bijeenkomsten en andere evenementen die opriepen tot bewustwording en gerechtigheid. Maar afgestemd blijven op uw eigen emotionele behoeften is ook belangrijk. En voor sommige Aziatische Amerikanen kan dat betekenen dat ze een stap terug moeten doen.
“Het werk zal er altijd zijn,” zei Hsu. “Als iemand wat tijd nodig heeft voor rust en zelfzorg en om het nieuws even uit te zetten, is dat oké.”
“Er is dit gevoel bij veel Aziatische Amerikanen van, ik heb het gevoel dat ik in een afgrond heb geschreeuwd.”
Omstandertraining, waarbij bondgenoten leren hoe ze moeten reageren in geval van getuige van intimidatie of erger, is een vorm van directe actie die moet worden ondernomen.
Lindsey Boylan, een progressieve kandidaat voor het presidentschap van Manhattan, riep New Yorkers op om dit voorjaar een training te volgen, in de nasleep van een aanval op klaarlichte dag op een 65-jarige Filipijnse immigrant die de stad deed schudden. Boylan wees op de organisatie Hollaback! Die regelmatig gratis trainingen aanbiedt.
In relaties met Aziatisch-Amerikaanse vrienden en geliefden is het belangrijk dat bondgenoten de nadruk leggen op luisteren boven praten, zei Rho. Het initiatief nemen om zichzelf te onderwijzen, in plaats van te verwachten dat Aziatisch-Amerikaanse vrienden de basis voor hen leggen, is ook de sleutel tot een ondersteunende bondgenoot.
“Wees iemand die zijn bezorgdheid uitspreekt, maar geen emotionele arbeid eist”, zei Hsu.
Doneren aan organisaties die zich inzetten om Aziatische Amerikanen te steunen, is een andere manier om in te grijpen en te helpen.
GoFundMe heeft Support the AAPI Community Fund opgericht als een overkoepelende bron die wordt verspreid over een reeks lokale organisaties. De site organiseert ook individuele fondsenwervers voor veel verschillende AAPI-gerichte belangengroepen.
Voorstanders en organisatoren hebben ook een beroep gedaan op mensen om Aziatische Amerikaanse bedrijven te steunen, die onevenredig hard zijn getroffen door de pandemie, deels als gevolg van xenofobie.
Uiteindelijk is er hoop en een historisch precedent voor coalitievorming tussen verschillende minderheidsgroepen die sociale rechtvaardigheid eisen. Met verontwaardiging over anti-Aziatische haat die gelijktijdig met de Black Lives Matter-beweging opkomt, is er een krachtig momentum om te blijven aandringen op meer conversatie en inhoudelijke verandering.
“We moeten het verhaal zoveel mogelijk niet naar de achtergrond laten verdwijnen”, zei Lee. “We moeten opletten en elkaar helpen.”
Hoe je kan helpen:
- Doneer aan of doe vrijwilligerswerk met Hollaback!
- Doneer aan het AAPI Community Fund.
- Geld inzamelen voor AAPI grassroots of maatschappelijke organisaties in uw omgeving.
