De meeste mensen hebben een idee dat gratis sites zoals Facebook en Google geld verdienen door hun gebruikers te volgen, maar ze hebben geen idee hoe ver die tracking gaat. Dat verandert deze maand.
Alexandra Samuel, die schrijft voor The Verge, schetst allerlei soorten routinegegevensverzameling die bijna iedereen zou moeten binnensluipen, en je moet dat artikel lezen als je motivatie nodig hebt om naar een hut op het platteland van Montana te verhuizen. Hier is een voorbeeld uit 2008 uit dat artikel. Samuel citeert Mary Hodder, een privacyconsulent:
“We hebben dit project gedaan voor het Hard Rock Cafe Casino in Las Vegas,” vertelde Hodder me. “Ze wilden toverstokken in het plafond plaatsen om de IMEI-identificatienummers te verzamelen van elke telefoon die langskwam, overal in het casino of op het terrein in kaart te brengen en ze in de gangen naar hun kamers in kaart te brengen. En dan konden ze IMEI-nummers in omgekeerde volgorde opzoeken, omdat er bedrijven zijn die IMEI-nummers verzamelen, en zodra ze erachter waren wie de persoon was, konden ze hen aanbiedingen sturen, hen aanbiedingen sms’en, en de mensen hadden zich niet aangemeld. Dus ze waren in feite gewoon je telefoon aan het onderscheppen en aan het uitzoeken hoe ze je in een of andere vorm berichten konden sturen. “
Toen Hodder bezwaar maakte, zo gaat het artikel verder, zagen haar collega’s niets mis met de praktijk. Dat is hoe de reguliere gegevensverzameling op deze manier was tien jaar geleden.
Er zijn veel veel slechtere voorbeelden in het artikel, dat vervolgens zegt dat een deel van het probleem is dat mensen geen idee hebben hoe bedrijven zoals Facebook geld verdienen. Als je hier iets van af kunt halen, is het dat we allemaal wat meer aandacht moeten besteden aan de toestemmingen die we verlenen.
