Verkeerssnelheden onder 20 mph het beste om fietsen naar het werk te stimuleren

Uit een onderzoek van bijna 35.000 routes naar het werk bleek dat mensen het meest geneigd waren om te fietsen wanneer de verkeerssnelheid op hun route lager was dan 30 km/u, wat bewijs levert voor debatten over snelheidslimieten in stedelijke gebieden.

Hoewel wegen met veel verkeer ook fietsen ontmoedigen, bleek uit het onderzoek van onderzoekers van de Universiteit van Surrey dat verkeerssnelheid het grootste probleem is, met name voor vrouwen, die al ondervertegenwoordigd zijn in de fiets.

Het onderzoeksteam ontdekte ook dat fietspaden aanzetten tot meer fietsen, maar hun effectiviteit hangt af van de lokale verkeersomstandigheden. De bevindingen van het team, waarin werd gekeken naar routes naar het werk in Surrey, VK, kunnen lokale autoriteiten helpen bepalen waar fiets- en motorroutes het beste kunnen worden gescheiden om meer fietsen aan te moedigen.

Routes over drukke wegen schrikken ook potentiële fietsers af. De resultaten toonden aan dat forenzen minder snel fietsen als hun route naar het werk wegen kruist met zowel snel rijdend als veel verkeer. Verrassend genoeg had het aandeel vrachtauto’s op wegen of op kruispunten weinig invloed op de bereidheid van forenzen om te fietsen.

De studie, gepubliceerd in de Internationaal tijdschrift voor duurzaam vervoer, analyseerde verkeersgegevens voor alle wegen en fietsroutes in Surrey om te kijken hoe verschillende voertuigsnelheden, volumes, het aandeel zware vrachtwagens (vrachtwagens) en de hoeveelheid fietsinfrastructuur langs de kortste route naar het werk overeenkwamen met het aandeel pendelaars dat fietsen. Er is ook gekeken naar afstand, heuvelachtigheid en het effect van verkeer dat de route kruist op kruispunten. In totaal onderzocht het bijna 35.000 routes naar het werk voor 172.000 pendelaars die in Surrey woonden en tussen de twee en vijf kilometer van het werk woonden – een afstand die voor velen te fietsen zou moeten zijn.

De vraag naar fietsen steeg tijdens COVID-19-lockdowns en gemeenten hebben haast gemaakt met het installeren van tijdelijke fietspaden naarmate meer mensen gaan wandelen en fietsen. Als het VK zijn doel om de CO2-uitstoot te verminderen wil bereiken, is het belangrijk dat gemeenten deze verhoogde interesse vasthouden. Het Surrey-onderzoek helpt stadsplanners om te bepalen welke interventies het meest effectief zijn en waar ze moeten worden geplaatst.

Dr. Susan Hughes van de University of Surrey, die computermodellen ontwikkelt en toepast die verband houden met de wetenschap van het milieu, zei: “Snijdsnelheden zijn misschien niet populair bij automobilisten, maar ons onderzoek toont aan dat het mensen aanmoedigt om op de fiets te stappen. Het is een verandering die , indien strategisch geïmplementeerd, kan het meer mensen aanmoedigen om te fietsen, met als bijkomend voordeel voor de gezondheid van de mensen dat er minder CO2-uitstoot is. Er zijn dus kansen om steden aantrekkelijker te maken voor fietsers.”

Dr. Nick Grudgings, de hoofdauteur, zei: “Onze bevindingen kunnen lokale autoriteiten helpen om de beste beslissingen te nemen over waar te investeren in fietsinfrastructuur. Meer fietsen betekent niet alleen dat steden hun CO2-uitstoot verminderen₂ uitstoot, betekent dit ook dat forenzen actief blijven en hun risico op hartaandoeningen, depressies en vroegtijdige sterfte verminderen.”