Verkleuring en schade aan cadmiumgele verf komt voornamelijk uit water, vindt een studie
Vocht is de belangrijkste reden dat levendige gele verf op Edvard Munchs 1910-versie van “The Scream” (foto) vervaagt en afbladdert, zo blijkt uit een nieuwe studie. Dat inzicht kan helpen om de delicate compositie van het schilderij te behouden.
Nieuw inzicht in het conserveren van verf kan “The Scream” helpen zijn gezicht weer in het openbaar te laten zien.
Edvard Munchs versie uit 1910 van dit iconische kunstwerk is sinds 2006 zelden meer vertoond omdat de cadmiumsulfidepigmenten van het schilderij zo kwetsbaar zijn. Cadmiumgele penseelstreken in de lucht en de centrale figuur zijn vervaagd tot gebroken wit en dikke verf in het meer schilfert af. Om verder verval te voorkomen, houdt het Munch Museum in Oslo bijna altijd “The Scream” in opslag, onder zorgvuldig gecontroleerde verlichting en ongeveer 50 procent vochtigheid.
Dat blijkt nu uit een chemische analyse van het schilderij vocht is de belangrijkste reden voor de achteruitgang, terwijl licht slechts een ondergeschikte rol speelt, rapporteren Letizia Monico, een chemicus bij de Italian National Research Council in Perugia, en haar collega’s online op 15 mei in Wetenschappelijke vooruitgang.
Onderzoekers analyseerden microscopische verfvlokken van “The Scream” samen met verfmonsters met vergelijkbare chemische samenstelling die kunstmatig verouderd waren in het laboratorium.
Röntgensondes van de verfmonsters onthulden cadmiumsulfaat, een afbraakproduct van cadmiumsulfide, in verfvlekjes van “The Scream”. Cadmiumsulfaat kwam ook voor in kunstmatig verouderde verven die werden blootgesteld aan ten minste 95 procent vochtigheid in zowel licht als duisternis, maar vergelijkbare monsters die werden blootgesteld aan licht in een vochtigheid van 45 procent vertoonden geen tekenen van verval. Dit suggereert dat vocht de belangrijkste boosdoener is bij het verouderen van “The Scream”, en dat hoewel het schilderij misschien goed is onder normale belichting, het op 45 procent vochtigheid of lager moet worden gehouden.
Deze nieuwe interpretatie van het kunstwerk kan de conservering zijn van andere schilderijen van tijdgenoten van Munch, zoals Matisse en van Gogh, die ook vervallen cadmiumsulfidepigmenten bevatten. Maar Monico waarschuwt dat elk schilderij een uniek, complex chemisch landschap is, dus moeten beschermingsstrategieën van geval tot geval worden bedacht.
