Waarom steden die miljarden aan lightrail willen uitgeven, opnieuw moeten kijken naar wat bussen kunnen

Veel steden in Australië en rond de wereld hebben onlangs investeringen gedaan of voorgesteld in nieuwe lightrailsystemen. Ze doen dat vaak in de overtuiging dat dit niet alleen het gebruik van het openbaar vervoer zal verhogen, maar ook zal leiden tot stadsvernieuwing en het mondiale imago van een stad verbeteren​ In vergelijking met lightrail, mijn onderzoek toont een systeem van bussen die langs speciale gangen rijden, bekend als bus snelle doorvoer, heeft veel voordelen voor Adelaide (de focus van mijn onderzoek) en steden vinden het leuk.

De voordelen zijn onder meer:

• een snel vervoersysteem voor bussen is goedkoper om te bouwen en uit te voeren
• het kost minder tijd om te introduceren met minder verstoring
• het verlaten van aangewezen rijstroken biedt meer flexibiliteit om passagiers op te halen waar en wanneer dat nodig is.

Het achteraf aanbrengen van lightrail op uitvalswegen heeft daarentegen bewezen duur, langzaam en zeer storend​ Bijvoorbeeld 12,5 km slagaderlijk lightrail in Sydney kostte meer dan A $ 150 miljoen per kilometer en nam meer dan vijf jaar in beslag. Gezien deze inherente problemen, Australische steden zoals Adelaide met nieuwe lightrailsystemen op de tekentafel moet eerst nog eens kijken naar bussnelvervoer.

Australische steden hebben te maken met hindernissen voor het gebruik van het openbaar vervoer

De meeste Australische staats- en territoriumregeringen hebben vergelijkbare transportgerelateerde doelen​ Deze omvatten onder meer om ecologisch duurzamer te worden en verkeersopstoppingen te verminderen, wat de productiviteit ondermijnt. Ze zijn doorgaans gericht op het bereiken van deze doelen door het gebruik van het openbaar vervoer te vergroten ten koste van auto’s.

Wereldwijd hebben welvarende steden met een hoog niveau van openbaar vervoer uitgebreide openbaarvervoernetwerken​ Met deze systemen kunnen mensen snel, goedkoop en gemakkelijk van de ene plaats naar de andere in de stad reizen met minimale overstapmogelijkheden.

Australische steden daarentegen wel auto-georiënteerd​ Hun radiaal “hub en sprak” openbaar vervoerssystemen stellen mensen in de eerste plaats in staat om de centrale zakenwijken en soms de grote regionale centra snel, goedkoop en gemakkelijk te bereiken. Ze worstelen om dit te doen voor uitstapjes van voorstad naar voorstad.

In Australische steden, 75-90% van de banen en handel bevinden zich in hun buitenwijken. De inrichting van het openbaar vervoer is daarmee een grote uitdaging om het mecenaat te vergroten ten koste van de auto. Maar wat als bestaande uitvalswegen kunnen worden omgebouwd voor gebruik door snelle busdoorvoer?

Adelaide: een casestudy

Mijn onderzoek keek naar het alternatief van snelle busvervoer door een gang in de metropool Adelaide, waar een nieuwe lightrailbaan is voorgesteld. Vanaf het CBD loopt deze corridor ongeveer 7 km oostwaarts naar de heuvels en 9 km westwaarts naar de zee. Als een indicatie van de waarschijnlijke kosten, kost een verlenging van 1 km langs North Terrace van een bestaande lijn meer dan $ A120 miljoen in 2018.

Het gebied binnen 3 km van de gang bevat ongeveer 40% van de banen van grootstedelijk Adelaide, grote recreatie- en winkelvoorzieningen, de meeste universiteiten en de luchthaven. Bussen rijden in vaak zeer drukke en langzaam rijdende bussen, die het enige openbaar vervoer in de omgeving zijn. Hierdoor wordt het openbaar vervoer gebruikt heel laag vergeleken met vergelijkbare gebieden in andere Australische steden.

Snelle busverbindingen rijden langs aangewezen rijstroken in het midden van hoofdwegen, net als een lightrail op arteriële basis.

Haltes zijn op dezelfde intervallen geplaatst als lightrail en lijken meer op stations dan op een typische bushalte. Dergelijke systemen zijn overal ter wereld aanwezig, een van de beroemdste in Curitiba, Brazilië​

De voordelen van bussen kloppen

Het grote voordeel dat een op bussen gebaseerd systeem heeft ten opzichte van lightrail, zijn de kosten. Ze kunnen over bestaande wegen rijden en hebben geen dure sporen en bovenleidingen nodig.

Dientengevolge, bus snelle doorvoer kan worden gebouwd voor minder dan 10% van de kosten van lightrail​ De bussen zijn ook goedkoper om te rijden per passagiersreis en hebben vergelijkbare reissnelheden als lightrail. Bus snelle doorvoer kan worden vastgesteld in maanden in plaats van jaren met minimale verstoring aan omliggende bedrijven en bewoners.

Bussen hebben een aantal nadelen ten opzichte van lightrail. Om te beginnen, wanneer dieselbussen worden gebruikt, veroorzaken ze aanzienlijk lawaai en luchtverontreiniging​ Het gebruik van elektrische bussen kan deze problemen verhelpen.

Bovendien vervoeren individuele voertuigen doorgaans minder passagiers dan lightrail. Mijn onderzoek toont echter aan dat een lage passagierscapaciteit per voertuig een voordeel is in voorstedelijke gebieden met een lage dichtheid, zoals die langs de voorgestelde corridor in Adelaide. Dat komt omdat het betekent dat de bussen vaker moeten rijden, waardoor de service regelmatiger, handiger en betrouwbaarder wordt.

Een ander voordeel ten opzichte van lightrail is dat voertuigen in gebieden met een lage bevolkingsdichtheid de aangewezen rijstroken kunnen verlaten en zich 2-4 km de buitenwijken in kunnen wagen om passagiers op te halen en af ​​te zetten. Hierdoor wordt het aantal huishoudens in het verzorgingsgebied van het systeem enorm uitgebreid en kunnen passagiers hun bestemming bereiken zonder overstap of slechts één.

Ten slotte hebben de binnenste en middelste buitenwijken van Adelaide, waar de meeste inwoners wonen en werken, veel brede rechte wegen die geschikt zijn voor snelle busverbindingen. Het zou mogelijk zijn om ongeveer 100 km aan BRT-rijstroken te ontwikkelen die de bestaande lightrail-, heavyrail- en busweginfrastructuur met elkaar verbinden. Ik schat dat er in een paar jaar tijd een uitgebreid netwerk kan worden gebouwd voor minder dan een miljard dollar.

Een lightrail-netwerk van vergelijkbare grootte zou tientallen miljarden dollars kosten en tientallen jaren duren om te voltooien, als het al zou gebeuren.

Daarom, als steden willen dat mensen overstappen van auto naar openbaar vervoer, is snelle busvervoer de beste optie in de metropool Adelaide en mogelijk andere steden met verkeersaders en lage dichtheden in de voorsteden.