Bijna elke grote videogame die wordt uitgebracht, heeft een vorm van DLC, wat inhoud is die je aan een game kunt toevoegen om de ervaring uit te breiden. Laten we eens kijken naar de vormen waarin DLC beschikbaar is, en waarom het zo vaak voorkomt.
Wat is DLC?
DLC staat voor “downloadbare inhoud”. Het is extra digitale inhoud die een speler kan installeren bovenop een complete videogame. DLC kan online worden verspreid binnen de game of via een gamingplatform, zoals Steam of de Playstation Store. Soms is het misschien gratis. Andere keren moet u het misschien apart aanschaffen, of het kan zijn opgenomen in bundels die bij het basisspel worden geleverd.
DLC kan een breed scala aan dingen omvatten. Sommige zijn slechts eenvoudige cosmetische veranderingen, zoals skins en voice-overs, terwijl andere geheel nieuwe gebieden, verhalen of spelmechanismen bevatten die het spel volledig herzien.
Sommige inhoudspakketten voegen honderden uren extra speeltijd toe. Ontwikkelaars gebruiken DLC vaak als een manier om een ​​game bij te werken en spelers maanden (of zelfs jaren) na de eerste release geïnteresseerd te houden.
Downloadbare inhoud is in veel opzichten een natuurlijke opvolger van uitbreidingspakketten. Het concept van game-uitbreidingen kwam van rollenspellen en kaartspellen. Ze boden uitgevers een manier om inhoud toe te voegen zonder een geheel nieuwe game te maken. Uitbreidingen bevatten vaak items, personages of vaardigheden die de levensduur van een game verlengden en spelers geïnvesteerd hielden.
Later kwamen er uitbreidingspakketten voor videogames, voornamelijk pc-gaming. Ze werden vaak verspreid als schijven die spelers via hun computer aan een game konden toevoegen. Uitbreidingspakketten waren ook heel gebruikelijk in enorme online multiplayer-games (MMO’s), van Ultima Online naar World of Warcraft.
Tegenwoordig verwijst het woord “uitbreidingen” nog steeds naar dure downloads met veel inhoud.
DLC als inkomsten genereren
Veel uitgevers gebruiken DLC als een vorm van extra inkomsten genereren. Het kost overal van een paar cent tot zoveel als het basisspel, of meer.
Ontwikkelaars splitsen DLC meestal op in kleine aankopen, ‘microtransacties’ genaamd, om er geld mee te verdienen. Deze kleine aankopen zijn vaak items, kostuums of speelbare spelmodi. Microtransacties zijn een veel voorkomende manier om geld te verdienen met gratis games.
Een andere optie die ze gebruiken, is de ‘seizoenspas’. Deze worden vaak verkocht bij de eerste lancering van een game. Hiermee kunnen spelers alle huidige en aankomende DLC downloaden die binnen een bepaalde periode wordt uitgebracht. Ze worden vaak voor een lagere prijs verpakt dan wanneer een speler ze apart heeft gekocht. Deze worden vaak gebruikt in gamefranchises die regelmatig worden vernieuwd, zodat spelers een gestage stroom inhoud kunnen krijgen totdat de volgende game wordt uitgebracht.
Veel mensen hebben echter kritiek op seizoenspassen, omdat ze beweren dat ze te duur zijn en niet transparant zijn. Omdat spelers de meeste inhoud in een seizoenspas pas maanden na aankoop krijgen, is het moeilijk om te bepalen of het de kosten waard is.
Bovendien voegen veel uitgevers geen duurdere DLC toe aan seizoenspassen – ze verkopen deze meestal apart.
Door gebruikers gegenereerde DLC
Niet alle DLC wordt uitgegeven door game-ontwikkelaars. Veel games hebben ook spelers die in-game content maken en deze beschikbaar maken om te downloaden. DLC die is gemaakt door mensen die de game spelen, wordt vaak een ‘mod’ genoemd. Door gebruikers gegenereerde inhoud kan games op allerlei manieren uitbreiden. Het leidt ook vaak tot volledige subcommunity’s en forums die zijn gewijd aan het maken, verspreiden en beoordelen van gamemods.
Een fantastisch voorbeeld hiervan is The Elder Scrolls V: Skyrim. Ondanks dat Skyrim bijna negen jaar oud is, is het nog steeds de thuisbasis van een van de grootste, meest actieve modding-gemeenschappen op het hele internet. Een snelle Google-zoekopdracht leidt naar duizenden gidsen, databases en tools speciaal voor Skyrim modding. Dit komt grotendeels door het feit dat Bethesda Game Studios (de ontwikkelaar) de game zo heeft ontworpen dat deze vriendelijk en gemakkelijk te modificeren is.
Community-inhoud kan de levensduur van een game verlengen tot ver nadat een ontwikkelaar stopt met updaten. Bijvoorbeeld Blizzard’s Warcraft III werd uitgebracht in 2003, maar heeft nog steeds een actieve gemeenschap van spelers. Dit komt door de vele mods die nog steeds worden onderhouden.
DLC geeft je meer om te spelen
Hoewel DLC kan leiden tot verdachte schema’s voor het genereren van inkomsten van grote uitgevers, zijn er tal van voorbeelden van bedrijven die het gebruiken om games te verbeteren.
Een goed voorbeeld van een game die DLC goed doet, is de open-wereld-verkenningsgame No Man’s Sky. Bij de release werd het bekritiseerd vanwege het ontbreken van beloofde functies en afzonderlijke inhoud.
Sindsdien heeft de game echter talloze gratis grote DLC-updates aangeboden. Al deze hebben de gameplay uitgebreid, multiplayer-functies toegevoegd, de hoeveelheid inhoud aanzienlijk verhoogd en het spel gewoon leuker gemaakt om te spelen. No Man’s Sky heeft nu een toegewijde, actieve spelersbasis en er worden nog steeds veel exemplaren per jaar verkocht.
Als je van een spel houdt, is de optie om er meer van te spelen altijd een bonus. Daarom omarmen veel gamers, ondanks al zijn fouten, nog steeds DLC.
