In de zoektocht naar steeds snellere computers, introduceert Intel voortdurend nieuwe upgrades voor zijn producten om te proberen een beetje extra geld te verdienen aan enthousiastelingen en zakelijke klanten. Een van de meest dramatische introducties van het bedrijf sinds laat is het merk Optane-geheugen, gelanceerd naast de zevende generatie Core-serie processors.
Helaas is Optane als technologie en implementatie behoorlijk verwarrend, zelfs als je voorbij de basisvereisten bent. Hier is een inleiding over wat Optane nu is … en wat het later zou kunnen worden.
Wat Optane-geheugen is
Optane is Intels handelsmerk voor een nieuwe klasse van supersnelle geheugenmodules. De naam verwijst specifiek naar het geheugen zelf, niet naar een individueel formaat, maar op dit moment wordt het voornamelijk op de markt gebracht in een gespecialiseerde M.2-kaart, alleen compatibel met ondersteunde moederborden die Intel 7e generatie Core-processors (i3, i5 en i7-chips in de 7XXX-serie). Optane-geheugen maakt gebruik van 3D NAND-fabricagetechnieken en verschillende gepatenteerde technologieën om superlage latentie te bereiken – zo snel als 10 microseconden.
Wat Optane niet is
Optane-geheugen is geen type conventioneel willekeurig toegankelijk computergeheugen of RAM. En het is geen technologie die wordt gebruikt voor conventionele opslag – althans niet op het niveau van de consument, en nog niet. In plaats daarvan zijn de M.2 Optane-modules voor consumenten die worden verkocht met een capaciteit van 16 GB en 32 GB bedoeld om te werken als een cachegeheugenbrug tussen RAM en opslag, waardoor een snellere gegevensoverdracht tussen het geheugen, de opslag en de processor mogelijk is. Dit versnelt min of meer elke bewerking voor de eindgebruiker, vooral in combinatie met cachingsoftware die op intelligente wijze relevante gegevens op de Optane-schijf opslaat, zodat ze vrijwel onmiddellijk kunnen worden opgehaald.
Stel je een Optane-geheugenuitbreiding voor als een supercharger voor een conventionele benzinemotor: het is geen vereist onderdeel om de motor te laten werken, en het vervangt geen bestaande onderdelen, het zorgt er gewoon voor dat de hele zaak sneller draait.
Het idee om een kleine hoeveelheid supersnelle flash-opslag te gebruiken om de prestaties van een primaire opslagschijf te verbeteren, is niet nieuw. In feite is Optane in feite een next-gen-versie van Intel’s Smart Response Technology (SRT), die goedkope SSD’s met een lage capaciteit zou kunnen gebruiken om gegevens te cachen voor langzamere conventionele harde schijven met hoge capaciteit. Het verschil is dat Optane geheugen gebruikt dat is vervaardigd en verkocht door Intel, in combinatie met speciale hardware- en softwarecomponenten op compatibele moederborden.
Waarom niet gewoon snellere opslag maken?
Grappig dat je dat zou moeten vragen. Hoewel de branding van Optane momenteel beperkt is tot supersnelle M.2-cachegeheugenmodules aan de consumentenkant, verkoopt Intel al “Optane” -opslagstations voor zakelijke datacenters. Deze komen dichter bij conventionele SSD’s, waardoor dat dure, snelle geheugen rechtstreeks naar de opslagcomponent van missiekritieke servers gaat. Op dit moment koppelt de enige Optane-opslagschijf van industriële klasse slechts 375 GB aan opslagruimte rechtstreeks aan een PCI Express-sleuf, en die schijven worden voor duizenden dollars in bulkbestellingen verkocht aan zakelijke klanten – niet bepaald een verstandige investering voor een traditioneel onafhankelijk systeem- bouwer.
Intel heeft aangegeven dat opslagschijven van het merk Optane, zowel in de M.2-variant als in meer standaard 2,5-inch SSD-vorm, op een gegeven moment voor de consumentenmarkt zullen verschijnen.
Kan ik Optane-geheugen gebruiken in plaats van DRAM of een SSD-schijf?
Nee. De Optane M.2-modules van 16 GB en 32 GB die momenteel worden verkocht, werken niet als primair computergeheugen en vervangen geen volledige opslagschijf.
Hoeveel sneller kan Optane mijn pc maken?
Volgens het marketingmateriaal van Intel kan het toevoegen van een Optane M.2-geheugenmodule aan een 7e generatie Core-moederbord de algehele ‘prestatie’ met 28% versnellen, met een toename van 1400% in gegevenstoegang voor een ouder, draaiend ontwerp van de harde schijf en ‘ tweemaal het reactievermogen ”van alledaagse taken.
Deze beweringen zijn gebaseerd op een reeks benchmarks, de SYSmark 2014 SE Responsiveness-subscore en de PCMark Vantage HDD Suite, dus ze zijn redelijk betrouwbaar. Dat gezegd hebbende, is de daadwerkelijke hardware die wordt gebruikt om die cijfers te testen nauwelijks toonaangevend: Intel gebruikte een middenklasse Core i5-7500-processor, 8 GB DDR4-2400-geheugen en een conventionele harde schijf van 1 TB met een snelheid van 7200 RPM. Dat is een behoorlijk systeem, maar zonder de Optane-add-on zal vrijwel alles met een geïnstalleerde SSD het verslaan voor opslagtoegang en reactievermogen.
Anandtech heeft een reeks intensievere benchmarks uitgevoerd met dezelfde SYSmark 2014-test. Ze ontdekten dat het combineren van een Optane-geheugenmodule met een conventionele draaiende harde schijf inderdaad de algehele systeemprestaties zou kunnen verbeteren, in sommige gevallen door alleen een SSD te verslaan. Maar in elk geval waren de prestaties zo dichtbij dat een eenvoudige SSD-installatie de voorkeur zou kunnen hebben boven een harde schijf plus Optane-geheugenmodule, vooral als je het je kunt veroorloven om de extra opslagruimte te matchen met een 1TB of een dichtere SSD. Prestatieverbeteringen bij het koppelen van een Optane-opslagmodule met een SSD zullen aanwezig zijn, maar veel minder dramatisch.
Op basis van deze bevindingen (en op basis van de beperkingen in de volgende sectie) is Optane ideaal voor iemand die een enkele, grote harde schijf met zijn systeem wil gebruiken in plaats van een kleinere maar snellere SSD.
Wat zijn de nadelen?
Aangezien Optane-modules relatief goedkope prestatie-uitbreidingen zijn – ongeveer $ 50 voor de 16GB M.2-kaart en $ 100 voor de 32GB-versie, op het moment van schrijven – lijkt het misschien een goed idee. Maar onthoud een paar dingen. Ten eerste heb je de nieuwste processor van de zevende generatie en een compatibel moederbord nodig om hiervan te profiteren. Ten tweede: hoewel Intel reclame maakt voor prestatieverbeteringen voor min of meer elke situatie en toepassing, komen de meest dramatische verbeteringen van een systeem met een oudere draaiende harde schijf, niet van een steeds populairdere SSD-opslag. Het Optane-systeem verhoogt ook het stroomverbruik met een aanzienlijke marge.
Hoe zit het met combinatiesystemen die een SSD gebruiken als een primaire “OS” -drive en een grotere harde schijf voor een compactere bestandsopslag? Sorry Nee. Het caching-systeem van Optane werkt alleen met de primaire OS-schijf en zelfs dan alleen de primaire partitie. U kunt Optane-geheugen installeren op een desktop die zowel SSD- als harde-schijfopslag gebruikt, maar het verbetert de snelheid van de secundaire opslagschijf helemaal niet. Uw geld kan beter worden besteed aan meer RAM of een grotere initiële SSD als u helemaal opnieuw bouwt.
Wat zijn de hardwarevereisten?
Allereerst heb je een Intel Core-chip van de zevende generatie nodig. Dat is elke desktopprocessor in de Core i3-, i5- en i7-familie met een modelnummer in het 7XXX-formaat.
Je hebt natuurlijk een compatibel moederbord nodig, maar dat moederbord heeft ook een Intel-chipset nodig die Optane ondersteunt en ten minste één M.2-uitbreidingsslot. Dit hoeven niet per se moederborden van het Intel-merk te zijn – hier is een lijst met compatibele kaarten van ASUS, Asrock, Biostar, ECS, EVGA, Gigabyte, MSI en SuperMicro. Ze variëren in grootte van mini-ITX tot ATX, dus systeembouwers hebben tal van opties.
Optane-geheugen werkt met alle soorten RAM-modules, opslagstations en grafische kaarten die in een compatibel moederbord passen. Momenteel wordt Optane niet verkocht in laptops, maar ze kunnen op een gegeven moment beschikbaar komen. Op het moment van schrijven is de softwarecomponent van Optane alleen compatibel met Windows 10.
Afbeeldingscredit: Amazon, Anandtech, Intel
