Techbedrijven houden ervan om met grote cijfers en fraai klinkende woorden rond te zwaaien in hun advertenties, en camerafabrikanten vormen daarop geen uitzondering. Hoewel het niet zo erg is als een paar jaar geleden, zijn ‘megapixels’ normaal gesproken hun go-to-buzzword. Maar wat is een megapixel en doet meer echt gemeen beter? Laten we het uitzoeken.
Wat zijn megapixels?
Op elke digitale camerasensor zijn er minuscule “fotosites”. Elk van deze is een sensor voor een enkele pixel. Wanneer licht op een fotosite valt, bepaalt het welke kleur die pixel in de resulterende foto moet hebben. Je hebt natuurlijk veel fotosites nodig om een ​​afbeelding met een hoge resolutie te krijgen; een miljoen fotosites geven je een miljoen pixels – of een megapixel – in het uiteindelijke beeld. Dit betekent dat er een 20 MP-foto is gemaakt met een camera die een sensor had met twintig miljoen fotosites.
Megapixels en sensorgrootte
VERWANT: Wat is het verschil tussen een full-frame en een crop sensor camera?
De sensoren in digitale camera’s zijn er in verschillende maten. De sensor in je smartphone is kleiner dan de sensor in een crop sensor camera en de sensor in een crop sensor camera is weer kleiner dan de sensor in een full-frame DSLR.
Alle drie deze camera’s kunnen echter een 12 MP-sensor hebben. Wat verandert, is de grootte van de fotosites op de sensor. Op een smartphonecamera zijn ze klein, terwijl ze op een full-frame camera veel groter zijn. Dit heeft invloed op de algehele beeldkwaliteit.
De voor- en nadelen van hoge megapixels
De grootte van de fotosites is erg belangrijk voor de beeldkwaliteit en prestaties bij weinig licht. Hoewel de technologie de afgelopen jaren een lange weg heeft afgelegd en het nu mogelijk is om meer fotosites dan ooit op een sensor te proppen, zijn er voor- en nadelen aan verbonden.
VERWANT: Hoe groot van een foto kan ik afdrukken vanaf mijn telefoon of camera?
Hoe meer megapixels een sensor heeft, hoe groter het beeld dat hij kan maken. Dit is erg handig voor mode- en studiofotografen die elk detail, zoals de wimpers van het onderwerp, zo duidelijk mogelijk willen vastleggen.
Sensoren met een hogere resolutie maken het ook mogelijk om grotere foto’s af te drukken, hoewel dat niet zo erg is als vroeger. Zoals Apple heeft aangetoond, kun je billboards maken van smartphonebeelden van 12 MP.
Een camera met veel megapixels is ook vergevingsgezinder in gebruik. Als je te ver van je onderwerp af staat wanneer je de foto maakt, heb je meer flexibiliteit om dichtbij bij te snijden en toch een behoorlijk formaat te hebben.
Het nadeel is dat je met kleinere fotosites slechtere prestaties hebt bij weinig licht. Omdat de sensorgrootte niet verandert, hebben een 20 MP en een 50 MP camera dezelfde hoeveelheid licht om mee te werken. De fotosites op de 20MP-sensor krijgen elk ongeveer twee keer zoveel licht dat erop valt als die in de 50MP-sensor.
Bij grote afbeeldingen horen ook grote bestandsgroottes. Een opname van 20 MP met een DSLR is vaak ongeveer 25 MB; met een afbeelding van 50 MP wordt de bestandsgrootte meer dan verdubbeld tot ongeveer 60 MB. Dit betekent niet alleen dat je meer opslagruimte nodig hebt (wat goedkoop is), maar ook meer verwerkingskracht op je computer om ze efficiënt te bewerken (wat vaak niet goedkoop is).
Wat is de sweet spot?
VERWANT: Alles wat u weet over beeldresolutie is waarschijnlijk verkeerd
Op dit moment heeft elke moderne camera genoeg megapixels voor bijna alles wat u maar wilt. Het is niet langer de onderscheidende factor die het ooit was, en als je eenmaal een bepaald punt gepasseerd bent, worden andere factoren belangrijker.
Smartphones lijken de afgelopen jaren genoegen te hebben genomen met ongeveer 12 MP-sensoren. De iPhone 7, Google Pixel en Samsung Galaxy S8 hebben allemaal sensoren van ongeveer deze grootte. Dit lijkt een beetje een goudlokje te zijn in termen van beeldgrootte en prestaties bij weinig licht voor kleine sensoren. Je krijgt een afbeelding die groot genoeg is om te doen wat je wilt, en ze zijn niet absoluut verschrikkelijk bij weinig licht. Goedkopere telefoons met sensoren met een lagere resolutie, en dus grotere fotosites, presteren niet beter bij weinig licht; ze hebben over het algemeen gewoon slechtere camera’s.
Voor DSLR’s met crop-sensor is ongeveer 20 MP een geweldig honkbalveld. Canon en Nikon bieden camera’s met sensoren tussen 18MP en 24MP. Dat is duidelijk meer dan groot genoeg voor bijna alles, maar de fotosites zijn nog steeds groot genoeg dat de prestaties bij weinig licht goed zijn.
Full-frame DSLR’s hebben veel grotere sensoren en kunnen dus meer megapixels aan. Dit heeft geleid tot een splitsing in de aangeboden modellen. Terwijl er superhoge resolutiecamera’s zijn met 50MP + sensoren; deze zijn het beste voor specialistisch gebruik in ideale omgevingen zoals modefotografie in een studio. Zowel Canon als Nikon lijken zich te hebben gevestigd op ongeveer 30 MP als de beste balans tussen bestandsgrootte en prestaties bij weinig licht voor hun vlaggenschipmodellen.
Op dit moment is iets kopen omdat het meer megapixels heeft, niet het beste idee. Probeer in plaats daarvan vast te houden aan die goede plekken voor de sensor in uw camera. Je zult niet ver mis gaan. Als u buiten deze stappen treedt, betreedt u meer specialistisch gebied en zult u de nadelen gaan zien van het hebben van te veel megapixels.
Afbeeldingscredits: Torbakhopper via Flickr
