Mogelijk hebt u pinnen aan de achterkant van uw harde schijf waarop niets is aangesloten. Deze pinnen worden jumpers genoemd en worden gebruikt om specifieke soorten instellingen mogelijk te maken. Ze worden niet zo vaak gebruikt met moderne harde schijven, behalve in sommige speciale omstandigheden.
Als je onder een bepaalde leeftijd bent, of als je gewoon niet zo lang met computerhardware bezig bent, heb je waarschijnlijk nog nooit gehoord van jumpers voor harde schijven. De jumperpinnen zijn vergelijkbaar met de pinnen op de I / O-plaat op een moederbord. U kunt bepaalde instellingen inschakelen door een jumper-shunt op specifieke pinnen te plaatsen, waardoor er een elektrisch circuit tussen de pinnen ontstaat. De instellingen die deze jumpers mogelijk maken, zijn hard gecodeerd op de geprogrammeerde printplaat van een drive.
Dus wat doen jumpers? Nou, niet zo veel meer.
Voordat SATA de standaardinterface voor schijven werd, gebruikten computers de Integrated Drive Electronics (IDE) -standaard. Misschien herinnert u zich de brede, platte parallelle datakabels die werden gebruikt om ze aan te sluiten. In een parallelle ATA-configuratie moesten meerdere schijven in een computer worden ingesteld als “master” en “slaaf” -schijven, een manier om schijven te identificeren en prioriteit te geven wanneer u meerdere schijven op één gegevenskabel had. Het lijkt veel op het instellen van “drive 0” en “drive 1” op de bus.
Pc’s werken niet meer zo. De enige communicatiepoort die u op nieuwe harde schijven aantreft, is SATA, dat superieure bandbreedte biedt in een veel kleiner pakket. Dus waarom zijn de springpinnen er nog steeds? Nou, de meeste schijven hebben ze helemaal niet. Voor degenen die dat wel doen, schakelen ze een paar gespecialiseerde instellingen in.
Wat de pinnen precies doen, hangt af van uw schijf en de fabrikant. Met de full-size SATA-harde schijven van Western Digital kunt u bijvoorbeeld jumpers gebruiken om de volgende parameters in te stellen:
- Pennen 1 en 2: maakt spread-spectrum clocking (SSC) mogelijk, wat helpt bij het omgaan met overmatige elektromagnetische interferentie.
- Pennen 5 en 6: Beperkt de overdrachtssnelheid tot 3,0 of 1,5 Gbps, afhankelijk van het model.
- Pennen 7 en 8: biedt ondersteuning voor de optie Advanced Format-schijf in sommige oudere versies van Windows.
Als u precies wilt weten wat de jumperpinnen op uw harde schijf doen, zoekt u gewoon naar “jumperpinnen” samen met het modelnummer en de fabrikant van uw schijf. U vindt de relevante ondersteuningssite die u vertelt welke u moet gebruiken.
Tenzij u die speciale instellingen nodig heeft, kunt u de jumperpinnen op uw schijf veilig negeren. Het zal prima werken zonder hen op vrijwel elke computer die in de afgelopen tien jaar is gemaakt. De meeste van de bovenstaande opties zijn opgenomen met het oog op achterwaartse compatibiliteit. Als je een nieuwe machine aan het bouwen bent en je wilde gewoon weten wat die rare pinnen waren, doe dat dan nu!
Afbeelding tegoed: Western Digital
