Hoe vervangt ridesourcing het openbaar vervoer?

Ridesourcing-apps zoals Uber, Grab en DiDi zijn alomtegenwoordig in steden over de hele wereld, maar hebben ook veel reacties van gevestigde taxibedrijven aangetrokken. Ondanks de wereldwijde acceptatie, varieert de regulering van ridesourcing-diensten nog steeds sterk in verschillende delen van de wereld – aangezien beleidsmakers moeite hebben om de impact ervan op de economie en de samenleving te beoordelen, met beperkte informatie en toch onbekende risico’s. Een belangrijke overweging om de mobiliteit en duurzaamheid in steden te verbeteren, is of ridesourcing-apps dienen als vervanging of aanvulling voor openbare doorvoer. In een ideale situatie zou ridesourcing de transitdienst kunnen aanvullen en het gebruik van privéauto’s helpen verminderen. Als alternatieve reismodus kan het echter ook de doorvoer vervangen.

Om meer over dit en de impact op steden te begrijpen, hebben Hui Kong, Xiaohu Zhang, Jinhua Zhao van SMART Future Urban Mobility IRG en MIT JTL Urban Mobility Lab onlangs een onderzoek uitgevoerd dat de relatie tussen ridesourcing en openbaar vervoer onderzoekt met behulp van ridesourcing-gegevens. Hun bevindingen werden gepubliceerd in een onderzoeksartikel “Hoe kan Ridesourcing substituut voor openbaar vervoer? Een georuimtelijk perspectief in Chengdu, China” in de Journal of Transport Geography, en met een visualisatie van de studie die hier beschikbaar is. Future Urban Mobility (FM) is een interdisciplinaire onderzoeksgroep (IRG) van de Singapore-MIT Alliance for Research and Technology (SMART), de onderzoeksonderneming van MIT in Singapore.

Aanvulling of vervanging

In de eerste dergelijke studie die door een onderzoeker over de hele wereld werd uitgevoerd om het substitutie-effect van elke individuele reis op uitgesplitst niveau te onderzoeken, gebruikten SMART-onderzoekers DiDi-gegevens in Chengdu, China, een groot stedelijk centrum met een bevolking van meer dan 16 miljoen mensen. Ze ontwikkelden een structuur op drie niveaus om de mogelijke substitutie of complementaire relatie tussen ridesourcing en openbaar vervoer te herkennen, terwijl ze ook de effecten onderzochten door middel van verkennende ruimtetemporele data-analyse, en de factoren te onderzoeken die de mate van substitutie beïnvloeden via lineaire, ruimtelijke autoregressieve en nul- opgeblazen bètaregressiemodellen.

Hierdoor ontdekten de onderzoekers dat een derde van de DiDi-reizen mogelijk het openbaar vervoer kan vervangen, waarbij een rit met een ridesourcing mogelijk als een alternatief voor het openbaar vervoer wordt beschouwd als de reis effectief kan worden bediend met het openbaar vervoer.

Het tijdstip van de dag en de locatie doen er ook toe. De onderzoekers ontdekten dat het vervangingspercentage overdag (8.00 tot 18.00 uur) hoger is en significanter in het stadscentrum. Ook komen substitutietrips meer voor in de gebieden met een hogere bouwdichtheid en een mengsel van landgebruik. Overdag kan ongeveer 40% van de DiDi-reizen het openbaar vervoer vervangen, maar de onderzoekers ontdekten dat dit vervangingspercentage afneemt naarmate het aanbod van doorvoer afneemt.

De onderzoekers ontdekten ook dat het substitutie-effect ook groter is in het stadscentrum en in meer ontwikkelde gebieden met metrolijnen, terwijl perifere en voorstedelijke gebieden werden gedomineerd door complementaire reizen. Ze merken echter ook op dat de huizenprijzen positief gecorreleerd waren met het vervangingspercentage, wat het belang van openbaar vervoer benadrukt om ervoor te zorgen dat minder welvarende bevolkingsgroepen worden bediend.

“Een hoog vervangingspercentage impliceert de noodzaak van het implementeren van ridesourcing-voorschriften (bijv. Ruimtelijke quota, strategische prijsstelling) of het optimaliseren van de dienst voor openbaar vervoer (bv. Verkorten reistijd, lagere vergoeding, verbetering van de drukte) in dat gebied”, aldus Dr. Hui KONG, SMART FM Investigator en postdoctoraal medewerker bij JTL Urban Mobility Lab en MIT Transit Lab. “De lagere vervanging in voorstedelijke gebieden kan gebieden benadrukken waar het huidige openbaar vervoer niet toereikend is en zou regelgevers helpen beslissen waar nieuwe bus- of treinlijnen moeten worden geïmplementeerd.”

Dit onderzoek toont aan dat ridesharing een groot deel van het openbaar vervoer vervangt. Daarom versterkt het ook de kwestie van digitale kloof. De meeste van de ridesourcing-services zijn tenslotte afhankelijk van smartphone-apps en het betalen van creditcardkosten. Als gevolg hiervan hebben de niet-bankgebonden bevolking en de bevolking die geen smartphone bezit mogelijk geen toegang tot ridesourcing-diensten. Beleidsmakers moeten mogelijk de inspanningen op het gebied van digitalisering heroverwegen.